معرفی و دانلود کتاب گورهای گاوچران

معرفی کتاب گورهای گاوچران

کتاب گورهای گاوچران نوشته‌ی روبرتو بولانیو، نویسنده‌ی معروف شیلیایی، مجموعه‌ی سه نوولا است که پس از مرگ او منتشر شده‌اند. او در این رمان‌ها درباره‌ی شاعران و سبک زندگی‌شان صحبت کرده. در نگاه اول اینطور به نظر می‌رسد که شخصیت اصلی او، آرتورو بولانوی جوان، فقط در حال غر زدن، میگساری یا دزدی کتاب از مغازه‌هاست، و همین موضوع کتاب او را به اثری نوستالژیک تبدیل کرده است.

درباره‌ی کتاب گورهای گاوچران

روبرتو بولانیو (Roberto Bolaño) کتاب دیگری را پس از مرگ خود و از داخل گورش منتشر کرده! شاید دلیلش این باشد که امروز بیشتر از زمان خود نویسنده، از سبک او استقبال می‌شود؛ اما طرفداران بولانیو بیشتر او را با کتاب 2666 می‌شناسند. در کتاب گورهای گاوچران (Cowboy Graves: Three Novellas)، نویسنده از شاعران و سبک زندگی عجیبشان نوشته، موضوعی که شاید برای بسیاری جالب و جای کنجکاوی باشد. سه رمان کوتاه این کتاب در اواخر عمر بولانیو نوشته شده‌اند. اولینشان «گورهای گاوچران» است. بعدی، «کمدی وحشت فرانسوی» و در نهایت «سرزمین پدری».

سه نوولای کتاب گورهای گاوچران، قلمروی آشنایی را برای کسانی‌که آثار بولانیو را خوانده‌اند ترسیم می‌کنند. در اولین داستان، شاعر جوانی را دنبال خواهید کرد که در حال کشف جهان است. او تلاش می‌کند تا از خانواده و دوستانی که او را عاشق شعر می‌دانند، فاصله بگیرد و در همین راه از شیلی به مکزیک می‌رود و بعدتر دوباره به شیلی بازمی‌گردد. در مکزیک، او در کلاس‌های درسش شرکت نمی‌کند تا بتواند صبح‌هایش را در کتابفروشی‌ها پرسه بزند و بعدازظهرهایش را به تماشای فیلم و رابطه‌های ناپایدار با دختران بگذراند. آرتورو روح جوان و سرکشی دارد که چشمانش را برای تجربه‌ی دنیای اطرافش گشوده‌اند. او با «گراب»، فردی مسن‌تر از خودش دوست می‌شود که مدت‌ها او را هر روز روی یک نیمکت پارک در آلامدای مرکز مکزیکوسیتی می‌دیده. گراب، شخصیتی تراژیک و مرموز دارد. در این رمان کوتاه بولانیو از تربیت یک جوان، رابطه‌ی او با والدینش، تحصیلات اولیه و تأثیرات شاعران بر او می‌گوید. پسر جوان پیوسته نیکانور پارا و پابلو نرودا را به‌عنوان پدران و قهرمانان ادبی خود معرفی می‌کند.

در رمان دوم، کمدی وحشت فرانسوی، آرتورو بولانو، تماسی از جایی دریافت می‌کند. پس از گذراندن شبی در یک مهمانی، وقتی به خانه بازمی‌گردد، صدای زنگی می‌شنود. او می‌ایستد تا گوشی تلفن یک باجه‌ی عمومی را بردارد، صدایی از طرف دیگر می‌شنود که می‌پرسد آیا او شاعر است؟ و مرد جوان، اگرچه هیچ‌کس او را در نقش یک شاعر نمی‌شناسد، می‌گوید: «بله، من شاعرم.» او که توسط بنیانگذار گروه سوررئالیست پنهانکاری، آندره برتون، به پاریس احضار شده، به همان گروه سوررئالیست‌های جوان می‌پیوندد. فعالیت آن‌ها زیرزمینی‌ست و توسط بیوه‌های هنرمندان مشهور سوررئالیسم حمایت می‌شوند. و عده‌ای سومین رمان این مجموعه را بهترین آن‌ها می‌دانند. در سرزمین پدری، آرتورو در دوره‌ای که پینوشه قدرت را از جنبش نوپای سوسیالیست دزدیده و در چنگ خود گرفته، به شیلی بازمی‌گردد. فعالان، هنرمندان و پیروان جوان آن‌ها کادر انقلابی را تشکیل داده‌اند و شاعر جوان نیز با زن زیبایی به‌نام پاتریشیا آشنا شده که او را راهنمایی می‌کند. بعدتر پاتریشیا به‌شکل مرموزی در درگیری‌ها ناپدید می‌شود.

این سه داستان بدیع به‌نوعی امضای مجموعه آثار خارق‌العاده‌ی بولانیو هستند، مملو از شخصیت‌های عجیب‌وغریب و صحنه‌هایی که سبک خاص او را به نمایش می‌گذارند. نشر چشمه کتاب گورهای گاوچران را با ترجمه‌ی فارسی محمد جوادی ذیل مجموعه‌‌ی جهان نو منتشر و روانه‌ی بازار کتاب کرده است.

نکوداشت‌های کتاب گورهای گاوچران

• دندان‌های خود را در این ساندویچ رمان کوتاه بولانیو فرو کنید، حتی اگر گوشت تقلبی داشته باشد، طعم بسیار خوبی دارد! (اِل. اِس. پوپوویچ، نویسنده)
• [بولانیو] با انرژی محض و حس بداهه‌پردازی خود، طرح‌های جدیدی را برای داستان‌ها و رمان‌ها ترسیم می‌کند. (نقد کتاب نیویورک)
• خواندن کتاب‌های روبرتو بولانیو به شدت اعتیادآور است. همیشه پس از پایان داستان‌هایش آنقدر رمز و راز باقی می‌ماند که بتوان یک‌بار دیگر هم آن را خواند. (CounterPunch)
• عجیب و غریب، طنزآمیز و جذاب. (روزنامه‌ی گاردین)
• آثار درخشان بولانیو باز هم گسترش پیدا کرد! این کتاب شامل سه داستان کوتاه مجزا و در عین حال مرتبط است... سبک بی‌نظیر بولانیو و بینش تحسین‌برانگیز برای طرفداران و خوانندگان جدیدش جذاب خواهد بود. (بوک‌لیست)

کتاب گورهای گاوچران برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به رمان‌های کوتاه خارجی با درونمایه‌ی اجتماعی علاقه دارید، پیشنهاد می‌کنیم مطالعه‌ی این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب گورهای گاوچران می‌خوانیم

اسمم آرتورو است و اولین‌باری که فرودگاه را از نزدیک می‌دیدم سال 1968 بود. نوامبر یا دسامبر بود، شاید هم اواخر اکتبر. پانزده سالم بود، نمی‌دانستم مکزیکی‌ام یا شیلیایی، و برایم زیاد هم مهم نبود. می‌خواستیم برویم مکزیک تا با پدرم زندگی کنیم.

دوبار سعی کردیم شیلی را ترک کنیم. بار اول نشد، ولی بار دوم موفق شدیم. بار اول مادر و خواهرم و مادربزرگم و چند نفر دیگر، که یادم نمی‌آید کی بودند، داشتند با هم حرف می‌زدند که مرد غریبه‌ای به طرفم آمد و کتابی بهم داد. صورتش را دیدم؛ سرتا‌پایش را ورانداز کردم، چون قدش خیلی بلند بود. لبخند زد و با حرکت سر (در تمام این مدت حتی یک کلمه هم حرف نزد) از من خواست هدیه‌ی غیرمنتظره‌اش را قبول کنم. حتی چهره‌اش را هم فراموش کرده‌ام. اما چشم‌هایش برق می‌زد (البته گاهی فکر می‌کنم عینک تیره‌ای زده بود که هم چشم‌ها و هم نصف بیش‌تر صورتش را پوشانده بود)، پوست صورتش صاف و کشیده بود و به‌دقت اصلاحش کرده بود. یک‌دفعه ناپدید شد. یادم می‌آید روی یکی از چمدان‌ها نشستم و شروع کردم به خواندن کتاب. دفترچه‌ی راهنمای فرودگاه بین‌المللی بود.

از آن دفترچه یاد گرفتم که فرودگاه‌ چه بخش‌هایی دارد: آشیانه‌هایی که شرکت‌های هواپیمایی برای انبار و نگه‌داری اجاره می‌کنند، پایانه‌های مسافران که با پل هوایی به محوطه‌ی پارکینگ هواپیما متصل می‌شوند، دفتر هواشناسی، برج کنترلی که دست‌کم سی متر ارتفاع دارد، گروه‌های آتش‌نشان و اورژانس که در قالب واحد‌هایی ویژه در محل فرود هواپیماها مستقر و تحت فرمان برج کنترل‌اند؛ بادنمای کیسه‌ای (راهنمایی مصور برای تشخیص جهت باد، که اگر افقی باشد یعنی سرعت باد چهل‌وپنج تا پنجاه‌‌وپنج کیلومتر در ساعت است)، ساختمان عملیات پروازی که دفاتر برنامه‌ریزی پرواز آن‌جا قرار دارند، مرکز باربری، فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و مقر پلیس که خیلی هم عجیب نیست اگر اتفاقی به یکی دو مأمور اینترپل بربخوری. پس از مدتی، با کسانی که برای بدرقه‌مان آمده بودند خداحافظی کردیم و توی صف ایستادیم تا سوار هواپیما شویم.

فهرست مطالب کتاب

درباره‌ی کتاب
گورهای گاوچران
1: فرودگاه
2: کرم حشره
3: سفر
4: کودتا
کمدی وحشت فرانسوی
سرزمین پدری
نام‌نامه