معرفی و دانلود کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس

معرفی کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس

آیا ممکن است فردی دو بار مرگ را تجربه کند؟! کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس نوشته‌ی ژورژه آمادو، داستان کوتاهی با زبان طنز است که زندگی و مرگ عجیب مردی به نام کینکاس را روایت می‌کند. کینکاس زندگی آبرومند و معقول خود را رها می‌کند و به خیابان گردی خو می‌گیرد.

درباره کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس:

این داستان طنزگونه روایتگر زندگی عجیب مردی به نام کینکاس است که شدیدا به دریا علاقمند بود و آرزو داشت روزی ملوان شود. او در میانسالی تصمیم می‌گیرد تمام داشته‌های خود را رها کند و ادامۀ زندگی‌اش را با ولگردی در خیابان بگذراند! کینکاس که مدت بیست و پنج سال کارمند دولت بوده است و نسبتا از زندگی مناسبی برخوردار بوده، دوستان بی‌خانمانی همچون خود می‌یابد و با آن‌ها روزگار می‌گذراند.

داستان کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس (The Double Death of Quincas Water-Bray) زمانی به اوج خود می‌رسد که واکنش دو گروه خانواده و دوستان کینکاس پس از مرگ وی را روایت می‌کند. خانوادۀ کوچک او که همان خواهر، دختر و دامادش هستند، وی را به خاطر تصمیم عجیبش حتی پس از مرگ نیز سرزنش می‌کنند و با کراهت بر سر تابوت کینکاس حاضر می‌شوند و در نهایت مراسم تدفین را رها می‌کنند! اما بر خلاف آن‌ها، دوستان کینکاس، عمیقا از مرگ وی ناراحت شده و تصمیم به عملی کردن آخرین خواسته و آرزوی کینکاس می‌گیرند؛ دوستان مست و ولگرد او جنازۀ کینکاس را با خود لب اسکله می‌برند؛ جایی که کینکاس معنی حقیقی زندگی خود را در آنجا می‌یافت. تصمیم ناباورانه و عجیب دوستان کینکاس موجب مرگ دوبارۀ او می‌شود...

ژورژه آمادو (Jorge Amado) با زبانی طنز و داستان‌پردازی شگفت‌انگیزش، نگاهی متفاوت به مسئله مرگ و فلسفه آن دارد. آیا مرگ صرفا از بین رفتن علائم حیاتی فیزیولوژیکی‌ست؟

نکوداشت‌های کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس:

- یک نمونه عالی از ترکیب عناصر فولکلوریک و قدرت بی‌نظیر داستان سرایی آمادو که غالباً ما را به یاد سبک گابریل گارسیا می‌اندازد. (وال استریت ژورنال)

- این رمان، ساختاری ماهرانه و بسیار سرگرم کننده دارد. آمادو به زیبایی خوانندگان خود را فریب می‌دهد. (The Times Literary Supplement)

- شاهکار طنز، اثری خنده‌دار که آمادو به طرزی خواندنی و دلچسب از فلسفه مرگ سرپیچی می‌کند. (Shelf Awareness)

- تکان‌دهنده، خنده‌دار و حتی بی‌نظیر... (Rivka Galchen)

خواندن کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس به چه کسانی توصیه می‌شود؟

تمامی علاقمندان ادبیات داستانی برزیل را به شنیدن این اثر جذاب دعوت می‌کنیم.

با نویسنده کتاب صوتی صوتی مرگ و مرگ کینکاس بیشتر آشنا شویم:

ژورژه آمادو، داستان‌نویس مشهور برزیلی، فوریه 1912 چشم به جهان گشود. او نویسنده‌ای صاحب سبک و پرطرفدار است که بسیاری از منتقدین ویژگی‌های نثرش را به گابریل گارسیا مارکز تشبیه می‌کنند. آشنایی او از کودکی با استثمار کارگران زمین کاکائو و اعتراض آن‌ها به نظام برده‌داری، تأثیر گسترده‌ای بر درونمایه بسیاری از آثار وی گذاشت. وی در سن 14 سالگی به عنوان یکی از بنیانگذاران «آکادمی شورشیان مدرنیست»، با چندین مجله ادبی همکاری کرد. او همچنین نخستین رمان خود را در سن 18 سالگی به نام کشور کارناوال منتشر کرد. او در دانشگاه فدرال دانشکده حقوق ریودوژانیرو حقوق خواند اما هرگز به عنوان وکیل مدافع فعالیت نکرد. آمادو به دلیل فعالیت‌های آزادی‌خواهانه و آگاهی رسانی به مردم، در سال 1935 برای اولین بار دستگیر شد و دو سال بعد کتاب‌هایش به طور عمومی سوزانده و در برخی کشورهای اروپایی آثارش ممنوع اعلام شد.

محبوبیت غیرقابل انکار او تنها از رهگذر آثار داستانی‌اش حاصل نشد؛ بلکه فعالیت‌های او به عنوان یک فعال مدنی همواره مورد ستایش آزادی‌خواهان قرار گرفته است. این نویسنده پرآوازه، در سال 2001 دیده از جهان فرو بست.

در بخشی از کتاب صوتی مرگ و مرگ کینکاس می‌شنویم:

ناکسانی که ماجرای ثانیه‌های آخر عمر کینکاس را در محلات پای تپه و دکان‌های بازار آگوا دوس منینوس دهان‌به‌دهان نقل می‌کردند (حتی اعلامیه‌ای حاوی شعری بندتنبانی سرودۀ فی‌البداهۀ کوییسا دسانتو آمارو چاپ کردند که حسابی فروش رفت) به قول خانوادۀ کینکاس، روح آن مرحوم را با این کار می‌آزردند. و گفته‌اند نام مرده حرمت دارد و دریغ است که به دهان‌های نجس می‌گساران و قماربازان و قاچاقچیان بیالاید یا دست‌مایۀ اشعار بازاری و ترانۀ خوانندگان دوره‌گرد در ورودی بالابر لاسِردا شود که معبر محترمان شهر از جمله همکاران لئوناردو باره‌تو، داماد شرم‌زدۀ کینکاس، است.

زمانی که شخص می‌میرد، ارجمندترین و آبرومندترین حال و وضع دوران حیاتش را بازمی‌یابد، اگرچه مرتکب جنون‌آمیزترین اعمال شده باشد. دست ناپیدای مرگ‌ آلایش گذشته را از دامن متوفی می‌زداید و یاد او را بری از هر پلیدی و درخشان چون الماسی خوش‌تراش در اذهان باقی می‌گذارد. این فرضی بود که خانواده‌اش در دهان مردم انداختند و دوستان و همسایگان مکرر کردند. به‌زعم ایشان، کینکاس اونره دم مرگش به همان ژواکیم سوارس داکنیای خانواده‌دار و محترم تبدیل شد؛ همان کارمند نمونۀ ادارۀ دارایی، با گام‌های حساب‌شده، صورتی تمیز و تراشیده، با کت پشمی سیاه و نازک و کیف چرمی به زیر بغل؛ همان که هر بار دربارۀ سیاست و آب‌وهوا افاضۀ فضل می‌کرد، در‌ و همسایه محترمانه گوش می‌سپردند؛ و همان که هرگز پا در میخانه ننهاد و آن یک پیاله کاشاسا را هم در خلوت خانه می‌نوشید.

واقعیت آن بود که خانواده با تلاشی تحسین‌برانگیز یاد و خاطره‌ای از او ساختند که چند سال پس از اعلام عمومی مرگش، بی‌هیچ خللی در ذهن همگان می‌درخشید. هر بار از سر اکراه نامی از او می‌بردند، گویی سخن از گذشته‌های دور بود. اما از بخت بد، گاه‌به‌گاه همسایه، همکار لئوناردو، دوست وراج واندا (دختر شرم‌زده‌اش) یاد کینکاس می‌کرد یا سخن او را از زبان دیگران می‌شنید. گویی مرده از گور برخاسته بود تا یاد خود را لکه‌دار کند: مست پاتیل درازکشیده زیر آفتاب صبحگاه در حوالی رامپا دو مرکادو، یا چرک و مندرس تکیه‌زده به گاری کثیفی پای پله‌های کلیسای پیلار، یا آوازخوان با صدایی گرفته و خشن در آغوش دلبرکان سیاه و سبزۀ لادئیرا دسائو میگوئل. عجب وضعی!

فهرست مطالب کتاب صوتی