معرفی و دانلود کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

معرفی کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد رمانی پرفروش و تاثیرگذار از نویسنده شهیر ایتالیایی، اوریانا فالاچی درباره باوری است که مادر بودن را انتخابی شخصی و پر مسئولیت می‌داند نه یک وظیفه. تعارض احساسات، خواسته‌های درونی زنان در زندگی، مشکلات و امیدهای مادرانه و... در این کتاب به زیبایی هر چه تمام‌تر به تصویر کشیده می‌شود.

درباره کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد:

نویسند‌ه‌ی این کتاب با ظرافتی مثال زدنی، لطافتی ستودنی و احساساتی شگرف از لحظه‌لحظه‌ی ایجاد موجودی دیگر در رحمش سخن گفته و شما را با همه‌ی احساساتش از شور و شعف و شادی گرفته تا ترس و خشم و اضطراب، همراه می‌کند. نامه به کودکی که هرگز زاده نشد (Letter To A Child Never Born)، رمانی‌ست برجسته و تحسین‌شده که با جسارت فوق‌العاده نویسنده در بیان همراه است.

بی‌شک کتاب حاضر را می‌توان شاهکار نویسنده‌ی ایتالیایی، اوریانا فالاچی به شمار آورد؛ این رمان تا مدت‌ها در صدر پرفروش‌ترین کتاب‌ها قرار داشته و به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. تاکنون بیش از 4 میلیون نسخه از این کتاب در سراسر جهان به فروش رفته که نشان‌دهنده‌ی استقبال بی‌نظیر خوانندگان از این اثر بوده است. مترجم همواره در راستای انتخاب معادل‌های مناسب تلاش نموده تا فضای داستان را به شکل اصیل خود به شما منتقل کند و احساس کلمات را به بهترین صورت در قالب زبان فارسی بگنجاند.

فالاچی در قالب یک داستان برای فرزندی که هنوز متولد نشده است از سختی‌ها و رنج‌های زندگی می‌گوید، مسائل و دغدغه‌هایی که ممکن است هر انسانی در طول زندگی خود با آن‌ها درگیر باشد را مطرح می‌کند تا او را از قوانین سخت زندگی، زن یا مرد بودن، عدالت، برابری، عش، نفرت و... آگاه سازد. اصلی ماجرای کتاب درباره زنی است که باردار می‌شود در میان دوراهی سقط فرزند یا زندگی و عشق بخشیدن به او دچار تردید می‌شود.

نکوداشت‌های کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد:

- این رمان بیانگر صداقتی است سوزناک و روشنگر. هر کس آن را به بخواند حتماً تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. (مجله کازماپالیتان)
- حقیقت به موشکافانه‌ترین شکل ممکن به تصویر کشیده می‌شود. (نیویورک تایمز)
- آنچه در این کتاب بیان شده است، حقیقت‌هایی مربوط به همه زنان و مردان را در بر می‌گیرد. (مجله لس‌آنجلس تایمز)

کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد مناسب چه کسانی است؟

خواندن این رمان تاثیر گذار و گیرا به علاقه‌مندان به موضوعات و مسائل مربوط به زنان و مادران، پیشنهاد می‌شود.

با اوریانا فالاچی بیشتر آشنا شویم:

روزنامه نگار، نویسنده، منتقد و مصاحبه‌گر جنجالی و جسور اوریانا فالاچی در سال 1929 در زمان فرمانروایی موسولینی در شهر فلورانس ایتالیا متولد شد. کمتر از بیست سال داشت که نوشتن برای روزنامه‌ها و نشریات محلی را شروع کرد و توانست قدرت واژه‌ها را کشف کند. او قدرت بیان بالا و جسارت خاصی در قلمش داشت و به همین در مدت زمان کوتاهی برای تعدادی از معتبرترین و مشهورترین نشریات و روزنامه‌های بین‌المللی اروپا شروع به نوشتن کرد.

مهم‌ترین دلیل شهرت او مصاحبه‌های جسورانه، جنجالی و مفصلی است که با رهبران و شخصیت‌های برجسته تاریخ معاصر انجام داده که از جمله آن‌ها می‌توان به یاسر عرفات، معمر قذافی، هنری کیسینجر، ایندیرا گاندی و... اشاره کرد. آن چه که محصول این دوران زندگی فالاچی بود در قالب مجموعه‌ای به نام مصاحبه با تاریخ منتشر شد. جنس ضعیف، اگر خورشید بمیرد، پنه لوپه به جنگ می‌رود، زندگی، جنگ و دیگر هیچ، یک مرد از دیگرآثار اوست که به زبان فارسی هم ترجمه شده‌اند. اوریانا فالاچی در طول دروان حرفه‌ای او خود جوایز و افتخارات بسیاری کسب کرد مانند مدال طلای تلاش فرهنگی برلوسکونی، جایزه آمبرگنو درو که معتبر‌ترین جایزه شهر میلان له شمار می‌رود، جایزه آنی تیلور مرکز مطالهات فرهنگ عامه و نامزدی برای دریافت جایزه نوبل ادبیات.

جملات برگزیده کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد:

- زندگی تلاشی مداوم و ملال‌آور است کوچولو! همانند جنگی است که هر روز از سر گرفته می‌شود و در ازای لحظات شاد کوتاهی که به تو می‌دهد باید بهایی گزاف بپردازی.

- مادر بودن یک شغل نیست. وظیفه هم نیست. تنها حقی است میان سایر حقوق یک زن؛ و فهماندن این موضوع به دیگران بسیار سخت است و اغلب اوقات هم نمی‌توانی متقاعدشان کنی و حدوداً همیشه شکست خواهی خورد، اما نباید امیدت را از دست بدهی.

- انسان‌ها تا وقتی که خطری آنان را تهدید می‌کند، بزدلانه رفتار می‌کنند و به محض رفع خطر به یکباره ادعای شجاعت می‌کنند. هیچگاه نباید از خطر کردن برای چیزهای با ارزش اجتناب کنی.

- در این دنیا کسی نمی‌تواند به سبکی که تو الان زندگی می‌کنی، به تنهایی از پس نیازهایش بربیاید. کسانی که تلاش می‌کنند هم در بهترین حالت، فقط با شکست مواجه می‌شوند، اگر شانس بیاورند و دیوانه نشوند.

- «آزادی» هم واژه‌ای است مثل «عشق» که در خلال استفاده‌ی بیش از حد از آن، معنایش را از دست داده و تنها کلیشه‌ای نامفهوم از آن باقی مانده است.

در بخشی از کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد می‌خوانیم:

چرا باید این رنج وعذاب را تحمل کنم؟ به چه علتی؟ به خاطر سلولی که ابتدا به دو سلول دیگر و سپس به چهار سلول دیگر و بعد به هشت سلول دیگر و پس از آن به بی‌نهایت سلول دیگر تقسیم شد؟ بدون اینکه بخواهم؟ بدون این که بدانم؟ یا شاید هم به فرمان زندگی؟ اصلاً قبول، به فرمان زندگی. اما این چه قانونی است که برای تویی که هنوز در این دنیا وجود نداری از منی که در آن حضور دارم، اهمیت بیشتری قائل است؟ این چه عزت و احترامی در حق توست که عزت و احترام را از من سلب می‌کند؟ این چه حق زیستنی برای توست که هیچ ارزشی برای حق زیستن من قائل نمی‌شود؟ هیچ انسانیتی در تو نیست؟

انسانیت!؟ اصلاً مگر تو انسان محسوب می‌شوی؟ آیا یک حباب تخمک و یک اسپرم پنج میکرونی، واقعاً برای به وجود آوردن یک انسان کافی است؟ انسان کسی است که بتواند فکر کند، حرف بزند، لبخند بزند و گریه کند و در جهانی که در پی انجام کارها و ایجاد ایده‌هاست، سازنده باشد، کسی مثل من. تو فقط یک عروسک جانداری که نه توانایی فکر کردن دارد، نه حرف زدن، نه جنگیدن و نه گریستن و برای هیچکس جز خودش، سازنده نیست. من برای تو ذهن و توانایی ادراک متصور شدم و با تو حرف زدم، اما ذهن تو در واقع ذهن خودم بود و حرف‌های دو نفره‌یمان، گفتگویی یک طرفه بیش نیست، گفتگوی من با خودم. این مسخره‌بازی‌ها و هذیان‌بافی‌ها دیگر کافی است.

هیچکس پیش از زاده شدن، از حقوق طبیعی انسان بودن برخوردار نیست. ما پس از زاده شدن، انسان محسوب می‌شویم، چرا که در میان دیگر انسان‌ها زندگی می‌کنیم، چرا که دیگران به ما کمک می‌کنند، چون یک مادر یا یک زن و یا یک پدر یا یک مرد به ما خوردن، راه رفتن، صحبت کردن، فکر کردن و رفتار کردن شبیه یک انسان را می‌آموزد. تنها چیزی که من و تو را به هم پیونده داده، فقط همان بند ناف است عزیز دلم! من و تو یک زوج نیستیم. من و تو شاکی و متهم هستیم. شاکی منم و متهم تو. تو مثل یک سارق وارد بدنم شدی، رحمم را دزدیدی و بعد جریان خون و تنفسم را هم تصرف کردی و حالا هم می‌خواهی وجودیتم را تصاحب کنی. این اجازه را به تو نخواهم داد.