معرفی و دانلود کتاب جیمز

معرفی کتاب جیمز

کتاب جیمز یکی از پرفروش‌ترین، محبوب‌ترین‌، برترین و پرافتخارترین رمان‌های داستانی سال 2024 است. این رمان برنده‌ی جایزه‌ی ملی کتاب آمریکا، اثری از پرسیوال اورت است که در واقع برداشتی نوین از «ماجراهای هاکلبری فین» نوشته‌ی مارک تواین محسوب می‌شود. داستان رمان از جایی شروع می‌شود که روایت مارک تواین به پایان رسید: هنگامی که جیم از دوستش فین جدا می‌شود و به گوشش می‌رسد که قرار است برای فروش به نیواورلئان فرستاده شود.

درباره‌ی کتاب جیمز

با مهم‌ترین رمان سال 2024 آشنا شوید. رمانی درمورد دورانی از تاریخ برده‌داری آمریکا که در آن حقوق انسانی افراد با یک‌دیگر برابر نبود. دورانی که یک انسان بدون اختیار خودش به سرمایه‌داران و اربابان فروخته می‌شد و باید با سرنوشت تاریک خود مقابله می‌کرد. کتاب جیمز (James) اثر پرسیوال اورت (Percival Everett) درمورد ماجراجویی‌ها و سفر پراتفاق شخصیت جیم است که می‌خواهد از اعزام به نیواورلئان فرار کند. جیم به گوشش می‌رسد که به یک سرمایه‌دار در نیواورلئان فروخته شده و این اتفاق یعنی باید برای مدتی طولانی از فرزند و همسر عزیزش دور شود. جیم پیش از آنکه بتواند یک نقشه‌ برای آینده‌اش بکشد، به جزیره‌ی جکسون می‌گریزد. در این حین، شخصیت هاکلبری فین مرگ خودش را جعل می‌کند تا از پدر بی‌رحمش بگریزد و به شهر بازمی‌گردد.

کتاب جیمز از نوشته‌های مارک تواین در «ماجراهای هاکلبری فین» به‌کرات وام می‌گیرد و بسیاری از موقعیت‌های خود را ملهم از توصیفات تواین چیدمان می‌کند. با این تفاوت که رمان جیمز اثری تلخ‌تر و جدی‌تر به‌لحاظ لحن است و در آن شاهد موقعیت‌هایی چون تجاوز، جنایات وحشی، نژادپرستی و خشونت جسمانی هستیم. همچنین باید گفت که کتاب جیمز از طنزی درونی نیز برخوردار است که نوعی بیان چندلایه را در طول روایت برای مخاطبان شکل می‌دهد. این کتاب توسط ناهید رسولی ترجمه شده و انتشارات خانه‌ی رود آن را عرضه کرده است.

جوایز و افتخارات کتاب جیمز

• برنده‌ی جایزه ملی کتاب آمریکا؛
• نامزد جایزه‌ی بوکر؛
• فینالیست جایزه‌ی پولیتزر؛
• پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز؛
• پرفروش‌ترین کتاب سایت آمازون؛
• برنده‌ی مدال اندرو کارنگی برای بهترین اثر داستانی؛
• برنده‌ی جایزه‌ی برترین کتاب داستانی از سوی نشریه‌ی کرکس؛
• بهترین کتاب داستانی از دید بارنز و نوبل؛
• و...

نکوداشت‌های کتاب جیمز

• کتاب «ماجراهای هاکلبری فین» شاهکار است و این برداشت جدید نیز همین‌طور. رمان جیمز یکی از نادرترین آثار است و باید در کنار کتاب مارک تواین خوانده شود. (نیویورک تایمز)
• پرسیوال اورت، نویسنده‌ی پرکار و جسور آمریکایی، به قلب اودیسه‌ی جریان‌ساز و باشکوه مارک تواین حرکت می‌کند. سرانجام یک رمان برای شخصیت جیم، یکی از خاص‌ترین کاراکترهای ادبیات آمریکا، نوشته شد. (کرکس ریویوز)
• اثری به‌واقع نبوغ‌آمیز. رمانی که در آن شخصیت‌ جیم یک سفر اودیسه‌وار را تجربه می‌کند؛ سفری آغشته به گره‌گشایی‌های موجز، تقابل‌های خشن و تأملات چندوجهی بر ادبیات و فلسفه. پرسیوال اورت در این رمان حتی از آثار پیشین خودش نیز جلوتر رفته است. (پابلیشرز ویکلی)
• جیمز اثری‌ست که نمی‌توان آن را یک لحظه زمین گذاشت و قادر است به ما یک رندنامه‌ی فلسفی و متمایز ارائه دهد. (گاردین)

اقتباس سینمایی از کتاب جیمز

حق اقتباس از رمان جیمز در سال 2024 به شرکت فیلم‌سازی یونیورسال پیکچرز اعطا شد. تهیه‌کنندگی این اثر را استیون اسپیلبرگ بر عهده خواهد داشت.

کتاب جیمز برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر به دوست‌داران ادبیات معاصر و رمان‌های آمریکایی و همچنین طرفداران داستان‌های تاریخی و اجتماعی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب جیمز می‌خوانیم

از این‌که هاکلبری را برای انجام مأموریت به آن سوی رودخانه فرستاده بودم خوشحال بودم. وقتی به سمت مقصد راه افتاد خوشحالی‌ام چند برابر شد، اما اگر موفق نمی‌شد و لو می‌رفت، نه‌تنها به این متهم می‌شد که به من کمک کرده تا فرار کنم بلکه به من هم برچسب بردۀ فراری می‌زدند. اگر اهالی هاک را زنده می‌دیدند دیگر مظنون به قتل و یا حتی آدم‌ربایی نبودم، هر چند مجازات هر دو شکنجه و مرگ بود، اما اگر هاک بدون شناسایی‌شدن مأموریتش را به سرانجام برساند، در آن صورت می‌تواند خبرهای خوش و دلگرم‌کننده‌ای از اوضاع خانواده‌ام به من بدهد.

از این‌که با آن جثۀ کوچکش از تمام توانش استفاده می‌کرد تا در جریان تند آب پاور بزند به او افتخار می‌کردم. وقتی به ساحل آن سوی رودخانه رسید مه صبحگاهی اندکی فرو نشسته بود. زمانی که داشت بلم را به درختی می‌بست و آن را لای بوته‌ها پنهان می‌کرد به زحمت قابل رؤیت بود. با آن لباس دخترانه شن‌های ساحل را به‌هم ریخته بود و اثری از او نبود. من هم به داخل غار برگشتم، کمی ماهی خشک خوردم و چرتی زدم، اما خبری از خواب‌دیدن نبود.

به تجربه دریافته بودم زهر ماری که مرا نیش زده بود، کشنده نبود. دغدغۀ اصلی من جای نیش مار بود؛ زخمی که ایجاد شده بود، نه خود سَم. جای دو دندان مار پوسته‌پوسته شده بود اما هیچ ورمی نداشت. همین منظره خیالم را راحت کرد و خوابم برد.

این‌که این‌قدر می‌توانستم بخوابم کمی نگران‌کننده بود، اما خب حالم داشت بهتر می‌شد. هر بار که از خواب بیدار می‌شدم قوی‌تر بودم. این‌قدر قوی که کم‌کم داشتم بی‌قرار می‌شدم. چوب جمع کردم تا آتش روشن بماند. از تور ماهیگیری چند گربه‌ماهی گرفتم، کمی از ماهی‌ها را خوردم و مابقی را روی دود گرفتم تا خشک شوند.

گاهی به این فکر می‌کردم که از مسیرهای روستای پشتی، چه با هاک، چه بی او فرار کنم. روز دوم حسابی دلشوره گرفته بودم، کلافه بودم. شاخه‌های بزرگ درختان را در دهانۀ غار جمع کرده بودم و آن را پوشانده بودم و درون غار هم جایی تعبیه کرده بودم که از طریق آن می‌توانستم محیط بیرون را ارزیابی کنم، اما به این فکر نکرده بودم اگر کسی به دهانۀ غار نزدیک شد چه کار باید بکنم.