زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های ویرجینیا وولف

زندگینامه ویرجینیا وولف

آدلاین ویرجینیا وولف (Adeline Virginia Woolf) در سال 1882 در خانواده‌ای مرفه و آزاداندیش در لندن متولد شد. پدرش، لسلی استیون، شخصیتی ادبی و اولین ویراستار دیکشنری بیوگرافی ملی و مادرش، جولیا جکسون، برادرزاده‌ی جولیا مارگارت کامرون، عکاس نامدار قرن نوزدهم، بود. او هفتمین فرزند درمیان هشت فرزند این زوج بود.

ویرجینیا وولف در سیزده‌سالگی مادر خود را از دست داد و این شروع بیماری افسردگی او شد. دو سال بعد، با مرگ خواهر بزرگش مواجه گشت، رویدادی که در دفترخاطراتش از آن با عبارت «غیرقابل نوشتن» یاد کرده است. سپس، در سال 1904، پس از مرگ پدر، دچار حملات عصبی شد اما کوشید و توانست که با نوشتن بر فقدان‌هایش غلبه کند.

آموزش ویرجینیا وولف در خانه با ادبیات ویکتوریایی و کلاسیک‌های انگلیسی شروع شد. در 9‌سالگی نشریه‌ای خانوادگی را راه‌اندازی کرد که تا مرگ مادرش ادامه داشت. از سال 1897 تا 1901 در دپارتمان بانوان کینگز کالج لندن حاضر شد و به مطالعه‌ی تاریخ و متون کلاسیک پرداخت و در همین مؤسسه با فعالان پیشرو جنبش حقوق زنان چون کلارا پیتر و جرج وار ملاقات کرد.

ورود ویرجینیا وولف به دنیای حرفه‌ای نویسندگی

ویرجینیا وولف از سال 1900 با تشویق پدر به‌طور حرفه‌ای به نوشتن پرداخت. چهار سال بعد و پس از مرگ پدر خانواده، به محله‌ی بلومزبری لندن نقل مکان کرد. در آنجا به همراه دوستان برادرش گروه هنری و ادبی بلومزبری را تشکیل دادند. این گروه به موضوعاتی چون هنر، زیبایی‌شناسی، اخلاق روابط اجتماعی و مفهوم لاادری‌گری می‌پرداختند. برای آن‌ها شعار «هنر برای هنر» مفهومی کلیدی بود.

ویرجینیا وولف در سال 1905 شروع به نقدنویسی برای ضمیمه‌ی ادبی نشریه‌ی تایمز کرد. سه سال بعد «خاطرات» را نوشت که حول موضوع کودکی و مادر گمشده‌اش می‌گردید.

سال 1912 همراه بود با ازدواج با لئونارد وولف، منتقد ادبی و نویسنده‌ی فعال در حوزه‌ی علم اقتصاد. یک سال بعد، با بالا گرفتن حملات شیدایی ـ افسردگی‌اش، در سپتامبر اقدام به خودکشی کرد و تا آوریل در حالتی از هذیان و اضطراب فرو رفت. اما نهایتاً توانست بر آنچه سلامت عقلش را تهدید می‌کرد غلبه کند.

در سال 1915، اولین رمان ویرجینیا وولف، «سفر به خارج»، منتشر شد. رمانی که اکثر شخصیت‌های اصلی‌اش را از شخصیت‌های واقعی زندگی وولف وام گرفته است. در این کتاب می‌توان بذر ایده‌هایی را یافت که در آثار بعدی او شکوفا شده‌اند: سبک نوآورانه، تمرکز بر آگاهی زنانه، تمایلات جنسی و مرگ.

ویرجینیا وولف و همسرش در سال 1917، با خرید یک ماشین چاپ، انتشارات هوگارت را با نام «خانه‌ی هوگارت» (Hogarth House) تأسیس کردند. نشری که اغلب آثار ویرجینیا وولف و همچنین آثار نویسندگانی چون تی. اس. الیوت و ویتا سکویل وست در آن منتشر شد. به دلیل مشکلات اقتصادی تا مدت‌ها تمام امور انتشارات از جمله حروف‌چینی با خود وولف بود.

شاید بتوان اوج شکوفایی ادبی ویرجینیا وولف را از سال 1925 با انتشار «خانم دالاوی» دانست. او تا پایان عمر شاهکارهای دیگری چون «به سوی فانوس دریایی»، «اتاقی از آن خود»، «اورلاندو: یک بیوگرافی» و «موج‌ها» را خلق کرد.

ویرجینیا وولف که تمام عمر با افسردگی شدید دست به گریبان بود، سرانجام در مارس 1941، پس از به پایان رساندن آخرین رمان خود، «در میان نقش‌ها»، با جیب‌هایی پرشده از سنگ، در رودخانه‌ی اوز خود را غرق کرد. جسد او یک ماه بعد پیدا و در حضور همسرش سوزانده شد.

ویرجینیا وولف یک ماه قبل از خودکشی در یادداشتی به خواهرش می‌نویسد: «دیگر به سختی می‌توانم دقیق و روشن بیندیشم... تو می‌دانی که بارها در برابر آن جنگیده‌ام اما دیگر نمی‌توانم.»

بهترین کتاب‌های ویرجینیا وولف

کتاب خانم دالاوی (Mrs Dalloway): تحسین‌شده‌ترین رمان ویرجینیا وولف که در 1925 منتشر شد. در اکتبر 2005 مجله‌ی تایم آن را در فهرست 100 رمان برتر انگلیسی‌زبانی قرار داد که از 1925 منتشر شده بودند. داستان به شیوه‌ی جریان سیال ذهن پیش می‌رود و یک روز از زندگی زنی به نام کلاریسا دالاوی را به تصویر می‌کشد. این کتاب با نام «خانم دالووی» نیز منتشر شده است.

کتاب الکترونیک خانم دالاوی به ترجمه‌ی خجسته کیوان و کتاب صوتی خانم دالاوی از همین مترجم در سایت کتابراه موجود است.

کتاب اتاقی از آن خود (A Room of One’s Own): مقاله‌ای مبسوط از ویرجینیا وولف که آن را پایه‌گذار نقد ادبی فمینیستی می‌دانند و از متون بسیار تأثیرگذار در مباحث نظری جنبش فمینیسم بوده است. این کتاب که امروزه به عنوان کتابی دانشگاهی در کلاس‌های آیین نگارش تدریس می‌شود، از نظر سبک نگارش حائز اهمیت است چرا که با وارد کردن خصوصیات نثر مدرنیستی در مقاله‌نویسی سبکی نو را به‌ وجود آورده است.

کتاب الکترونیک اتاقی از آن خود بر روی سایت کتابراه در دسترس قرار گرفته است.

کتاب موج‌ها (The Waves): تجربی‌ترین اثر ویرجینیا وولف که در سال 1931 منتشر شد. دشوار بتوان ژانر خاصی را به موج‌ها نسبت داد. حتی اصطلاح رمان نیز ممکن است به درستی فرم پیچیده‌ی آن را توصیف نکند، خود وولف آن را نه یک رمان بلکه شعری نمایشنامه‌ای می‌نامید. این رمان در نظرسنجی سال 2015 بی‌بی‌سی به عنوان شانزدهمین رمان برتر بریتانیایی انتخاب گردید.

کتابراه کتاب صوتی موج‌ها به ترجمه‌ی مهدی غبرایی و برخی از بهترین کتاب‌های ویرجینیا وولف را بر روی سایت و اپلیکیشن خود قرار داده است.

سبک نگارش و دیدگاه‌های ویرجینیا وولف

ویرجینیا وولف در بسیاری از آثار خود از شیوه‌ی جریان سیال ذهن استفاده می‌کند. مشخصه‌ی اصلی این شیوه‌ی روایت پرش‌های زمانی مکرر، درهم‌ریختگی دستوری و دنبال کردن زمان ذهنی شخصیت‌های داستان است.

همچنین وولف از نویسندگان غنایی انگلستان به شمار می‌رود و زبان برخی از آثارش مانند «به سوی فانوس دریایی» و «موج‌ها» به زبان شعر بسیار نزدیک می‌شود. در این آثار انتخاب واژگان و ساختار جملات خواننده را با این احساس مواجه می‌کند که گویی شعری را در قالب نثر می‌خواند.

آثار ویرجینیا وولف، هم در سبک و هم در موضوع، دنیایی را به تصویر می‌کشند که به سرعت در حال تغییر است، از تغییر در نقش‌های جنسیتی و طبقه‌ی اجتماعی گرفته تا فناوری‌هایی مانند اتومبیل، هواپیما و سینما. وولف متأثر از نویسندگان و هنرمندان برجسته‌ی آن دوران مانند مارسل پروست، ایگور استراوینسکی  و پست امپرسیونیست‌ها به بررسی مضامین کلیدی مدرنیسم از جمله ناخودآگاه، زمان، ادراک و شهر می‌پردازد. شیوه‌ی جریان سیال ذهن او را قادر می‌سازد تا زندگی درونی شخصیت‌هایش و نقش مونتاژمانند حافظه را به تصویر درآورد.

ویرجینیا وولف در طول حیات خود درباره‌ی موضوعات بسیاری صحبت کرده است. امروزه برخی از دیدگاه‌های او مترقی و برخی واپس‌گرایانه تلقی می‌شوند. برای مثال او در امور زنان بسیار پیشرو بود و فمینیستی سرسخت به حساب می‌آمد، او را صلح‌طلب، ضداستعمار و ضدامپریالیست می‌دانند و در عین حال، مانند بسیاری از هم‌عصرانش، دیدگاه‌هایی بسیار واپس‌گرایانه نسبت به طبقه و نژاد داشت، تا جایی که برخی از نوشته‌های او امروزه توهین‌آمیز تلقی می‌شوند و انتقادات بسیاری را برانگیخته‌اند.

ویرجینیا وولف که در خانواده‌ای غیرمذهبی رشد کرده بود همواره منتقد مسیحیت باقی ماند، تا حدی که خود را ملحد می‌خواند. ویرجینیا وولف در نامه‌ای به اتل مری اسمیت دین را به شدت تقبیح می‌کند و آن را خودپرستی خودپسندانه می‌داند.

جملات برگزیده ویرجینیا وولف

• اگر می‌خواهید بر کتابخانه‌هایتان قفل زنید اما هیچ دری، قفلی، چفتی وجود ندارد که بتوانید بر آزادی ذهن من قرار دهید. (کتاب اتاقی از آن خود)
• شاعر گفت: عشق تمام هستی زن است. (کتاب اورلاندو)
• من شش کتاب را هم‌زمان می‌خوانم، تنها راه خواندن...یک کتاب تنها نتی بدون همراه است. برای دریافت صدای کامل، هم‌زمان به ده کتاب دیگر نیاز دارید. (یادداشت‌های روزانه‌ی ویرجینیا وولف)