معرفی و دانلود کتاب مترجم دردها

معرفی کتاب مترجم دردها

کتاب مترجم دردها نوشته‌ی جومپا لاهیری، مجموعه‌ای است از داستان‌های کوتاه که با نگاهی عمیق، بی‌رحم و درعین‌حال پرمهر به زوایای پنهان روابط انسانی می‌پردازد. داستان‌هایی که اغلب در بستر زندگی انسان‌هایی معمولی با تجربیاتی متفاوت اتفاق می‌افتند و با بیانی دور از هیاهو، تجربیاتی چون تنهایی، سوگ، شکست عاطفی و ناتوانی در برقراری ارتباط را روایت می‌کنند. جومپا لاهیری با جزئی‌نگری ماهرانه و نثر صیقلی و تراش‌خورده‌اش، تصویری صادقانه، بدیع و تکان‌دهنده از درونی‌ترین خلأهای وجودی بشر ارائه می‌دهد.

درباره‌ی کتاب مترجم دردها

نفس‌هایی که نیمه‌کاره مانده‌اند و نگاه‌هایی که از گره‌خوردن به هم فرار می‌کنند؛ داستان‌های کتاب مترجم دردها (Interpreter of Maladies) نوشته‌ی جومپا لاهیری (Jhumpa Lahiri) داستان لحظه‌های زندگی و تلاش انسان‌ها برای ادامه‌دادن و گذر از تلخی‌ست. سکوت، در این مجموعه داستان زبانی مشترک است و اندوه، فعلی معتبر. شخصیت‌ها در این داستان‌ها نه به استقبال حادثه می‌روند و نه در پی کشف معناهای بزرگ‌اند، آن‌ها فقط در جهان خودشان گم شده‌اند.

داستان اول مجموعه، قصه‌ی زن و شوهر جوانی‌ست که در سوگ نوزاد ازدست‌رفته‌شان نشسته‌اند و هنوز نتوانسته‌اند با این غم کنار بیایند. آن‌ها در کنار هم زندگی می‌کنند و روزگار عادی‌شان را پشت سر می‌گذارند؛ اما در پس هر نگاه و سکوتشان غم جانکاه این فقدان بزرگ نهفته است. هر کدامشان به‌نوعی سعی در آرام‌کردن خود دارد، غافل از آنکه این چیزی بیشتر از غرق‌شدن ممتد و عمیق‌تر در تاریکی نیست. تا جایی که شبی، خانه هم به‌واسطه‌ی قطعی برق به‌سان درونشان تاریک و سرد می‌شود و شبی غمناک را برای لب به سخن گشودن و حرف‌زدن از دردها و رنج‌ها و حفره‌ها رقم می‌زند.

مهارت جومپا لاهیری تنها در داستان‌پردازی یا انتخاب مضمون نیست؛ او با حذف تمام تزیینات اضافی، مخاطب را روی موضوع مورد نظر متمرکز ساخته و به مغز استخوان سوژه‌هایش نفوذ می‌کند. زاویه‌ی دید بیرونی او با نوعی همدلی درونی ترکیب می‌شود و همین، فاصله‌ای ایجاد می‌کند که به خواننده اجازه می‌دهد درگیر روایت شود و به تماشای آن بنشیند و به قضاوتش دست بزند.

جومپا لاهیری روایتگر رابطه‌هایی‌ست که به‌جای بحران‌های بزرگ، با فرسایش‌های کوچک نادیدنی از هم می‌پاشند. او نشان می‌دهد شکاف بین آدم‌ها، همیشه با فریاد یا خیانت نیست و گاهی فقط با سکوتی ممتد، تلخ و سیال در هوایی که نفس می‌کشیم، جاری‌ست. این کتاب را می‌توانید با ترجمه‌ی فائزه فرهادی از انتشارات کتاب کوچه بخوانید.

جوایز و افتخارات کتاب مترجم دردها

• برنده‌ی جایزه‌ی ادبی پولیتزر سال 2000
• کتاب پرفروش بین‌المللی
• برنده‌ی جایزه‌ی قلم همینگوی
• برنده‌ی جایزه‌ی بهترین اثر مجله‌ی نیویورکر
• قرارگرفتن در فهرست ده کتاب برتر اپرا وینفری
• کتاب برگزیده‌ی پابلیشرز ویکلی
• برنده‌ی جایزه‌ی آدیسن مت‌کاف از آکادمی هنر و ادبیات آمریکا
• کتاب برگزیده‌ی نیویورک تایمز
• برنده‌ی جایزه اُ. هنری
• برنده‌ی جایزه‌ی پادلی در بخش داستان‌های کوتاه سال 2001

نکوداشت‌های کتاب مترجم دردها

• این کتاب یک مجموعه‌ی کم‌نظیر و خوش‌ساخت است که در آن، کشور هند با تمام جلوه‌های فرهنگی و تاریخی خود حضوری انکارناپذیر دارد. (Kirkus Reviews)
• سبک نگارش جومپا لاهیری به‌قدری بی‌نقص و جذاب است که کمترین کاستی‌ای در آن حس نمی‌شود و همه چیز دقیقاً همان جایی که باید قرار گرفته است. (لس‌آنجلس تایمز)
• این کتاب از نظر هنر روایتگری حرف ندارد و هر لحظه مهارت قلم نویسنده بیشتر به چشم می‌آید. (روزنامه‌ی San Francisco Chronicle)

اقتباس سینمایی از کتاب مترجم دردها

فیلم «ایتالیا ایتالیا»، ساخته‌ی «کاوه صباغ‌زاده»، با الهام از داستان اول کتاب مترجم دردها ساخته شده است. این اثر که در سال ۱۳۹۶ اکران شد، در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی مورد تحسین و توجه زیادی قرار گرفت.

کتاب مترجم دردها برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کسانی مناسب است که به داستان‌هایی با بافت روان‌شناختی، فضاسازی مینیمال و نگاه موشکافانه به جزئیات زندگی روزمره و تحلیل روابط انسانی علاقه دارند.

در بخشی از کتاب مترجم دردها می‌خوانیم

شوکومار آشپزی را دوست داشت. با انجام این کار احساس مفیدبودن می‌کرد. به‌خوبی می‌دانست که اگر غذاهای خانگی او نبود، شوبا برای شامش به یک کاسه غلات شکری رضایت می‌داد.

امشب به‌خاطر تاریکی مجبور بودند با هم شام بخورند. چند ماه بود که هر کس جداگانه از سر گاز غذای خود را می‌کشید. شوکومار غذایش را به اتاق مطالعه می‌برد و بدون آنکه بگذارد سرد شود، تندتند مشغول خوردن می‌شد. شوبا هم با ظرف غذایش به اتاق نشیمن می‌رفت و درحال تماشای مسابقه‌ی تلویزیونی یا تصحیح چند برگه، بی‌اشتها چند قاشقی از آن را می‌خورد.

شوبا گهگاه به شوکومار سر می‌زد. وقتی شوکومار صدای نزدیک‌شدن قدم‌های شوبا را می‌شنید، کتاب رمانش را کنار می‌گذاشت و به صفحه‌ی مانیتور کامپیوترش خیره می‌شد. شوبا دستش را روی شانه‌ی او می‌گذاشت و بعد از چند لحظه سکوت، به او می‌گفت: «زیاد از خودت کار نکش!» و بعد به‌طرف اتاق‌خواب می‌رفت. در تمام روز همین یکبار بود که شوبا سراغی از شوکومار می‌گرفت. بااین‌حال حضور شوبا، شوکومار را معذب می‌کرد. می‌دانست شوبا خودش را وادار به انجام این کار می‌کند. می‌دانست هر بار که به اتاق می‌آید چشمش به دیوارهای سفید می‌افتد؛ دیوارهایی که تابستان سال قبل، با کمک هم رنگ‌آمیزی کرده و روی کناره‌های آن‌ها یک ردیف خرگوش و مرغابی کودکانه که در حال رقص بودند، کشیده بودند. تا اواخر آگوست، یک تخت بچه‌گانه‌ی قرمز چوبی زیر پنجره، یک میز تاشوی سفید با دستگیره‌های سبزرنگ و یک صندلی گهواره‌ای با بالشتک‌های شطرنجی به اتاق اضافه شده بود. شوکومار تمام آن‌ها را قبل از آنکه شوبا از بیمارستان مرخص شود، از اتاق بیرون برده بود و با کاردک به جون نقاشی‌های روی دیوار افتاده بود. شش ماه بعد هم میز کارش را به آن اتاق انتقال داده بود. هم به این دلیل که آن اتاق به او آرامش می‌داد و هم به‌خاطر اینکه شوبا از آنجا دوری می‌کرد.

فهرست مطالب کتاب

یک مشکل موقتی
وقتی آقای پیرزاده Pirzada برای شام به خانه‌ی ما می‌آمد
یک دروان واقعی
جذاب
خانه‌ی خانم سن Sen
این خانه‌ی مبارک
درمان بی‌بی هالدار Bibi Haldar
سومین و آخرین قاره