معرفی و دانلود کتاب صوتی نشخوار رویاها

معرفی کتاب صوتی نشخوار رویاها

کتاب صوتی نشخوار رویاها نوشته‌ی آریل دورفمن مثل تمام آثار این نویسنده‌ی شیلیایی-آمریکایی، سیاسی و وابسته به جریان چپ است. موضوع مورد توجه همیشگی دورفمن، دیکتاتوری و مبارزه برای حقوق انسان‌ها است که در این کتاب نیز تکرار شده است. آریل دورفمن آثار زیادی درباره‌ی ژنرال پینوشه، دیکتاتور شیلی نوشته است، ژنرالی که با رویکردی بسیار خشن با گروه‌های چپ در شیلی درگیر شد و دریایی از خون در این کشور راه افتاد.

درباره‌ی کتاب صوتی نشخوار رویاها

بیتا ابراهیمی، مترجم کتاب صوتی نشخوار رویاها (Feeding on Dreams: Confessions of an Unrepentant Exile) اعتقاد دارد که این کتاب در حقیقت خاطرات یک «تبعیدی سرکش» است. شاید باورتان نشود؛ ولی کشور ثروتمند شیلی از زمانی که چپ‌های انقلابی در این کشور به قدرت رسیدند و با گروه‌های مخالف درگیر شدند با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است. دعواهای سیاسی و تفکرات انقلابی قرن بیستمی که بیشتر روشنفکران این کشور -همچون کشورهای خاورمیانه‌- آن را تبلیغ می‌کردند، این سرزمین زیبا را تبدیل به جایی زشت کرد؛ زیرا گروه‌های دست‌راستی با گروه‌های دست‌چپی، چنان درگیر شدند که بوی خون آن هنوز هم به مشام می‌رسد.

بیشترین صادرات کشور شیلی در دهه‌های پرتلاطمی که آلنده (از چپ‌ها) و پینوشه (از راست‌ها) به قدرت رسیدند، طلا و مس نبود؛ بلکه روشنفکران و نویسندگان بودند. آریل دورفمن (Ariel Dorfman) از همین روشنفکران مشهوری بود که نه‌تنها ابتدا از آرژانتین مهاجرت کرد؛ بلکه بعدها پس از به قدرت رسیدن پینوشه، از شیلی هم مهاجرت کرد و به آمریکا رفت. به احتمال زیاد فیلم مرگ و دوشیزه (Death and the Maiden) به کارگردانی رومن پولانسکی در سال 1994 را دیده باشید که از نمایش‌نامه‌ها‌ی دورفمن اقتباس شده است.

همان‌طور که مشخص شد، مضمون اصلی کتاب صوتی نشخوار رویاها، اثر آریل دورفمن، امیدها، رویاها و هدف‌های اپوزیسیون چپ شیلی در تبعید است. او می‌نویسد: «همه‌مان تبعیدی محسوب می‌شویم.» چپ‌های شیلی، امیدی واهی داشتند که می‌توانند کشور خودشان را از چنگ دیکتاتور نظامی شیلی نجات دهند؛ آن‌ها در خیال خام‌شان فکر می‌کردند که می‌توانند شیلی را با اندیشه‌های کمونیستی تبدیل به بهشت کنند؛ اما چیزی جز تبعید و مرگ نصیب‌شان نشد و مردم معمولی نیز گرفتار یک دیکتاتور خشن شدند.

آریل دورفمن مثل بسیاری از روشنفکران چپ شیلی و حتی مثل بیشتر تحصیل‌کردگان آمریکای لاتین، فکر می‌کرد که یک شبه می‌تواند بر گروه‌های سیاسی متفاوت که آن‌ها را جریان‌های تاریک، سیاه و سرمایه‌دار می‌نامیدند، پیروز شود؛ اما دست‌آخر این امر به سرخوردگی جمعی ختم شد. بیشتر این روشنفکران در افسردگی غرق شدند و برخی نیز اندیشه‌ی خود را تغییر دادند. دورفمن می‌گوید: «تنها چیزی که می‌خواستم بازگشت به خانه بود... تنها عقده‌ی حریصانه‌ام بازگشت به شیلی بود.»

بخش اصلی کتاب صوتی نشخوار رویاها از اوایل دسامبر 1973 آغاز می‌شود که آریل دورفمن از کشور شیلی اخراج شد. البته او اعتقاد دارد شاید این ماجرا از بمب‌هایی شروع شده که روی کاخ ریاست جمهوری افتاد و رئیس‌جمهور قانونی، سالوادور آلنده را کشت. همان جایی که به‌طور اتفاقی، سر کار نرفته و تقدیر کاری کرده که زنده بماند.

یکی از لذت‌های شنیدن کتاب صوتی نشخوار رویاها، گوش‌دادن به موسیقی‌های مشهور و جذاب آمریکای لاتین در دهه‌های گذشته است. مخصوصاً انواع موسیقی‌های احساسی و انقلابی در مورد ارنستو چه‌گوارا. از سوی دیگر، آریل دورفمن خاطراتی از دهه‌های گذشته را تعریف می‌کند و می‌گوید: «تمام این‌ها مرا به امروز در سال 2010 رساند که تلاش می‌کنم گذشته را درک کنم»؛ بنابراین این کتاب در همین سال نوشته شده است که اکنون 14 سال از آن می‌گذرد.

دورفمن می‌گوید با پذیرفتن شهروندی شیلی از حق تولد خویش در آرژانتین دست کشیده است؛ اما این کشور از او دست نکشیده است. او تأکید می‌کند گذرنامه‌ها چیزهایی خیالی هستند که می‌خواهند شما فراریان و تحقیر‌شدگان را که از سرزمین خودتان تبعید شده‌اید، سرگرم کنند. مخصوصاً مقامات سازمان ملل که کاری جز حرافی ندارند. دورفمن می‌گوید که در گذشته مدام در توهم سیر می‌کرده و واقعیت‌های اصلی را درک نمی‌کرده است.

«من خود را بیش از هر چیز، مبارز، جنگنده می‌دیدم. یک میلیتنت، کلمه‌ای برگفته از «میلس میلیتیس» به معنی سرباز پیاده. تصویری که می‌خواستم به نمایش بگذارم سربازی در جنگ ضد فاشیست بود.» دورفمن با گفتن این جمله‌ها به دوران جوانی خود در بوینس آیرس اشاره می‌کند. جوانی او مربوط به دهه‌ی 1960 می‌شود که اوج فعالیت‌های جنبش‌های چپ‌گرایانه در آمریکای لاتین، اروپا و خاورمیانه بود و تعداد زیادی انقلاب را کم‌کم در این دوران رقم زد.

اگر به فیلم‌های تاریخی و سیاسی که مربوط به آن دوران می‌شود نگاه کنید، متوجه می‌شوید که بیشتر جوانان آن دوران به‌شدت رادیکال و رویاپرداز بودند به‌طور ویژه جوانان دانشجو در فرانسه و آلمان که روی دیوارها می‌نوشتند: «واقع‌بین باشید، ناممکن را بخواهید.» دورفمن می‌گوید که دوست چپ‌گرای روشنفرکش مدام به او می‌گفت: «زمان مناسب همین حالاست.» منظور از زمان مناسب دقیقاً عملیات انقلابی است. دورفمن می‌گوید که دوست او جاکوبو کتابی هم درباره‌ی فلسطین اشغالی و اسرائیل نوشت و بارها توسط پلیس بازجویی شد.

آریل دورفمن نویسنده‌ی کتاب صوتی نشخوار رویاها می‌گوید وقتی در سال 1990 مشغول نوشتن نمایش‌نامه‌ی مرگ و دوشیزه‌ی جوان بودم به من هشدار دادند که گاری سیب‌ها را زیرورو نکنم و محتاط باشم تا ارتش را تحریک نکنم؛ اما من به خودم گفتم که «زمان مناسب همین حالاست.» این نمایش‌نامه به رابطه‌ی یک شکنجه‌گر امنیتی و یک زن انقلابی چپ مربوط می‌شود. این زن پس از چند سال، شکنجه‌گر خود را می‌شناسد و تلاش می‌کند حالا خودش او را شکنجه کند؛ اما این زن، چشم‌هایش بسته بود؛ پس چطور این مأمور امنیتی خشن را شناسایی می‌کند؟ می‌توانید این اثر فوق‌العاده را بخوانید تا متوجه جزئیات آن شوید.

گویندگی کتاب صوتی نشخوار رویاها نوشته‌ی آریل دورفمن و ترجمه‌ی بیتا ابراهیمی را اشکان عقیلی‌پور انجام داده که با همکاری رادیو گوشه و نشر برج منتشر شده است.

نکوداشت‌های کتاب نشخوار رویاها

• سال‌ها پیش، درست قبل از طلوع آفتاب، در هتلی بد در پاریس بود که این کتاب سرچشمه گرفت... مصمم بودم که معنای شکست انقلاب را در کشورم جستجو کنم. در شیلی که با کودتای نظامی... ویران شده بود. (یادداشت اختصاصی آریل دورفمن در آمازون)
• این کتاب پرتره‌ای عمیق و متقاعدکننده از انتظارات و دگرگونی‌ها است... همچنین اثری برای لذت‌بردن از لحظات چشمگیر و زبان خارق‌العاده‌اش است. (بوستون گلوب)
• یک خاطره‌ی زیبا و دلخراش... ادای دینی غم‌انگیز و تکان‌دهنده به آرمان‌ها و مبارزه‌ها. (کرکاس)
• این کتاب به طرز شگفت‌انگیزی جستجوی مادام‌العمر آریل دورفمن برای یافتن کاشانه، کشور و تعلق خاطر را نشان می‌دهد. (پابلیشرز ویکلی)

کتاب صوتی نشخوار رویاها برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای افرادی که طرفدار دورفمن و نویسندگان سیاسی آمریکای جنوبی هستند بسیار مناسب است؛ زیرا تمام اتفاقات سیاسی چند دهه‌ی گذشته را تحلیل‌وبررسی می‌کند. مخصوصاً کودتای شیلی توسط ژنرال پینوشه را.

در بخشی از کتاب صوتی نشخوار رویاها می‌شنویم

داستان پنگوئن‌ها شاید به برخی از شنوندگان هم کمک کند تا سرچشمه‌ی خشمم را درک کنند و بین افکار من و افکار خودشان که شاید به اندازه‌ی من در خفا دهشتناک باشد پیوندی بیابند. پس آیا این نتیجه‌ای است که به دنبالش هستم. اینکه خشمی که هر بار با بازگشت به کشورم حس می‌کنم به حق و سالم و تحسین‌برانگیز است که در جهانی با این حجم عظیم از حرص و خودپسندی و بی‌توجهی به خشم بیشتری از این دست نیاز داریم. مشکل اصلی این است از این خشم به شدت متنفرم. این افکار خصومت‌آمیز چیزی نیستند که دل و ذهنم بخواهند. جایی برای منزل کردن هویتم نیستند. دل‌زدگی از کسانی که می‌بینم حسی نیست که بخواهم در هر بازگشت به شیلی یا هر بازگشت به آمریکا تجربه‌اش کنم. و باز هم داستان این خشم را مانند داستان دوستان گمشده و پیداشده‌ام نمی‌توان از داستان تبعیدم جدا کرد. یکی از مزایای دوری از وطن، یکی از برکاتش این بود که مجبور نبودم همیشه زیر آن آسمان بمانم و در همان خیابان‌هایی قدم بزنم که با حضور پیروان پینوشه لکه‌دار شده بودند. این هدیه‌ای ارزشمند بود. هدیه‌ای که از وجودش خبر نداشتم.

فهرست مطالب کتاب صوتی