معرفی و دانلود کتاب صوتی مامان و معنی زندگی

معرفی کتاب صوتی مامان و معنی زندگی

کتاب صوتی مامان و معنی زندگی اثر دکتر اروین د. یالوم، یکی از مشهورترین روانپزشکان و معرفان قوی مکتب اگزیستانسیال، مفاهیم و دلهره‌های اصلی این فلسفه از جمله پوچی، مرگ، انزوا را در داستان‌های این اثر گنجانده است. این کتاب صوتی به صورت مشترک با همکاری کتابراه و ماه‌آوا تولید شده است.

کتاب مامان و معنی زندگی (Momma And The Meaning Of Life) شش داستان روان درمانی را که چهار مورد از آن‌ها کاملا واقعی و براساس تجربیات شخصی نویسنده است را روایت می‌کند.

اروین د. یالوم (Irvin David Yalom) استاد روانپزشکی دانشگاه استنفورد و نویسندۀ رمان مشهور «وقتی نیچه گریست» است. این کتاب نیز رمانی در سبک روانشناسی است که شگفتی‌های موجود در قلب رابطۀ درمانی را می‌کاود و رویارویی نویسنده و بیمارانش را با ژرف‌ترین چالش‌های زندگی آشکار می‌سازد.

کتاب صوتی حاضر از متون علمی روانشناسی است که برای فهم عامه مردم تنظیم شده است. دانای کل قصۀ این کتاب، دکتر اروین دی. یالوم است که سعی دارد تجربیات روان‌درمانی خود را داستان‌وار بیان کند و در این روایت جذاب ما را با انواع اصطلاحات تخصصی آشنا می‌کند. همان‌طور که خود نویسنده اذعان کرده «کوشیده‌ام هم قصه‌گو باشم و هم آموزگار»، در این کتاب یک دورۀ آموزشی جذاب در مورد علم روانشناسی می‌گذرانیم که البته چندان هم خسته کننده نیست. این آموزگار خبره، شش داستان را در شش موقعیت تقریباً متفاوت روایت می‌کند. تعدادی از این داستان‌ها در اتاق‌های روان‌درمانی و جلسات مشاوره‌ای روی داده که ممکن است هر انسانی تجربه‌ای متفاوت از آن را داشته باشد. تعدادی از داستان‌ها هم روایت‌هایی هستند از انسان‌هایی که با مشکلات روحی و روانی و گاه جسمی روبه‌رو هستند. در دل داستان، ضمن تشریح این بیماری‌ها، راهکارهایی برای مقابله با آن‌ها ارائه می‌شود.

داستان مامان و معنی زندگی، وابستگی فرزندی را به مادر متوفی او نشان می‌دهد. مادر‌ی که در زمان حیاتش نه تنها پسرش به او افتخار نمی‌کرد بلکه باعث خجالت او می‌شد و به قول پسر، سال‌ها در خصومتی مداوم با او زندگی می‌کرد و عجیب این که، حالا بعد از مرگ مادر، در رویایی که 10 سال بعد از مرگ او می‌بیند تأیید و نظر مادرش را در مورد خود می‌خواهد... بعد از رویا از خود می‌پرسد آیا ممکن است من تمام عمرم در پی تأیید مادرم بوده باشم؟

اروین د. یالوم به این نتیجه می‌رسد که کودکانی که در خانواده‌های ناکارآمد رشد می‌کنند، اغلب به سختی از آن‌ها جدا می‌شوند، در حالی که کودکان والدین خوب و مهربان، با تعارض کمتری از آن‌ها فاصله می‌گیرند. اصلاً مگر یکی از وظایف والدین قادر ساختن کودک به ترک خانه نیست؟

داستان دوم به نام همنشینی با پائولا داستانی کاملا واقعی است و ماجرای زنی را روایت می‌کند که سرطان دارد.

داستان سوم به نام تسکین از نوع جنوبی در یک گروه درمانی بیماران بستری شده در بخش حاد روایت می‌شود و بیماران هدایت دکتر، با یکدیگر آشنا می‌شوند و جنبه‌های مثبت فردی و جسمی خود را بیان می‌کنند.

داستان چهارم به نام هفت درس پیشرفته در درمان سوگ ماجرای زنی است که همسر خود را از دست می‌دهد. یالوم در این داستان هفت درس را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد تا با استفاده از آن رنج‌های خود را کاهش دهد.

داستان پنجم به نام رویارویی دو جانبه روایت زنی است که در زندگی اجتماعی خود براساس تجربیات تلخ دوران کودکی دچار مشکلاتی در ارتباط با دیگران است. ماجرای این داستان تخیلی است.

داستان ششم با نام طلسم گربه‌ی مجار روایتی است از بیمارانی که تصمیم می‌گیرند روند درمان خود را متوقف کند. این داستان نیز واقعی نیست.

یالوم در این داستان کوتاه به خوبی نشان می‌دهد که همه در پشت داستان به ظاهر خشک، واقعیت‌هایی به وسعت یک عمر دارند که اگر بدون قضاوت بررسی شوند مشکلات اطرافیان هم با آن‌ها حل می‌شود.

اروین د. یالوم (Irvin David Yalom)، روانپزشک هستی‌گرا و نویسنده آمریکایی است. کتاب هنگامی که نیچه گریست یالوم نشان طلا برای بهترین رمان داستانی را از باشگاه مشترک‌المنافع کالیفرنیا را کسب کرده است. وی صاحب مشهوترین آثار در زمینه روانشناسی است که آثار او به زبان‌های متعددی ترجمه شده و منبع بسیاری از تحقیقات و پژوهش‌های روانشناسی قرار گرفته است. آثار او با این‌که اصولی، علمی و تخصصی هستند، اما او برای انتقال این مفاهیم از زبانی همه فهم و گیرا استفاده کرده است.

در قسمتی از کتاب صوتی مامان و معنی زندگی می‌شنویم:

گرگ و میش است. شاید در حال احتضارم. اشباحى شوم تختم را احاطه کرده‌اند: مانیتورهاى قلب، کپسول‌هاى اکسیژن، سرم‌هاى درون وریدى، حلقه‌ى لوله‌هاى پلاستیکى که به دل و روده مرگ مى‌مانند. پلک بر هم مى‌گذارم و به تاریکى مى‌لغزم. اما بعد، از تخت بیرون مى‌پرم، به سرعت از اتاق بیمارستان خارج شده، یک راست به پارک تفریحى روشن و پرنور گِلِن اِکو قدم مى‌گذارم، جایى‌که ده‌ها سال پیش چندین یکشنبه تابستانى را آن‌جا سپرى کرده بودم. از آن نزدیکى‌ها صداى موزیک مى‌شنوم؛ رایحه‌ى نمناک و کاراملى‌ شده‌ى پاپ‌کورن و سیب را استشمام مى‌کنم. مستقیم به جلو مى‌روم. بدون توقف در برابر غرفه شیرینى‌ فروشى که به صورت یک خرس قطبى منجمد شده است یا در برابر الاکلنگ و چرخ و فلک براى گرفتن جا در صف خرید بلیت براى ورود به خانه وحشت. پول بلیت من پرداخت شده، منتظر مى‌شوم تا گردونه‌ى بعدى در آن کنج دور بزند و با صداى جیرجیر مقابلم متوقف شود.

پس از سوار شدن و پایین کشیدن نرده‌ى محافظ، راحت در جاى خودم قرار مى‌گیرم و آخرین نگاه را به دور و برم مى‌کنم و آن‌جا، در میان گروه کوچکى از تماشاگران، او را مى‌بینم. هر دو دستم را تکان مى‌دهم و فریاد مى‌زنم «مامان! مامان!»، آن‌چنان بلند که همه بشنوند. درست در همان لحظه گردونه تکان‌تکان به سمت جلو مى‌رود و به درهاى دو لنگه مى‌خورد که باز مى‌شوند و حفره‌ى باز سیاهى را آشکار مى‌کند. تا جایى‌ که مى توانم خود را به عقب مى‌کشم و قبل از آنکه تاریکى قورتم دهد، دوباره فریاد مى‌زنم، «مامان! چه‌طور بودم، مامان؟ چه‌طور بودم؟»

فهرست مطالب کتاب صوتی