معرفی و دانلود کتاب سفرنامه‌ی اروپا: تاملات زمستانی بر تاثرات تابستانی

معرفی کتاب سفرنامه‌ی اروپا: تاملات زمستانی بر تاثرات تابستانی

با فهمیدن برخی از جنبه‌های شخصیت و زندگی نویسندگان مشهور، گاهی دچار شگفتی می‌شویم. مطالعه‌ی کتاب سفرنامه‌ی اروپا به قلم فئودور داستایوفسکی نیز چنین تأثیری دارد. داستایوفسکی، مشاهداتش را در جریان سفر به اروپا در سال 1862 میلادی به رشته‌ی تحریر درآورد. نوشته‌های طنزآمیز و گاه متعصبانه‌ی این نویسنده‌ی مشهور روس، شاید به اندازه‌ی آثار ادبی جدی او حرفی برای گفتن نداشته باشد، اما خوانندگان را با نظریات و شخصیت این نویسنده‌ی بزرگ ادبیات کلاسیک آشنا می‌کند.

درباره‌ی کتاب سفرنامه‌ی اروپا

کتاب سفرنامه‌ی اروپا (Winter Notes on Summer Impressions) را می‌توانیم نوعی نوشتار سفرنامه‌ای با تأملات فلسفی در نظر بگیریم. تأملات زمستانی بر تأثرات تابستانی، ترجمه‌ی لغوی عنوان کتاب است و به خوبی محتوای کتاب را به خواننده معرفی می‌کند. لحن شوخ‌طبعانه‌ی فئودور داستایوفسکی ( Fyodor Dostoyevsky) به جذابیت این ناداستان افزوده است.

کتاب سفرنامه‌ی اروپا را نمی‌توانیم به‌عنوان یک مطالعه‌ی جدی درباره‌ی ملت‌های اروپایی یا روسیه معرفی کنیم. خود داستایوفسکی نیز اذعان کرده است که این اثر ضعف‌هایی دارد. توصیف‌های کلی و ناقص داستایوفسکی در این کتاب نشان‌دهنده‌ی این موضوع است که او زمان کافی برای گشتن در شهرهای مختلف را نداشته است.

اندیشه‌های اسلاوفیلی فئودور داستایوفسکی در کتاب سفرنامه‌ی اروپا بیش از حد به چشم می‌آید و همین امر باعث می‌شود که بسیاری از خوانندگان این کتاب را بیگانه‌هراس بدانند. این نویسنده‌ی مشهور روس در کتاب خود که به یک روزنوشت شباهت دارد، پروتستانیسم و کاتولیسیسم را نقد کرده و هر دو را در مقایسه با ارتدکس روسی، پایین‌تر و ناقص‌تر می‌داند. افزون بر این، داستایوفسکی جنبه‌های مختلفی از جامعه‌ی فرانسه و انگلستان را نیز نقد می‌کند.

فئودور داستایوفسکی؛ نویسنده‌ای دُگم‌اندیش یا منتقدی طناز؟

هدف از نگارش کتاب سفرنامه‌ی اروپا مشخص نیست. آیا نویسنده می‌خواسته مطالعه‌ای جدی درباره‌ی کشورهایی که توصیف می‌کند ارائه دهد؟ بعید است. این‌طور به نظر می‌رسد که او صرفاً با برخی از جنبه‌های جامعه‌ی اروپای غربی شوخی می‌کند و مشاهداتش را ثبت می‌نماید. افزون بر این، داستایوفسکی در این کتاب، کشور و مردم خودش را هم نقد می‌کند.

هرچه هست، با مطالعه‌ی کتاب سفرنامه‌ی اروپا، بیشتر با شخصیت فئودور داستایوفسکی فقید آشنا می‌شویم. نکات کوچک و جالبی درمورد زندگی و شخصیت این نویسنده در کتاب ارائه شده است. برای مثال چه کسی می‌دانست که والدین داستایوفسکی در کودکی آثار آن رادکلیف (Ann Ward Radcliffe) را برای او می‌خوانده‌اند تا خوابش ببرد. شما می‌دانستید که داستایوفسکی از نسخه‌های جیبی کتاب‌ها متنفر بود؟ او باور داشت که کتابی با این ابعاد کوچک را فقط انگلیسی‌ها می‌توانند تحمل کنند و حتی آن را به‌خاطر راحتی‌اش تحسین می‌کنند.

فئودور داستایوفسکی در کتاب سفرنامه‌ی اروپا مشاهداتش را ثبت کرده است. او به‌صورت مستمر از فحشای گسترده در انگلستان می‌گوید و به گرایش دیونیزوسی اروپایی‌ها اشاره می‌کند. به باور داستایوفسکی، باور غربی‌ها به غرق شدن کامل در هر نوع سرمستی و بی‌خود شدن از خود، برای فرار از مواجهه با واقعیت فلاکت‌بار زندگی‌شان است.

یلدا بیدختی‌نژاد، این کتاب را به فارسی روان برگردانده و نشر برج آن را چاپ و منتشر کرده است.

نکوداشت‌‌های کتاب سفرنامه‌ی اروپا

• اثری مهم به‌عنوان بیانیه‌ای اولیه از برخی از مفاهیم مورد علاقه‌ی داستایوفسکی؛ و جالب به‌عنوان نمونه‌ای از سبک روزنامه‌نگاری تند و تیز او. (نیویورک تایمز)
• خواننده‌ی معمول آثار داستایوفسکی می‌داند که او یک اسلاوفیل و یک مسیحی روسی بود؛ اما میزان تعصب (یا اگر بخواهید، دُگم‌اندیشی) او تنها زمانی به روشنی آشکار می‌شود که خاطرات نویسنده را بخوانید. (کاربر آمازون)

کتاب سفرنامه‌ی اروپا برای شما مناسب است اگر

• به مطالعه‌ی خاطرات و دلنوشته‌های نویسندگان مشهور علاقه‌مند هستید.
• مخاطب جدی آثار فئودور داستایوفسکی هستید و می‌خواهید بیشتر با دیدگاه‌های این نویسنده‌ی مشهور ادبیات روسیه آشنا شوید.
• مطالعه‌ی سفرنامه‌ها را جذاب می‌دانید.

در بخشی از کتاب سفرنامه‌ی اروپا: تاملات زمستانی بر تاثرات تابستانی می‌خوانیم

چرا میان بورژواها این‌همه نوکر هست؟ آن‌هم با قیافه و سروظاهر اشرافی؟ لطفاً من را مقصر ندانید، سرم داد نزنید که تو داری اغراق می‌کنی، تهمت می‌زنی و از سر نفرت این‌ها را می‌گویی. نفرت از چه؟ از که؟ اصلاً تنفر چرا؟ فقط می‌گویم میانشان نوکر زیاد است و واقعاً هم همین طور است. نوکرمآبی مدام بیشتروبیشتر در ذات بورژوازی نفوذ می‌کند و هر لحظه بیشتر آن را به‌جای نیکوکاری می‌گیرند. با نظم کنونی، باید هم همین طور باشد. پیامد طبیعی‌اش است. مهم‌ترین چیز هم این است که خود ذات بورژوازی به آن کمک می‌کند. من مثلاً نمی‌گویم که در نظام بورژوازی جاسوس بالفطره فراوان است. نظر من دقیقاً این است که گسترش عجیب جاسوسی در فرانسه -آن‌هم نه جاسوسی معمولی، بلکه پیشرفته و استادانه، طوری که روش‌های علمی خودش را دارد و می‌توان لقب هنر به آن داد- از نوکرمآبی ذاتی‌شان آب می‌خورد.

یعنی می‌گویید جناب گوستاو نجیب‌زاده و اصیل ما اگر بی‌پول شود، درجا نامه‌ی معشوقه‌اش را ده‌هزارفرانک نمی‌فروشد و او را به شوهرش لو نمی‌دهد؟ شاید اغراق می‌کنم، یا شاید هم دارم بر پایه‌ی واقعیت‌های موجود حرف می‌زنم. فرانسوی‌ها عاشق این‌اند که جلو بدوند، پیش چشم صاحبان قدرت باشند و خوش‌خدمتی کنند، آن‌هم کاملاً بی‌غرض، حتی انتظار پاداش فوری هم ندارند، انگار وظیفه‌شان است، انگار در کتاب مقدسشان آیه‌اش آمده‌است. به‌عنوان نمونه همه‌ی آن‌هایی را به یاد بیاورید که زمان تعویض حاکمان قدیم در فرانسه دنبال مقام و منصب بودند. یادتان هست چه اداواطوارهایی درمی‌آوردند و خودشان به چه‌چیزهایی اعتراف کردند؟ یکی از اشعار باربیه در این مورد را به یاد بیاورید. یک روز در کافه‌ای نشسته بودم و روزنامه‌ای به تاریخ سوم ژوئیه را برداشتم و نگاه کردم.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: به‌جای مقدمه
فصل دوم: در قطار
فصل سوم: فصلی که به‌کلی زاید است
فصل چهارم: فصلی که به درد گردشگرها می‌خورد
فصل پنجم: بعل
فصل ششم: تأملاتی درباب بورژوا
فصل هفتم: ادامه‌ی فصل قبل
فصل هشتم: مابیش و بری‌بری