معرفی و دانلود کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر

معرفی کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر

برت خود را برای ورود دانشگاه آماده می‌کند. نمی‌داند چند سال بعد می‌تواند ادامه تحصیل بدهد؛ یک سال؟ سه سال؟ ده سال؟ مشخص نیست؛ اما می‌داند که رویای آموختن رهایش نمی‌کند. کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر تشکیل شده از سه نمایشنامه‌ی اجتماعی و درام است که معروف‌ترین این نمایشنامه‌ها، خاطره دو دوشنبه، در دوران رکود اقتصادی آمریکا رخ داده است. آرتور میلر در نمایشنامه‌های خود، جامعه را به ورطه‌ی چالش می‌کشد و به خوانندگان کمک می‌کند تا با دیدگاه واقع‌بینانه‌ای از وضعیت آمریکا در دهه‌ی 30 - 40 باخبر شوند.

درباره‌ی کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر

حق با گاس است. چرا باید از رئیس بترسد؟چه قانونی وجود دارد که بتواند او را به‌خاطر احترام نگذاشتن به کسی که سال‌ها از نیازمندی او و همکارانش سوءاستفاده کرده و کم‌ترین امکانات را در اختیار آنان نگذاشته، محکوم کند؟ هیچ دلیل موجهی برای برخورد محترمانه با آقای ایگل وجود ندارد؛ همان‌طور که او در طول بیست‌ودو سالی که گاس در کارخانه‌اش کار کرده، حتی حداقل دستمزد و مزایا را هم به این مرد 68 ساله نداده که بتواند لباس مناسبی بپوشد یا کفش‌های سالم و نو به پا کند. حالا گاس با پول بیمه عمرش به انبار آمده تا رنج‌هایی را که در طول عمرش تحمل کرده، فریاد بزند. کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه‌ی دیگر (A Memory of Two Mondays) ما را به دنیای تیره‌وتار انبار می‌برد. اما نگران نباشید، آرتور میلر (Arthur Miller) ما را بیشتر از 50 ساعت از هفته در این محیط نمور نگه نمی‌دارد. در حقیقت، ما تنها به‌اندازه‌ی خواندن یک نمایشنامه با برت، ریموند، کنت و دیگران همراه خواهیم بود و سپس به دنیای نمایشنامه‌های چیزی یادم نمی‌آد و کلارا وارد می‌شویم.

آقای گاس، همچون صاحب مجلس بزم که اسکناس‌های نقد را از جیبش بیرون می‌آورد و به رقصندگان می‌دهد، پول‌ها را از جیب خود بیرون می‌آورد و یکی‌یکی بر دستان کارگران انبار می‌گذارد. او خوب می‌داند که آن‌ها هم همچون خود او فقیر و بی‌چیز هستند. برت آرزو دارد که تحصیل کند، اما در آمریکا تحصیل رایگان وجود ندارد و او که در دهه‌ی 30 میلادی و اوج رکود اقتصادی زندگی می‌کند، نمی‌تواند به‌تنهایی هزینه‌های هنگفت تحصیل را تأمین کند. کنت، از سوی دیگر، در آستانه‌ی اعتیاد به الکل قرار دارد و همه در بدترین وضعیت اقتصادی و اجتماعی روزگار می‌گذرانند. آنان هیچ امیدی به آینده ندارند و برای تحمل این وضعیت، دیر یا زود یا به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند، یا مانند آقای گاس از زنده ماندن تا زمان بازنشستگی ناامید شده و پس‌انداز خود را برای روز مبادا خرج می‌کنند.

کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر ر تصویری از یک جامعه فروپاشیده و به‌شدت فرسوده را ارائه می‌دهد؛ جامعه‌ای که مردم در آن تمام عمر خود را میان کارگاه و انبار می‌گذرانند و برای به‌دست آوردن لقمه‌ای نان، عمرشان را فدای کار می‌کنند. آرتور میلر در نمایشنامه‌ی خاطره دو دوشنبه ثابت می‌کند که نه‌تنها هنرمندی دقیق و باریک‌بین است، بلکه می‌تواند با هنر خود، جامعه را به عرصه‌ی نقد کشانده و از حقوق محرومان و کارگران دفاع کند.

آرتور میلر در دومین نمایشنامه‌ی کتاب، خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر ، ما را با دو شخصیت پیر به‌نام‌های لئو و لئونورا آشنا می‌کند. این دو نفر که همسایه و دوستان یکدیگر هستند، گفتگوهایی دارند که به‌طرز عجیبی تلخ و در عین حال خنده‌دار است. به‌عنوان مثال، تا به حال به این فکر کرده‌اید که وقتی پیر شدید و تنها در خانه ماندید، چند درصد احتمال دارد که به بیماری‌های ویروسی و واگیردار دچار شوید؟ این یکی از مباحثی است که میان لئو و لئونورا شکل می‌گیرد. صمیمیت و در عین حال بحث‌های جدلی که میان این دو نفر صورت می‌گیرد، عمق رابطه‌ی آن‌ها را به ما نشان می‌دهد و ذهنمان را ناخودآگاه به دوران نادیده و ناشناخته‌ی کهنسالی می‌برد. آرتور میلر در نمایشنامه‌ی چیزی یادم نمی‌آد پایان نسبتاً تلخی را رقم می‌زند که خواننده را مجبور می‌کند به تأمل و تفکر درباره‌ی ماهیت زندگی و مرگ بپردازد.

سومین نمایشنامه‌ای که در کتابخاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر با آن مواجه می‌شویم، کلارا است. کلارا دختر آقای کرول است؛ مردی که سال‌ها در میدان جنگ زندگی کرده و حالا باید با رنجی بزرگتر از تمام جنگ‌ها روبه‌رو شود: مرگ دخترش. کلارا ظاهراً به قتل رسیده و حالا پدرش باید پرونده‌ی او را پیگیری کرده و مدارک را به پلیس تحویل دهد. آرتور میلر با معرفی این شخصیت و ورود به فضای ندامتگاه‌ها و ملاقات با زندانیان، در تلاش است تا هم‌زمان با گشودن ابعاد شخصیتی کلارا، تصویری از زندگی مجرمان و دنیای پرابهام آن‌ها را نیز به نمایش بگذارد.

آرتور میلر این سه نمایشنامه را با نگاهی انتقادی و اجتماعی خلق کرده است و هدف او این است که خوانندگان بتوانند از این آثار، زاویه‌ی دید تازه‌ای به‌دست آورده و به تامل بیشتری در مورد شرایط اجتماعی و فردی بیندیشند. کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه‌ی دیگر با ترجمه‌ی حسن ملکی و توسط انتشارات بیدگل منتشر شده است

اقتباس فرهنگی و سینمایی از کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر

• علاوه‌بر تمام نمایش‌هایی که چندین سال است از روی نمایشنامه‌های آرتور میلر اجرا می‌شوند، باید به فیلمی ماندگار نیز اشاره کنیم. در سال 1971، شخص آرتور میلر نمایشنامه‌اش را برای تبدیل شدن به فیلم سینمایی بازنویسی کرد و آن را به پل بوگارت سپرد تا فیلمی را بر اساس نمایشنامه‌ی «خاطره دو دوشنبه» کارگردانی کند و برای عموم به نمایش درآورد. از بازیگران این فیلم می‌توانیم به کاترین برنز و جورج گریتزارد اشاره کنیم.

کتابخاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر برای چه کسانی مناسب است؟

تاریخ حقیقی آن چیزی است که در آثار مردم و نویسندگان مردمی روایت شده. دولت آمریکا درباره‌ی سال‌ها رکود اقتصاد، بسیار گفته و فیلم‌های گوناگونی نیز ساخته، اما واقعیت پدیده‌هایی است که آرتور میلر و افرادی چون او آن‌ها را روایت می‌کنند. کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر برای علاقه‌مندان به موضوعات انتقادی و اجتماعی مناسب و خواندنی است.

در بخشی از کتاب خاطره دو دوشنبه و دو نمایشنامه دیگر می‌خوانیم

ریموند: گاس، ایگل امروز صبح می‌آد؛ چرا نمی‌ری ‌‌ ‌

گاس: (اسکناسی در جیب کنت می‌چپاند.) برو یه جفت کفش بخر.

ریموند: گاس، الآنه که سر برسه؛ چرا نمی‌ری ‌‌ ‌

گاس: ایگل خر کیه بابا؟ چرا یه توالت اضافه واسه اینجا نمی‌سازه؟

ریموند: چی؟

برت با چند جنس می‌آید.

گاس: توالت! این درسته؟ یه دونه توالت واسه این‌همه آدم؟ خیلی بده، ریموند. اصلاً قشنگ نیست. (اسکناسی رو به برت می‌گیرد.) بیا، پسر، برو ‌‌ ‌کتاب بخر، خروس قندی بخر.

لری پیش از اینکه برت اسکناس را بگیرد، نزد گاس می‌رود، دست دور کمر او می‌اندازد، و از گروه دورش می‌برد.

لری: بیا، گاسی، بیا ببرمت طبقۀ بالا.

گاس: برام مهم نیست ایگل من رو ببینه، الآن دیگه پولم رو گرفته‌م، مرده‌شور برده رو. اوه، لری، لری، بیست و دو ساله اینجا کار می‌کنم.

لری: چرا پولت رو نمی‌دی دست من، گاس؟ برات می‌ذارمش بانک.

گاس: چرا بذارمش بانک؟ من شصت‌ و هشت سالمه دیگه، لری. نه بچه‌ای دارم، نه چیزی. برای چی بذارم بانک؟ (ناگهان یاد چیزی می‌افتد، برمی‌گردد رو به ریموند، با اشاره به زیر صفحۀ باسکول می‌گوید.) چرا کسی واسه این لعنتی‌ها کاری نمی‌کنه؟

ریموند: (وحشت‌زده از زبانه‌ گرفتن خشم گاس) گاس، ازت می‌خوام بری طبقۀ بالا!

پاتریشیا از توالت بیرون می‌آید.

فهرست مطالب کتاب

خاطرۀ دو دوشنبه
چیزی یادم نمی‌آد
کلارا