معرفی و دانلود کتاب افسردگی

معرفی کتاب افسردگی

کتاب افسردگی حکایتی واقعی از مواجه شدن ویلیام استایرن با بیماری افسردگی است. او خاطرات خود را در این دوره بیان می‌کند.

ویلیام استایرن (William Styron) با نوشتن کتاب حاضر گزارش واقعی از افسردگی‌اش ارائه می‌دهد و بیماری‌ای را وصف می‌کند که او را از نویسنده‌ای موفق به مردی تقلیل داد که تخریب خودش را برنامه‌ریزی می‌کرد. او زندگی کرد تا این توصیف گیرا از نزولش به اندوهی ذهنی و بعد موفقیت نهایی‌اش در غلبه به این شرایط بسیار معمول، اما کم شناخته شده را به ما ارائه دهد. ویلیام استایرن، نویسنده‌ی امریکایی که در دهه‌های شصت و هفتاد میلادی با رمان‌هایی چون انتخاب سوفی به شهرت رسیده بود، در شصت و چند سالگی به افسردگی حاد مبتلا شد. این افسردگی به قدری شدید بود که او را ماه‌ها کاملاً از کار باز داشت و حتی به فکر خودکشی هم انداخت.

استایرن، بعد از بهبود، خاطرات خود را از این دوران را به صورت کتابی به نام ظلمت آشکار نوشت، کتاب افسردگی (Depression) منتخبی است از کتاب ظلمت آشکار، اثری که آوازه‌ی این نویسنده را در دهه‌ی پایانی عمرش دوچندان کرد. در آغاز کتاب، سفر استایرن به پاریس در سال 1985 را شرح داده شده است؛ سفری که به خاطر تشدید بیماری‌اش برای او اهمیت بسزایی داشت و کمک زیادی به درمانش کرد.

کتاب افسردگی در سخنرانی‌ای که در بالتی‌مور در می 1989 این نویسنده داشت، پا گرفت؛ در همایشی درباره‌ی اختلالات عاطفی که بخش روان‌پزشکی دانشکده‌ی پزشکی بیمارستان جانز هاپکینز حامی آن بود. متن پس از بسط داده شدن تبدیل به مقاله‌ای شد که در دسامبر همان سال در ونیتی فر به چاپ رسید. استایرن از همان اول تصمیم داشت که با روایتی که از سفر خود به پاریس دارد آغاز کند سفری که در ارتباط با پیشرفت بیماری افسردگی‌اش که آزارش می‌داد، اهمیت زیادی برایش داشت. اما با وجود فضایی که مجله به وی داده بود، محدودیتی ناگزیر وجود داشت و مجبور شد این بخش را فدای موضوعات دیگری کند که می‌خواست به آن‌ها بپردازد. در نسخه‌ی فعلی این بخش به جای خودش در آغاز کتاب برگشته است. جز چند تغییر و اضافات جزئی نسبی، باقی متن به شکل اصلی خود آورده شده است.

در بخشی از کتاب افسردگی می‌خوانیم:

تاکنون اکثریت قابل توجهی از افرادی که مبتلا به شدیدترین افسردگی‌ها شده‌اند از آن جان سالم به در برده‌اند و بعد از آن دست‌کم با همان شادی پیش از دوران بیماریشان زندگی کرده‌اند. گذشته از برخی خاطرات وحشتناک که افسردگی حاد به جا می‌گذارد، چند زخم همیشگی نیز بر بیمار وارد می‌کند. شکنجه‌ی سیزیفی در این واقعیت است که تعداد زیادی از کسانی که بیش از نیمی از آن‌ها یک بار نابود شده‌اند دوباره مورد حمله قرار گرفته‌اند.

افسردگی عادت بازگشت دارد. اما بیشتر قربانیان حتی با این دوباره به بیماری برگشتن‌ها زندگی می‌کنند و اغلب بهتر هم با آن کنار می‌آیند چون آن‌ها از نظر روانی با تجربه‌ی گذشته کوک می‌شوند تا با این کابوس کنار بیاید. اهمیت زیادی دارد که به کسانی که از این محاصره رنج می‌بینند، شاید برای اولین بار، گفته شود یا قانع شوند که این بیماری مسیر خودش را طی می‌کند و این‌که آن‌ها جان سالم به در می‌برند. کار سختی است؛ اینکه از ساحل امنی که هستی به فرد در حال غرق شدن بگویی که «مقاومت کن!» مثل توهین کردن است، اما بارها و بارها نشان داده شده که اگر این تشویق به قدر کفایت سرسختانه باشد و در کنار آن حمایت مسئولانه و همدلانه انجام شود فردی که در خطر است تقریباً‌ همیشه نجات پیدا می‌کند.

بیشتر آدم‌هایی که در چنگ افسردگی هستند در بیمارگون‌ترین حالت آن، به هر دلیلی، در وضعیت ناامیدی غیرواقعی‌ای به سر می‌برند که تهدیدات بیمارگون و مرگ‌آوری که هیچ شباهتی به واقعیت ندارند در آن از هم گسسته شده است. این وضعیت شاید نیازمند سرسپردگی‌ای مذهبی از دوستان، عاشقان، خانواده و تحسین کنندگان باشد تا رنج‌دیدگان را قانع کنند که زندگی ارزش دارد، که اغلب با حس بی‌ارزش بودن خودشان در تعارض است، اما چنین سرسپردگی‌ای جلوی خودکشی‌های زیادی را گرفته است.