معرفی و دانلود کتاب چگونه پروانه شدم

معرفی کتاب چگونه پروانه شدم

کتاب چگونه پروانه شدم خودزندگی‌نامه‌ای از اروین یالوم و با ترجمه‌ی مینا فتحی است. او در این اثر نیز، همانند دیگر آثارش، از تجربیات و تصادف‌های ظاهراً ساده‌ی خود و مراجعانش برای کاویدن عمیق‌ترین عواطف و پرسش‌های بشری بهره می‌برد. جالب است بدانید اثر نامبرده جوایز متعددی را از آن نویسنده‌ی خود کرده است.

درباره کتاب چگونه پروانه شدم

اروین دی یالوم (Irvin D. Yalom) هنگام نوشتن این کتاب هشتادوچند سال داشته‌ است و حس می‌کرده که در روزها و یا سال‌های پایانی زندگی‌اش قرار دارد. دقیقاً همین عمر طولانی‌ای که پشت سر گذاشته و عمر احتمالاً کوتاهِ پیش رویش، برای او بهانه‌ی خوبی بوده است که به پشت سر نگاه کند؛ ظاهراً ناخودآگاهش نیز با این مرور موافق است؛ چراکه این اواخر دائم درحال یادآوری خاطرات گذشته، دیدن رویاهای عجیب و برون‌ریزی روانی بوده است. در این کتاب، یالوم خاطرات و رؤیاهای مختلفی را تعریف می‌کند که هرکدام الان و پس از سال‌ها کار روان‌درمانگرانه معنا یافته‌اند.

یالوم از روزهایی می‌گوید که تجربه‌ی مراجعانش به‌شدت روی خودش تأثیرگذار بوده و حتی پس از جلسه‌ی درمان، جملاتی از مراجعش را زیر لب تکرار می‌کرده است. از رؤیاهایی می‌گوید که یادآور آزارهای کودکانه‌ی او نسبت به دیگران است و امروز می‌داند این آزاری که به دیگری وارد کرده، تا همین امروز زخمی بر روان خودش گذاشته‌ است. چگونه پروانه شدم (Becoming myself: a psychiatrist’s memoir) نیز مانند بعضی از آثار دیگر همین نویسنده، از تجربیات و مواجهات شخصی یالوم به‌عنوان روان‌پزشک و به‌عنوان انسان، شروع می‌کند و به کاوش پرسش‌های بشری می‌رسد. در این اثر، یالوم خودش را بر صندلی اتاق درمانش می‌نشاند.

من چگونه من شدم؟ من چرا این‌گونه احساس می‌کنم؟ من چرا از والدینم خشمگینم و چطور باید با این خشم مواجه بشوم؟ یالوم هم مانند هر انسان دیگری، با این خشم‌ها، غم‌ها و لحظات رنج‌آورِ یکی‌شدن با درد آشنا است؛ تنها تفاوت او در این است که یک عمر زندگی‌اش را صرف مطالعه‌ی روان انسانی کرده و به همین دلیل هم تلاش داشته تا با این کتاب –مانند باقی آثارش- به خودش و به دیگران کمک کند تا روان‌شان را بشناسند. شناختن روان در چنین شرایطی، نوعی خودشناسی به همراه دارد که آن هم می‌تواند فلسفه‌ی زندگی آدمی را تغییر بدهد. وقتی که جهان را با نگاه متفاوتی می‌بینیم، نمی‌توانیم دیگر همان معنای یکسان و همان واکنش‌های قدیمی را از خودمان نشان بدهیم.

چگونه پروانه شدم یکی از آخرین آثار منتشرشده‌ی یالوم است که در سال 2017 به‌دست عموم رسید. ترجمه‌ی فارسی این کتاب توسط مینا فتحی و به‌همت نشر لیوسا در سال 1397 منتشر شد. اروین یالوم پیش از این در میان خوانندگان ایرانی شناخته‌ شده بود. کتاب‌های «درمان شوپنهاور»، «خیره به خورشید» و «روان‌درمانی اگزیستانسیال» چند اثر ترجمه‌شده از این نویسنده‌ی شهیر و تأثیرگذار هستند.

جوایز و افتخارات کتاب چگونه پروانه شدم

• یکی از بهترین کتاب‌های سال 2017 به انتخاب گاردین
• در فهرست پرفروش‌ترین‌ آثار روان‌شناسی و زندگی‌نامه در ایران
• برنده‌ی جایزه‌ی بین‌المللی زیگموند فروید برای روان‌درمانگری زیر نظر شورای جهانی روان‌درمانگری، سال 2009
• برنده‌ی جایزه‌ی مهم‌ترین مشارکت در دین و روانکاوی زیر نظر بنیاد روانکاوی آمریکا / شورای روانکاوی آمریکا، سال 2001

نکوداشت‌های کتاب چگونه پروانه شدم

• خرمندانه و گرم؛ این زندگی‌نامه یادآور زندگی‌ای است که به‌نیکی زیسته‌شده. (کمپوس سرکل)
• یک خودزندگی‌نامه‌ی صادقانه، درگیرکننده و سودمند. مناسب تحسین‌گران یالوم و علاقمندان به فلسفه‌ی روانشناسی و خاطرات. (لایبرری ژورنال)
• اروین یالوم روان‌درمانگری است که مانند یک فیلسوف فکر می‌کند و مانند روان‌نویسی قهار -که دست بر قضا این‌چنین از آب در‌آمده‌ است- می‌نویسد. (نیوبرگر گلدشتاین)
• البته که از روانکاوان توقع چنین دریافت‌هایی وجود دارد، اما قاعده این‌گونه نیست که همه‌ی آن‌ها بتوانند حرفشان را چنین زیبا برسانند... اینگونه که یالوم در اثر داستانی‌اش می‌تواند. (ابراهام ورگیس)
• وقتی یالوم چیزی منتشر کند -هرچیزی- من خریداری می‌کنم و او هیچگاه ناامیدم نمی‌کند .او داستان‌گویی بی‌نظیر، نویسنده‌ای زیبا، متفکری مشتاق و بخشنده و به‌درستی یکی از تأثیرگذارترین فعالان حوزه‌ی سلامت روان است. (نیکولا بارکر، گاردین)
• چگونه پروانه شدم مکاشفه‌ای غنی از برخی از پس‌زمینه‌های محبوب نگارنده با نوعی گشودگی، بخشندگی و صداقتی کمیاب است؛ اما راهی که یالوم کاوش‌ها و پیشنهاداتش را درباره روش روانکاوی در هم می‌تند است که از همه جذاب‌ترش می‌کند. (ژورنال آمریکایی روانکاوی)

کتاب چگونه پروانه شدم برای چه کسانی مناسب است؟

چنان‌چه از نکوداشت‌ها نیز معلوم است، این اثر مناسب علاقمندان به زندگی‌نامه، روانکاوی و فلسفه است. همچنین برای علاقمندان به خودشناسی نیز این اثر عمیقاً مفید و تأثیرگذار خواهد بود.

با اروین یالوم بیشتر آشنا شویم

اروین یالوم استاد روانکاوی در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه استنفورد است. او آخرین جایزه‌ی ادوارد استرکر در سال 1974 را دریافت کرده و همچنین برنده‌ی سال 1979 جایزه‌ی نقدی در روانکاوی بوده‌ است. کتاب‌های «وقتی نیچه گریست»، «دژخیم عشق»، «روان‌درمانی اگزیستانسیال» چند اثر شاخص دیگر از همین نویسنده هستند.

در بخشی از کتاب چگونه پروانه شدم می‌خوانیم

در اوت 1960، یک ماه پس از پایان رزیدنتی‌ام در جانز هاپکینز، به خدمت در ارتش احضار شدم. در آن دوران در سراسر دنیا خدمت سربازی اجباری بود اما دانشجویان پزشکی این انتخاب را داشتند که در طرحی تعویقی که طرح بِری خوانده می‌شد، ثبت‌نام کنند که به آن‌ها اجازه می‌داد ابتدا دانشکده‌ی پزشکی و دوره‌ی رزیدنتی‌شان را به پایان برسانند و بعد وارد ارتش شوند.

شش هفته‌ی نخست در ارتش به یادگیری آموزش‌های پایه‌ای نظامی در پایگاه سام هیوستون در سنت آنتونیو گذشت و پس از آن به من گفتند که باقی دو سال خدمتم را در پایگاهی در آلمان خواهم گذراند. چند روز بعد دوباره به من اطلاع دادند که به جای آلمان مرا به پایگاهی در فرانسه خواهند فرستاد و دو هفته بعد از آن به من گفتند که خودم را برای خدمت در بیمارستان تریپلر در هونولولو در هاوایی معرفی کنم.

من نخستین لحظه‌ی ورودم به هاوایی را به‌وضوح به‌خاطر دارم. به‌محض اینکه از هواپیما پیاده شدم، یکی از روان‌پزشکان ارتش به‌ نام جیم نیکولاس که از آن لحظه تا پایان آخر دو سالی که در آن جا بودم نزدیک‌ترین دوست من باقی‌ ماند، حلقه‌ای از گل‌های پلومِریا را به گردنم آویخت. بوی گل رز در مشامم پیچید، بویی شیرین و سنگین، و از همان لحظه چیزی در درون من تغییر کرد. گویی تمام حواس پنجگانه‌ام برانگیخته شده بود و به‌سرعت احساس کردم تمام وجودم از ناخالصی‌ها زدوده می‌شود. بوی پلومریا همه جا به مشام می‌رسید، در فرودگاه، در خیابان‌ها و در آپارتمان کوچکی که جیم برای‌مان در وایکیکی گرفته بود و آن را پر از مواد خوراکی و گل‌های مختلف کرده بود. در سال‌ 1960، هاوایی منطقه‌ای سراسر طبیعت بود: درختان نخل، بوته‌های گل ختمی، انواع پرندگان زیبا از قبیل مرغ عشق، گل‌های نیلوفر سفید و البته اقیانوس پهناور آبی رنگ. در آن جا همه لباس‌هایی عجیب و جالب به تن می‌کردند.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه‌ی مترجم
فصل اول: پیدایش همدلی
فصل دوم: به دنبال یک الگو
فصل سوم: می‌خواهم او برای همیشه برود
فصل چهارم: بازگشت به نقطه‌ی آغاز
فصل پنجم: کتابخانه، از الف تا ی
فصل ششم: جنگ مذهبی
فصل هفتم: رفیق قمارباز
فصل هشتم: تاریخچه‌ای مختصر از عصبانیت
فصل نهم: میز قرمز
فصل دهم: آشنایی با مریلین
فصل یازدهم: دوران دانشگاه
فصل دوازدهم: ازدواج با مریلین
فصل سیزدهم: نخستین بیمار من در روان‌پزشکی
فصل چهاردهم: دوره‌ی اَنترنی دکتر بِلَک وود مرموز
فصل پانزدهم: سال‌های جانز هاپکینز
فصل شانزدهم: ورود به بهشت
فصل هفدهم: ساحل مقصود
فصل هجدهم: یک سال در لندن
فصل نوزدهم: دوره‌ی کوتاه و پرتلاطم گروه‌های رویارویی
فصل بیستم: اقامت در وین
فصل بیست‌ویکم: هر روز کمی به هم نزدیک‌تر
فصل بیست‌ودوم: آکسفورد و سکه‌های سحرآمیز آقای اِسفیکا
فصل بیست‌وسوم: روان‌درمانی اگزیستانسیال
فصل بیست‌وچهارم: مواجهه با مرگ با رولو مِی
فصل بیست‌وپنجم: مرگ، آزادی، تنهایی و معنای زندگی
فصل بیست‌وششم: گروه‌های درمانی و پاریس
فصل بیست‌وهفتم: سفر به هندوستان
فصل بیست‌وهشتم: ژاپن، چین، بالی، و جلاد عشق
فصل بیست‌ونهم: وقتی نیچه گریست
فصل سی‌ام: دروغگویی روی مبل
فصل سی و یکم: مامان و معنای زندگی
فصل سی و دوم: در راه یونانی شدن
فصل سی و سوم: موهبت درمان
فصل سی و چهارم: دو سال با شوپنهاور
فصل بیست و پنجم: خیره به خورشید
فصل سی و ششم: کارهای نهایی
فصل سی و هفتم: اوه! پیام درمانی
فصل سی و هشتم: زندگی من در گروه‌های مختلف
فصل سی و نهم: در راه آرمان‌گرایی
فصل چهلم: شاگردی در سنین پیری