معرفی و دانلود کتاب پل ریکور

معرفی کتاب پل ریکور

پل ریکور، فیلسوف برجسته‌ی فرانسوی است که به خاطر دامنه‌ی گسترده‌ی آثارش در حوزه‌های پدیدارشناسی و هرمنوتیک، شهرت دارد. کتاب پل ریکور نوشته‌ی برنارد داونهاور و دیوید پلاور نگاهی جامع به زندگی، آثار و دستاوردهای فلسفی او می‌اندازد و خواننده را بیشتر با این فیلسوف مهم آشنا می‌کند. حیطه‌های کاری او شامل فلسفه‌ی زبان، فردیت، اصول اخلاقی، عدالت و فلسفه‌ی دین است.

درباره‌ی کتاب پل ریکور

تصور کنید که وارد جهان پرمایه و پیچیده‌ی پل ریکور شده‌اید؛ فیلسوفی که دست شما را می‌گیرد و به اعماق معنا، تفسیر و هویت می‌برد. برنارد داونهاور (Bernard Dauenhauer) و دیوید پلاور (David Pellauer) در کتاب پل ریکور (Paul Ricoeur:The stanford encyclopedia of philosophy) به مباحثی پرداخته‌اند که باعث شده پل ریکور به یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان فرانسه بدل گردد. اثر حاضر یک مبحث آکادمیک خشک و ملال‌آور نیست، بلکه حکم یک ماجراجویی مهیج را دارد که از ما می‌خواهد درکمان از متن، خودمان و تاریخ مشترکمان را تغییر دهیم و طور دیگری به آن‌ها فکر کنیم.

شهرت پل ریکور بیش از همه، به‌خاطر آثاری است که پیرامون هرمنوتیک و پدیدارشناسی هرمنوتیکی مطرح کرده است. او در کتاب نظریه‌ی تفسیر: گفتار و مازاد معنا، این مفاهیم را کامل و جامع شرح می‌دهد. پل ریکور همچنین تشریح می‌کند که متن می‌تواند چیزی بیش از مجموع واژه‌ها باشد و لایه‌های مختلفی از معنا را نشانمان دهد؛ یعنی اگر متنی را با دقت و تعمق بخوانیم، می‌توانیم به عمق آن پی ببریم. بحث دیگری که برنارد داونهاور و دیوید پلاور در کتاب پل ریکور به آن پرداخته‌اند، پدیدارشناسی است. پل ریکور با الهام از فلاسفه‌ای مثل ادموند هوسرل و مارتین هایدگر، به سراغ پدیدارشناسی رفته و ساختارهای بنیادین تجربه و خودآگاه انسانی را بررسی می‌کند. پل ریکور از ما می‌خواهد درمورد اینکه جهان پیرامونمان را به چه صورتی درک می‌کنیم، خوب فکر کنیم و نیز ما را به چالش می‌کشد تا سطحی‌نگر نباشیم و فراتر بیندیشیم.

پل ریکور در کتاب سه‌جلدی زمان و روایت، مفهوم هویت روایی را مطرح می‌کند و اذعان می‌دارد قصه‌هایی که از زندگی‌مان تعریف می‌کنیم، هویت ما را می‌سازند. این تفکر عمیقاً درست به نظر می‌رسد، چراکه می‌گوید ما به‌واسطه‌ی روایت‌های شخصی خودمان، آن که هستیم را خلق و درک می‌کنیم. پل ریکور همچنین در آثار اخیر خود به مقوله‌ی اخلاق و عدالت نیز پرداخته است. نگرش‌هایی که او در این مباحث دارد ژرف هستند و نیز بر اهمیت عدالت و مسئولیت‌پذیری تأکید می‌کند. پل ریکور ما را مجاب می‌کند تا همیشه در اندیشه‌های اخلاق‌گرایانه‌مان به «دیگری» توجه کنیم و آن را غریبه ندانیم و ازاین‌رو، جامعه‌ای پر عطوفت‌تر و عادل‌تر بیافرینیم.

مفهوم دیگری که پل ریکور آن را بیان کرده و برنارد داونهاور و دیوید پلاور آن را بررسی کرده‌اند، حافظه و فراموشی است. پل ریکور در کتاب حافظه، تاریخ و فراموشی به حرکت پیچیده‌ی بین یادآوری و فراموشی می‌پردازد و به‌تفصیل شرح می‌دهد که چنین فرایندهایی چگونه به درک ما از تاریخ سروشکل می‌دهند. پل ریکور ماهرانه به پیچیدگی‌های نحوه‌ی ساخت و بازسازی گذشته می‌پردازد که از این راه می‌توانیم بر زمان حال و آینده‌مان تأثیر بگذاریم.

در آخر، پل ریکور با هرمنوتیک نقادانه‌ی خود از ما می‌خواهد تا فرضیات اساسی و دینامیک‌های قدرت را که درون متن وجود دارد، زیر سؤال ببریم و عمیق‌تر به آن‌ها فکر کنیم. آثار پل ریکور ما را تشویق می‌کند تا تفسیر را نه به چشم یک فرایند ثابت، بلکه به چشم یک مکالمه‌ی پویا و مستمر ببینیم تا سطوح جدیدی از معنا به مرور زمان کشف و درک شود. هرمنوتیک پل ریکور اساساً فعلِ خوانش و تفسیر را به یک سیر فلسفی و تحول برانگیز، تغییر می‌دهد و باعث می‌شود که ما در قامت خواننده‌ی یک اثر، عمیق‌تر و بیشتر با متن، دیگران و خودمان ارتباط برقرار کنیم.

این کتاب را اکنون می‌توانید با ترجمه‌ی ابوالفضل توکلی شاندیز که به یاری انتشارات ققنوس چاپ و منتشر شده است، تهیه کنید.

کتاب پل ریکور برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب پل ریکور را به تمام کسانی که می‌خواهند به درک عمیقی از فلسفه و هرمنوتیک برسند و از تفکرات فلسفی پیچده‌ی ریکور سر در بیاورند، توصیه می‌کنیم.

در بخشی از کتاب پل ریکور می‌خوانیم

در همان اولین اثر مهم ریکور، یعنى اختیار و طبیعت: امر ارادى و امر غیرارادى (1950)، جلوه‌اى از درونمایه‌اى دائمى و محورى در انسان‌شناسى او را مى‌توان یافت که عبارت است از سرشت دوبُعدى همه آن ویژگى‌هایى که مقوم وجود انسان‌اند. ریکور، برخلاف ادعاى سارتر مبنى بر تفاوت بنیادین آگاهى یا لنفسه و مادیت یا فى‌نفسه، یعنى همان تفاوتى که اختیارِ لنفسه را در تقابل با واقع‌بودگى محض فى‌نفسه قرار مى‌دهد، معتقد است که ابعاد ارادى و غیرارادى وجود آدمى مکمل یکدیگرند. تردیدى نیست که هیچ‌گونه هماهنگى بى عیب و نقصى بین این دو بعد وجود ندارد. تک‌تک اشخاص ناچارند با تنش بین این دو بعد دست و پنجه نرم کنند و در نهایت به زندگى تجسدیافته [یا بدنمندانه] و جهانى که تماما به دست آن‌ها خلق نشده است، تن در دهند. راه‌حلِ همواره شکننده ما براى این تعارض همان چیزى است که در نهایت اختیار ما را اصالتاً از آن خودمان مى‌کند و هویت متمایزمان را به ما مى‌بخشد.

ریکور در انسان خطاپذیر و نمادپردازى شر، که هر دو در سال 1960 منتشر شدند، به برداشت خود از اختیار پر و بال مى‌دهد. او در این آثار به این پرسش مى‌پردازد که چگونه باید این واقعیت را تبیین کرد که سوءاستفاده از اختیارمان، یعنى داشتن اراده شر، ممکن است. ریکور در انسان خطاپذیر استدلال مى‌کند که این امکان در عدم تناسب بنیادینى ریشه دارد که مشخصه ابعاد متناهى و نامتناهى آدمى است. شکاف بین [bios بیوس]، یا زندگى متعین زمانمند و مکانمند انسان، و [logos لوگوس]، یعنى بهره‌گیرى وى از عقل که قادر به درک کلیات است، مظهر این عدم تناسب است. این عدم تناسب در تمام جنبه‌هاى وجود انسان نمایان است؛ چنان‌که در ادراک، در اندیشه و گفتار، در ارزش‌گذارى، و در کنش مشهود است. ما به دلیل همین عدم تناسب هرگز به تمام و کمال با خودمان کنار نمى‌آییم و، از این رو، ممکن است به راه خطا برویم. ما خطاپذیریم، اما در عین حال، بنا بر همین امر، شر، یا سوءاستفاده از اختیارمان، امرى اصیل یا ضرورى نیست.

فهرست مطالب کتاب

درآمد
پیشگفتار دبیر مجموعه
1: طرحى از زندگى ریکور
2: انسان‌شناسى پیشاهرمنوتیکى
3: انسان‌شناسى هرمنوتیکى
کتابنامه
واژه‌نامه انگلیسى به فارسى
نمایه