معرفی و دانلود کتاب هرگز رهایم مکن

معرفی کتاب هرگز رهایم مکن

کتاب هرگز رهایم مکن اثری است تحسین‌شده از نویسنده‌ی ژاپنی‌تبار بریتانیایی، کازوئو ایشی‌گورو، برنده‌ی نوبل ادبیات؛ رمانی که با آرامشی خزنده، زخم‌های روحی نهفته را بیدار می‌کند و بی‌آنکه فریاد بزند، تلخی حقیقت را در کام آدمی می‌نشاند. این کتاب داستان چند نوجوان در یک مدرسه‌ی ظاهراً معمولی‌ست که رفته‌رفته درمی‌یابند به‌وجودآمدنشان دلیل خاصی داشته و تقدیری عجیب و ازپیش‌تعیین‌شده انتظارشان را می‌کشد.

درباره‌ی کتاب هرگز رهایم مکن

اگر بفهمید که نسخه‌ی حقیقی خودتان نیستید چه می‌شود؟ اگر بدانید تنها یک اهداکننده‌اید که برای ادامه‌ی زندگی دیگران ساخته شده‌اید و حتی خاطرات، عشق‌ها و غصه‌هایی که هر شب با آن‌ها به خواب می‌روید، قرار نیست برای کسی اهمیت داشته باشند، چه می‌کنید؟ کازوئو ایشی‌گورو (Kazuo Ishiguro) در کتاب هرگز رهایم مکن (Never Let Me Go) همین سؤال را مطرح کرده است، نه با فریاد، نه با انقلاب... تنها با صدای دختری که در سکوت، گذشته را پیش چشمانش مرور می‌کند.

داستان از زبانِ زنی به نام کتی اچ روایت می‌شود که خاطرات دوران کودکی‌اش را در مدرسه‌ای شبانه‌روزی به نام هیلشم بازگو می‌کند. مدرسه‌ای محصور، در دل طبیعت انگلستان. در ابتدا، همه چیز مانند یک مدرسه‌ی معمولی به نظر می‌رسد؛ دوستانی که با هم بزرگ می‌شوند، معلمانی که مراقب‌اند، کلاس‌های هنر و انضباط... اما رفته‌رفته، نشانه‌هایی ظاهر می‌شود که می‌فهمیم چیزی این وسط درست نیست. این بچه‌ها «عادی» نیستند. آن‌ها برای هدفی پرورش می‌یابند که از آن بی‌خبرند و زندگی‌شان در مسیری می‌گذرد که از همان آغاز بدون هیچ دخل‌وتصرفی از جانب آن‌ها برنامه‌ریزی شده است.

آن‌ها موظف‌اند اعضای بدنشان را اهدا کنند و این آگاهی، دیر یا زود به همه‌شان می‌رسد، اما هیچ‌کس دراین‌بین فرار نمی‌کند چرا که همگی سرنوشتشان را پذیرفته‌اند. در جهانی که کازوئو ایشی‌گورو ترسیم می‌کند، علم چنان پیشرفت کرده که انسان‌های «اهداکننده» می‌توانند برای تأمین سلامت دیگران خلق شوند. اما آیا اهداکنندگان، خودشان نمی‌توانند زندگی واقعی را تجربه کنند؟ چه چیزی هست که آن‌ها را از دیگران متفاوت می‌کند؟

در زیر پوسته این روایت آرام، چیزی خزنده و بی‌چهره در حرکت است؛ نوعی وحشت وجودی که در ابتدا شاید احساسش نکنی، اما کم‌کم درونت ته‌نشین می‌شود. چون ناگهان متوجه می‌شویم چیز هولناکی درون این کتاب در جریان است که ما را به یاد خودمان می‌اندازد. این کتاب می‌تواند درباره‌ی مایی باشد که نقش‌هایی را بازی می‌کنیم که خودمان آن را ننوشته‌ایم که آینده‌هایی داریم که در شکل‌گیری آن‌ها سهمی نداشته‌ایم و بااین‌حال... مثل یک نمونه‌ی آزمایشی محکوم به عدم، ادامه می‌دهیم. درست مثل شخصیت‌های داستان که وقتی به واقعیت تلخ سرنوشتشان پی می‌برند، واکنششان تنها غمی آرام و ته‌نشین‌شده است.

رمان هرگز رهایم مکن، نقدی‌ست بر جامعه‌ای که انسان را به ابزار تقلیل می‌دهد و هم‌زمان تأملی‌ست بر معنای زندگی، ارزش خاطرات و حق داشتنِ رؤیا در مسیر شکل‌گیری هویت فردی. شخصیت‌های داستان باوجود اینکه آینده‌ای ندارند، باز هم عاشق می‌شوند، امید دارند، دل می‌بندند، اشتباه می‌کنند... و همین رفتارهاست که سؤال اصلی رمان را مطرح می‌کند: اگر قرار است فقط برای دیگران زندگی کنیم، آیا هیچ «خودی» برایمان باقی خواهد ماند؟

هرگز رهایم نکن از آن کتاب‌هایی‌ست که به‌سختی می‌توان دسته‌بندی‌اش کرد؛ از یک سو در ژانر علمی تخیلی قرار می‌گیرد، از سوی دیگر درون‌مایه‌ی ادبی و فلسفی خود را به رخ می‌کشد. داستانی عمیق و تأمل‌برانگیز درباره‌ی مفاهیمی چون جبر، اختیار و تسلیم... کتاب رهایم مکن با ترجمه‌ی سهیل سمی از انتشارات ققنوس در اختیار علاقه‌مندان به این ژانر داستانی قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب هرگز رهایم مکن

• نامزد جایزه بوکر 2005
• برنده جایزه ALA Alex سال 2006
• نامزد جایزه آرتور سی کلارک 2006
• نامزد جایزه ادبی بین‌المللی دوبلین 2007
• نامزد جایزه لوکوس بهترین رمان علمی تخیلی 2006
• نامزد جایزه یادبود جیمز تایت بلک برای بخش داستان 2005
• نامزد جایزه داوران حلقه منتقدان کتاب برای داستان 2005
• برنده جایزه بین‌المللی کتاب کورین برای بخش داستان 2006
• برگزیده‌ی مجله تایم به‌عنوان بهترین رمان سال 2005
• در لیست 100 رمان برتر انگلیسی‌زبان، از سال 1923 تا 2005 مجله تایم

نکوداشت‌های کتاب هرگز رهایم مکن

• به‌شدت درخشان... عمیق‌ترین بیانیه‌ی ایشی‌گورو در مورد استقامت و روابط انسانی... دقیق‌ترین و تأثیرگذارترین کتاب او تا به امروز. (تیم آدامز)
• یک اثر پیشتاز آشکار برای تبدیل‌شدن به خارق‌العاده‌ترین رمان سال... ایشی‌گورو مدت‌ها بود که درباره‌ی زندگی‌های تلف‌شده با این مهجوریت‌های دقیق و ریزبینانه ننوشته بود. (پیتر کمپ، ساندی تایمز)
• کتابی که به طرز درخشانی توسط یک استادکار که موضوعی دشوار را انتخاب کرده، اجرا شده است و این خودمانیم که در این داستان از پشت شیشه‌ای تاریک دیده می‌شویم. (مارگارت اتوود)
• غمگین و دل‌شکسته، کوهی از تنش‌های گره‌خورده و اندوهی مدفون. (Time)

اقتباس سینمایی از کتاب هرگز رهایم مکن

در سال 2010، اقتباسی سینمایی از رمان هرگز رهایم مکن به کارگردانی مارک رومانک ساخته شد که با بازی‌های درخشان کری مولیگان، اندرو گارفیلد و کیرا نایتلی توانست فضای سرد، ساکت و دلگیر رمان را به تصویر بکشد و بازخوردهای مثبتی از منتقدان دریافت کند.

کتاب هرگز رهایم مکن برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب محبوب دل‌های طرف‌داران ژانر علمی تخیلی است؛ اگر به داستان‌هایی علاقه دارید که به‌جای هیجان، آرام‌آرام ذهن و دلتان را تسخیر کند و اگر از خواندن رمان‌هایی که چارچوب‌های ذهنی را درهم می‌شکنند و ضروریات و بدیهیات را زیر سؤال می‌برند لذت می‌برید، کتاب هرگز رهایم مکن را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب هرگز رهایم مکن می‌خوانیم

همجنس‌خواهی مسئله‌ای بود که ما در موردش حتی بیش از رابطه جنسی هنجار ناآگاه و گیج بودیم. به دلایلی، اسم این نوع رابطه را گذاشته بودیم رابطه چتری. نمی‌دانم آنجا که شما بودید، چطور بوده، اما در هیلشم، ما قطعاً به هر نوع نشانی از ارتباط همجنس‌خواهانه روی خوش نشان نمی‌دادیم. به‌خصوص، پسرها خشن‌ترین برخوردها را داشتند. به قول روت، دلیل این امر آن بود که تعداد آن‌هایی که در بچگی، پیش از آن که بدانند این کار یعنی چه، مبادرت به برقراری این گونه ارتباطات می‌کردند، بسیار بسیار کم بود. نمی‌دانم حق با او بود یا نه اما مسلماً متهم‌کردن کسی به چتری بودن به‌سهولت به جنگ و مرافعه ختم می‌شد.

وقتی در مورد این گونه مسائل بحث می‌کردیم کاری که در آن زمان بسیار انجام می‌دادیم نمی‌توانستیم به‌طورقطع بفهمیم که آیا سرپرست‌ها می‌خواهند ما رابطه داشته باشیم یا نه. بعضی‌ها می‌گفتند که آن‌ها می‌خواهند، اما مشکل این است که ما همیشه در مواقع نادرست این کار را انجام می‌دهیم. نظریه هانا این بود که سرپرست‌ها بنابر وظیفه باید کاری می‌کردند که ما این کار را بکنیم، در غیر این صورت، در آینده اهداکننده‌های خوبی از آب درنمی‌آمدیم. به قول او، اندام‌هایی چون کلیه و پانکراس در صورت نداشتن ارتباط پیوسته، خوب کار نمی‌کردند. کس دیگری می‌گفت که ما نباید فراموش کنیم که سرپرست‌ها همگی طبیعی هستند. به همین دلیل بود که در این مورد رویکرد عجیبی داشتند؛ از نظر آن‌ها، رابطه جنسی خاص زمانی بود که شما بچه می‌خواستید، و گرچه منطقاً می‌دانستند که ما نمی‌توانیم بچه‌دار شویم، ته دلشان قرص نبود، چون تصور می‌کردند که ممکن است واقعاً بچه‌دار شویم.

آنت بی نظریه دیگری داشت: این که ارتباط ما با هم سرپرست‌ها را معذب می‌کرد، چون در آن صورت، آن‌ها هم دلشان می‌خواست که این رابطه را با ما داشته باشند، به‌خصوص آقای کریس که طور خاصی به ما دخترها نگاه می‌کرد. لورا گفت که منظور اصلی آنت این است که خودش می‌خواهد با آقای کریس رابطه داشته باشد. همه ما به این تصور خندیدیم، چون تصور رابطه با آقای کریس احمقانه و درعین‌حال کاملاً مرض‌گونه بود.