زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های ژولیا کریستوا

زندگینامه ژولیا کریستوا

ژولیا کریستوا (Julia Kristeva) با نام اصلی یولیا استویانووا کراستوا در روز بیست‌وچهارم ژوئن سال 1941 در شهر اسلیوِن بلغارستان از پدر و مادری مسیحی زاده شد. او و خواهرش تحصیلات مقدماتی‌شان را در یک مدرسه‌ی فرانسوی‌زبان که تحت اداره‌ی راهبان دومینیکن بود، پشت سر گذاشتند. در همان دوران ژولیا کریستوا با آثار میخائیل باختین، فیلسوف روس، آشنا شد.

جولیا کریستوا بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه صوفیه، با استفاده از بورسیه‌ی پژوهشی موفق شد در دسامبر سال 1965 برای ادامه‌ی تحصیل در مقطع دکتری، به فرانسه مهاجرت کند. او تحصیلاتش را در چندین دانشگاه فرانسوی مانند اکول نرمال و سوربن و زیر نظر استادان مختلفی همچون لوسین گلدمن و رولان بارت گذراند.

در دومین روز اوت 1967 ژولیا کریستوا با نویسنده و منتقد فرانسوی، فیلیپ سولرز ازدواج کرد. ژولیا کریستوا در اوایل دهه‌ی 1970 به‌عنوان استاد مدعو، به تدریس در دانشگاه کلمبیا مشغول شد. او پس از پیوستن به گروه مجله‌ی زبان‌شناسی Tel Quel که سولرز آن را تأسیس کرده بود به یکی از اغضای فعال این گروه تبدیل شد.

ژولیا کریستوا به موازات فعالیت در این نشریه در عرصه‌ی روان‌کاوی هم آموزش می‌دید و در سال 1979 توانست مدرک خود را در این حوزه دریافت کند. فعالیت‌های او در این حوزه را می‌توان تلاشی برای انطباق رویکرد روان‌کاوی با نقد پساساختارگرایانه دانست. به‌عنوان مثال نگاه او به سوژه و ساختارش تا حدودی به نظریه‌ی زیگموند فروید و ژاک لاکان شباهت دارد.

در سال 1969 جولیا کریستوا پس از انتشار اولین کتاب خود با نام «نشانه‌شناسی (Semeiotikè)» به‌عنوان فردی تأثیرگذار در حوزه‌ی تحلیل انتقادی، مطالعات فرهنگی و فمینیسم شناخته شد. ژولیا کریستوا تاکنون بیش از 30 کتاب و تعداد پرشماری مقاله به انتشار رسانده و در این آثار به بررسی بینامتنیت، نشانه‌شناسی و ابجکسیون (آلوده‌نگاری) در زمینه‌های زبان‌شناسی، نظریه‌ی ادبی، نقد، روان‌کاوی، هنر و تاریخ هنر پرداخته است. او همچنین در حوزه‌ی ساختارگرایی و پساساختارگرایی نیز اندیشمندی برجسته محسوب می‌شود.

ژولیا کریستوا از استادان ممتاز دانشگاه پاریس VII به‌شمار می‌رود. او همچنین کمیته‌ی جایزه‌ی سیمون دوبووار را تأسیس کرده است.

ژولیا کریستوا و فمینیسم

ژولیا کریستوا در کنار سیمون دوبووار، هلن سیسکو و لوس ایریگاری به‌عنوان یکی از حامیان اصلی فمینیسم فرانسوی شناخته می‌شود. در ایالات متحده و بریتانیا ژولیا کریستووا، علاوه‌بر تأثیرگذاری در حوزه‌ی فمینیسم و مطالعات ادبی فمینیستی، بر خوانش هنر معاصر نیر بسیار اثرگذار بوده است.

او که همچنان به‌عنوان یک رهبر و راهنما در حوزه‌ی نظریه‌ی فمینیستی شناخته می‌شود، مطالب بسیاری را درباره‌ی بدن زن، رابطه‌ی مادر و فرزندی و نقشی که مادران به‌عنوان منبع اصلی ریتم، لحن و حرکت برای هر انسان پیش از ورود به دنیای واقعی به‌عهده دارند، به رشته‌ی تحریر درآورده است.

«زمان زنان (Women’s Time)» یکی از مهم‌ترین مقالات فمینیستی ژولیا کریستوا محسوب می‌شود. او این مقاله را در سال 1979 منتشر کرد و در آن استدلال کرد که سه نوع فمینیسم وجود دارد. نوع اول، فمینیسمی که بدون توجه به تفاوت‌های جنسی، در پی برابری جهانی است. نوع دوم بر زبان منحصربه‌فرد زنانه تأکید دارد که ژولیا کریستوا آن را غیرممکن می‌داند؛ زیرا بر این اعتقاد است که تنوع جنسیت اجازه‌ی چنین طبقه‌بندی ساده‌ای را به ما نمی‌دهد. از نظر او فمینیسم نوع سوم، هویت‌های چندگانه را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که انواع مختلفی از جنسیت وجود دارد.

ژولیا کریستوا در عرصه‌ی داستان‌نویسی

ژولیا کریستوا در عرصه‌ی نویسندگی رمان هم آثار مختلفی را تألیف و منتشر کرده است. رمان‌های ژولیا کریستووا تا حدودی به رمان‌های پلیسی شباهت دارند. او شخصیت‌های کتاب‌هایش را اغلب با ابزارهای روان‌شناختی توصیف می‌کند و به‌همین دلیل آثارش تا حدودی به آخرین کتاب‌های داستایوفسکی شباهت پیدا کرده‌اند.
کتاب‌های داستانی او مانند «پیرمرد و گرگ‌ها (The Old Man and the Wolves)»، «قتل در بیزانس (Murder in Byzantium)» و «متصرفات (Possessions)» اگرچه تمثیلی‌اند، اما درعین‌حال در بعضی قسمت‌ها به ژانر اتوبیوگرافی نزدیک می‌شود.

بهترین کتاب‌های ژولیا کریستوا

ژولیا کریستوا از آن دست متفکرانی است که خواندن آثارش علاوه‌بر اینکه شما را با نظریاتش آشنا می‌کند، باعث می‌شود راهی به سوی شناخت شخصیت فردی او نیز باز کنید. در اینجا شما را با برخی از بهترین کتاب‌های ژولیا کریستوا آشنا می‌کنیم:

کتاب هانا آرنت؛ زندگی یک روایت است (Hannah Arendt): ژولیا کریستوا در این کتاب به سراغ یکی از مهم‌ترین متفکران سیاسی قرن بیستم، یعنی هانا آرنت رفته است و با تکیه بر مفهوم «روایت»، زندگی هانا آرنت، ارتباطاتش و هویتش به‌عنوان یک یهودی را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. او همچنین با واکاوی نظریه‌های این اندیشمند، بدفهمی و تناقض‌های موجود در آن‌ها را برای خواننده آشکار می‌کند.

کتاب در آغاز عشق بود (At First ,It Was Love): این کتاب، ایمان و باورهای دینی را با رویکرد روان‌کاوانه مورد بررسی قرار می‌دهد. یولیا کریستوا در این اثر بر روان‌شناسیِ عقاید دینی و ارتباط آن با آسیب‌شناسی روانی تأکید دارد و برخلاف نظریات لاکان، عواطف و احساسات را گرانیگاه محتویات موجود در ناخودآگاه معرفی می‌کند.

کتاب علیه افسردگی ملی (Revolt, She Said): این کتاب مجموعه‌ای از مصاحبه‌هایی را که با ژولیا کریستوا انجام شده‌اند دربردارد. او در این مصاحبه‌ها در باب موضوعات متنوعی مانند روان‌کاوی، اعتراضات مه 1968 در فرانسه و ارتباطش با فرهنگ فرانسوی صحبت می‌کند. مطالعه‌ی متن این گفت‌وگوها، زوایای مختلف شخصیت و افکار ژولیا کریستوا، ازجمله فلسفه‌ی پست‌مدرن موجود در نگاه او را به‌خوبی به خواننده نشان می‌دهد.

کتاب خود را می‌سفرم (Je Me Voyage): این اثر، زندگی‌نامه‌ی ژولیا کریستوا را در قالب یک مصاحبه در اختیار خوانندگانش قرار می‌دهد. کتابی که شما را به سفر زندگی ژولیا کریستوا می‌برد تا به‌ شکلی تمام وکمال با فرازوفرودهای زندگی یک زن متفکر و روان‌کاو آشنا شوید.

کتاب مارسل پروست و ادراک زمان (Proust and the Sense of Time): ژولیا کریستوا در این کتاب، «در جستجوی زمان از دست رفته» اثر ماندگار مارسل پروست را از نگاه یک روان‌کاو و زبان‌شناس، بازخوانی و تحلیل می‌کند. کریستوا در این کتاب، طی مقالات مختلفی، جنبه‌های جامعه‌شناختی، روان‌کاوانه، بلاغی و فلسفی این رمان سترگ را مورد واکاوی قرار می‌دهد.

برخی از بهترین آثار ژولیا کریستوا، مانند کتاب الکترونیک هانا آرنت؛ زندگی یک روایت است و کتاب صوتی علیه افسردگی ملی، در سایت و اپلیکیشن کتابراه در دسترس مخاطبان و علاقه‌مندان این متفکر قرار گرفته‌اند.

سبک نگارش و دیدگاه‌های ژولیا کریستوا

آثار ژولیا کریستوا را می‌توان در قالب گرایش‌های فکری عمده‌ای که او در دوره‌های مختلف تحت تأثیر آن‌ها بود گنجاند. او در ابتدا تحت تأثیر مجموعه‌ای از عقاید نشانه‌شناسی - ساختارگرایانه بود و سپس وارد فاز فمینیستی - روان‌کاوی شد. نظریات او درواقع برداشتی از نظریات متفکران مختلفی هم‌چون ژاک لاکان، میشل فوکو و میخائیل باختین بودند. کریستوا در فاز بعدیِ تفکراتش، مفهوم تازه‌ای ارائه کرد که آن را «نیمه تحلیلی (semianalysis)» خواند. این مفهوم درواقع تلفیقی از روش‌های مطالعه‌ی نشانه‌شناسی و روان‌کاوی زیگموند فروید بود.

جوایز و افتخارات ژولیا کریستوا

• ژولیا کریستوا در سال 2004 برای «کاوش‌های ابتکاری در پرسش‌های مربوط به تلاقی زبان، فرهنگ و ادبیات»، جایزه‌ی بین‌المللی یادبود هولبرگ را دریافت کرد.
• در سال 2006 جایزه‌ی هانا آرنت، برای اندیشه‌های سیاسی ژولیا کریستوا به او اهدا شد.
• در روز دهم اکتبر 2019، ژولیا کریستوا به دریافت مدرک دکترای افتخاری، از دانشگاه کاتولیک پرتغال مفتخر شد.
• دولت فرانسه، به پاس خدمات فلسفی و ادبی ژولیا کریستوا به فرهنگ این کشور، نشان لژیون دونور و نشان شایستگی این کشور را به او اعطا کرده است.

ژولیا کریستوا از نگاه دیگران

• مهرداد پارسا، دانش‌آموخته‌ی فلسفه از دانشگاه ایتالیا، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مترجمان کتاب‌های ژولیا کریستوا در کتاب «در ستایش دیگری»، گسست نشانه‌ای در آثار ژولیا کریستوا را بررسی می‌کند و با ارائه‌ی طیف گسترده‌ای از مفاهیمی که با «دیگری» و «تفاوت» پیوند دارند، به خواننده کمک می‌کند تا نسبت به نظریات ژولیا کریستوا و همین‌طور جایگاهِ «تفاوت» و «زنانگی»، در جوامع امروزی به دید بهتر و روشن‌تری دست پیدا کند.
• «کریستوا در قابی دیگر» نام کتابی است به قلم استل برت که در قالب پنج فصل، برداشتِ ژولیا کریستوا از زبان و تجربه‌ی زیبایی‌شناختی را تجزیه‌وتحلیل می‌کند.
• نوئل مک‌آفی استاد فلسفه‌ در دانشگاه‌های آمریکا، در کتاب «ژولیا کریستوا» با پرداختن به نظریات ژولیا کریستوا در زمینه‌های روان‌کاوی، زبان‌شناسی، فلسفه و مطالعات جنسیتی، سعی دارد وجوه مبهم و دشوار این نظریات را برای خوانندگان روشن کند. به‌همین دلیل این اثر می‌تواند یک کتاب راهنمای بسیار مفید برای افرادی باشد که به‌تازگی مطالعه‌ی کتاب‌های ژولیا کریستوا را آغاز کرده‌اند.