معرفی و دانلود کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند

معرفی کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند

کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند نوشته‌ی دانیل ام کلاین، درباره‌ی سفری جذاب به دنیای فلسفه با چاشنی طنز همراه با جملات قصار است که در یک گردش تفریحی - فلسفی به زندگی افرادی چون بیکن، نیچه، ارسطو و... می‌­پردازد.

دانیل ام کلاین (Daniel M. Klein) زمانی که در دانشگاه هاروارد مشغول خواندن فلسفه بود، جملات کوتاه و مهم فیلسوفان محبوبش را در دفترچه‌ای می‌نوشت به این امید که روزی به وسیله‌ی آرای فلاسفه به راز بهتر زیستن زندگی پی ببرد. او بعد از نیم قرن در فصل‌هایی کوتاه و پر مفهوم جملات این دفترچه را دوباره بازنویسی کرد و تأثیرات این تفکرات را بر زندگی شخصی و جامعه‌ی اطرافش تحلیل و بررسی نمود.

هم اکنون او با حدود شصت سال سن و پس از سال‌ها مطالعه در فلسفه به بررسی جملات و سبک زندگی فلاسفه‌ی دفترچه‌اش می‌پردازد که باعث آشنایی هر چند ناچیز شما با دنیای پیچیده‌ی فلسفه می‌شود. فلسفه برای اکثر شما اتفاق سخت و پیچیده‌ای است و هر کسی نمی‌تواند آن را لمس کند، به همین دلیل افرادی که شیرینی این دنیا را چشیده باشند بسیار کم هستند.

کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند (Every time I find the meaning of life, they change it on how to live wisdom of the great philosophers) برگزیده‌ای از جملات کوتاه و پرمفهومی از تأثیرگذارترین متفکران و فیلسوفان تاریخ همراه با تحلیل‌های شخصی کلاین درباره‌ی هر یک از آن‌ها است. مطالعه‌ی این اثر بیشتر از این‌ که به پرسش‌های شما درباره‌ی زندگی پاسخ دهد، ذهن شما را درگیر پرسش‌های بیشتری خواهد کرد.

جملات برگزیده‌ی فلاسفه در کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند:

- لذت چیزی را که در اختیار داری، با آرزو و میل چیزی که نداری ضایع نکن. به خاطر داشته باش چیزی که اکنون داری، چیزی بوده که زمانی آرزوی داشتنش را داشتی. (اپیکور، فیلسوف یونانی لذت‌گرا)
- هنر زندگی کام‌جویی در هر لحظه و هر مکان است و لذیذترین و ماندگارترین لذت‌ها نه ذهنی هستند و نه همیشه اخلاقی. (آریستیپوس، فیلسوف یونانی لذت‌گرا)
- مهندسی ژنتیک و نانو تکنولوژی تمام رنج‌های زندگی احساسی را منسوخ خواهد کرد. این پروژه، بلند پروازانه اما از لحاظ تکنیکی عملی است. همچنین از لحاظ ابزاری منطقی و از لحاظ اخلاقی اجباری است. (دیوید پیرس، فیلسوف بریتانیایی لذت‌گرا)
- زندگی مانند پاندولی است که مدام بین رنج و ملال در نوسان است. (آرتور شوپنهاور، فیلسوف آلمانی)
- نخستین مرحله‌ی اراده‌ی آزاد، اعتقاد به اراده‌ی آزاد است، اراده‌ی معطوف به باور. (ویلیام جیمز؛ فیلسوف پراگماتیست امریکایی)
- راز کسب بیشترین ثمر و بیشترین لذت از زندگی، خطرناک زیستن است. (فریدریش نیچه؛ فیلسوف آلمانی)
- لذات ذهن حداقل به اندازه‌ی لذات جسم مهم هستند. (برتراند راسل؛ فیلسوف انسانگرای بریتانیایی)
- یکی از خوبی‌های رفقای قدیمی و صمیمی این است که شما می‌توانید پیش آن‌ها، خودِ خرتان باشید. (رالف والدو امرسن؛ فیلسوف امریکایی)

در بخشی از کتاب هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند می‌خوانیم:

امان از تلخ و شیرین این شوخی کیهانی. هیچ‌کس همچون ساموئل بکت نتوانسته طنز دنیای پوچ را با ظرافت و خشونت توأم برایمان به تصویر بکشد. به خصوص در شاهکارش؛ در انتظار گودو.

این نمایش سرتاسر کشمکشی است بین صراحت و وارونه‌ گویی، امید و ناامیدی. گوش دادن یا خواندن مکالمات استراگون و ولادیمیر در مورد پوچی غیرقابل‌گریز حیاتشان، ما را به خنده می‌اندازد. بعد که متوجه می‌شویم ایده‌های‌شان در مورد حیات خودمان نیز صدق می‌کند باز می‌خندیم البته این‌بار نه از سر نشاط.

تماشای اجرای صحنه‌ای در انتظار گودو آن‌قدر بر من تأثیر گذار بود که بلافاصله متن نمایشش را خریدم و خواندم و این دیالوگش را در دفترم نوشتم. علاوه‌ بر دیدگاه کمیک این درام به حیات بشری، مرا به طور ویژه و شخصی تحت‌تأثیر قرار داد و خاطره‌ای تلخ و شیرین را به یادم آورد.

وقتی من و تام در کالج درس می‌خواندیم معمولاً شب‌ها بیرون می‌آمدیم و روی پله‌های سنگی خوابگاه می‌نشستیم و بدیهه‌ گویی‌های تخیلی می‌کردیم. نمی‌دانم ایده‌ی این بازی چه‌طور به ذهن‌مان رسید، می‌دانم که مست نمی‌کردیم احتمالاً شور و شوق جوانی بود. یک نوع معالجه‌ی من درآوردی برای کنترل استرس و اضطراب‌مان برای ورود به دنیای بزرگ‌سالی و بازار کار، شیوه‌ای برای دور کردن افکارمان از مسائل تنش‌زا و راهی برای بازی با دلشوره‌هایمان. در آن زمان تام قصد داشت به دانشگاه الهیات برود اما برای کشیش شدن تردید داشت من هم که کلاً نقشه‌ای برای آینده‌ام نداشتم.

یک شب وقتی در بحبوحه‌ی امتحانات پایان ترم روی آن پله‌ها نشسته بودیم شروع کردیم به خیال‌بافی در مورد نامه‌هایی که قرار است در آینده که بزرگ و از هم دور شدیم، در ایام کریسمس برای یکدیگر بنویسیم.