معرفی و دانلود کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی

معرفی کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی

آخرین و برجسته‌ترین اثر ادبی برونو شولتز نویسنده تحسین شده لهستانی... کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی مجموعه‌ای از سیزده داستان کوتاه است که اولین بار در سال 1937 منتشر شده‌اند و همگی حال و هوایی رویایی و شاعرانه دارند.

درباره کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی

ایزاک بشویس سینگر، داستان‌نویس یهودی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 1978، درباره برونو شولتز می‌گوید: «کاری که او در زندگی کوتاه خود انجام داد، کافی بود تا او را به یکی از برجسته‌ترین نویسندگان تاریخ تبدیل کند.»

کتاب آسایشگاه ساعت شنی (Sanatorium under the sign of the hourglass) دومین مجموعه داستان شولتز محسوب می‌شود. نویسنده‌ای یهودی که به دست آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم کشته شد و عمر کوتاهی داشت.

این کتاب که از منظر خود نویسنده ترکیبی از خیال و واقعیت و اسطوره است، به خوبی توانسته تصویری از پیشینه و تاریخ یک خانواده را نشان دهد. خانواده‌ای که در اینجا خانواده خود شولتز هستند. درواقع می‌توان این کتاب را به نوعی یک بازآفرینی شاعرانه از زندگی نویسنده دانست. خاطرات بچه‌ای که از نعمت درک و فهم فوق‌العاده‌ای برخوردار است و می‌توان گفت این اثر سفر او به گذشته‌ای است که از دست رفته، گذشته‌ای که شادمانه‌تر بود. دوران کودکی، دورانی‌ست که پدر او هنوز زنده است و مادر حضوری پرشور و آرامش‌بخش دارد.

شما در داستان آسایشگاه ساعت شنی که کتاب حاضر نیز به همین عنوان است، درمورد مرگ پدر راوی (شولتز) و همچنین زندگی در محله یهودی‌نشین درهوبیچ، شهری در امپراتوری اتریش-مجارستان که شولتز در آن متولد شده، روایتی شاعرانه می‌شنوید. همچنین از نکات جالب توجه این داستان، نماد ساعت شنی است که در میان لهستانی‌ها به معنای مراسم ترحیم و اعلامیه مرگ است.

در انتها باید گفت دغدغه‌ی ذهنی شولتز و یکی از موتیف‌های داستان‌های او در این کتاب زمان است. زمان همان چیزی‌ست که شولتز در تلاش است تا بر آن چیره شود و در عین حال همین زمان است که او را زمین می‌زند و از پای درمی‌آورد. زمان همان چیزی‌ست که نویسنده با آن در نزاعی ابدی‌ست و در تلاش است تا با وارونه کردن سازوکارش بر آن پیروز شود. گویی اگر این خواست محقق می‌شد و یک آسایشگاه ساعت‌شنی وجود داشت که زمان همواره از ابتدا در آن در جریان بود و گذشته و حال و آینده هم‌زمان در آن جاری، شولتز به مأمن دلخواه و سرشار از آرامش خود می‌رسید، یعنی به دوران کودکی و گذشته‌ای که پدر در آن زنده است.

اقتباس سینمایی از کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی

وویچیخ یژی هاس، کارگردان لهستانی، در سال 1973 فیلمی براساس این کتاب ساخته است. همچنین این اثر موفق شد برنده جایزه هیئت داوران جشنواره فیلم کن در همان سال شود.

کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان کوتاه و ادبیات لهستان از شنیدن این مجموعه داستان لذت خواهند برد.

برونو شولتز را بیشتر بشناسیم

او نویسنده، منتقد ادبی، نقاش و استاد هنر لهستانی تبار بود که در سال 1892 به دنیا آمد و در سال 1942 به خاطر یهودی بودنش به دست نازی‌ها به قتل رسید. برونو شولتز (Bruno Schulz) از نامدارترین و تاثیرگذارترین نویسندگان در دوران جنگ‌های جهانی‌ست که داستان و رمان‌های مختلفی از وی باقی مانده و هرکدام از سبک خاص ادبی برخوردارند. اهمیت آثار شولتز در شکل‌گیری ادبیات مدرن به اندازه‌ای است که چه بسا با زنده ماندن او مسیر داستان‌نویسی مدرن تغییر می‌یافت.

از سوی دیگر فضای خفقان‌آور و جو جاسوسی آن دوران در آلمان، برونو را بسیار درون‌گرا کرده بود. او از ترس گرفتاری به دست نیروهای جاسوس حکومتی، افکار و آثارش را منتشر نمی‌ساخت و تنها با افراد انگشت‌شماری از جمله دبورا ووگلِ فیلسوف، به صورت مکاتبه در ارتباط بود. به همین دلیل در زمان حیاتش از شهرت چندانی برخوردار نبود اما به مرور داستان‌هایش جنبه‌ی بین‌المللی یافت و به زبان‌های گوناگون ترجمه شد.

دو اثر «مغازه‌های دارچینی» (که به زبان انگلیسی تحت عنوان خیابان تمساح ترجمه شده) و «آسایشگاه با سر در ساعت شنی» که به ترتیب در سال‌های 1934 و 1937 منتشر شد، مورد توجه و تحسین آکادمی ادبیات لهستان قرار گرفتند. متأسفانه بسیاری از آثار این داستان‌نویس خلاق، از جمله کتاب ناتمامش به اسم مسیح، در حادثه فاجعه‌بار هولوکاست از بین رفت.

در بخشی از کتاب صوتی آسایشگاه ساعت شنی می‌شنویم

ما وارد بیشه‌زاری مملو از پُرزهای خشک شدیم، وارد منطقه‌ای پژمرده به رنگِ تنباکو. همه‌چیز در اطرافمان شبیه به محتویات جعبه‌ی سیگارهای سنگینِ اسپانیایی گندمگون بود و درون نوعی لفاف قرار داشت. در تاریک‌روشنِ قرمز و زرد، ما از کنار تنه‌ی درختانی گذشتیم که خشک و مانند سیگارْ معطّر بودند. به مسیرمان ادامه دادیم و جنگل تاریک‌تر شد، رایحه‌ای تند همچون رایحه‌ی تنباکو هر لحظه بیشتر و بیشتر از درون جنگل به مشام می‌رسید تا اینکه سرانجام رایحه مانند بدنه‌ی خشک و بی‌روح ویلنسلی ما را دربرگرفت که آخرین نوایش به طرزی مبهم طنین‌انداز می‌شود.

درشکه‌چی اصلاً کبریت نداشت، برای همین هم نمی‌توانست فانوس‌ها را روشن کند. اسب‌ها که به شدّت نفس‌نفس می‌زدند از روی غریزه راهشان را پیدا می‌کردند. صدای تلق‌تلقِ پرّه‌ی چرخ‌ها کم‌تر شد، چرخ‌ها دیگر به نرمی میان برگ‌های سوزنی خوشبو می‌چرخیدند. مادرم به خواب رفت.

فهرست مطالب کتاب صوتی