زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های برونو شولتز

زندگینامه برونو شولتز

برونو شولتز (Bruno Schulz) در روز دوازدهم ژوئیه‌ی سال 1892 در دروهوبیچ واقع در پادشاهی گالیسیا و لودومریا به دنیا آمد که تا پیش از تجزیه‌ی لهستان جزء قلمرو این کشور بود اما امروز بخشی از اوکراین محسوب می‌شود. او که فرزند مردی جامه‌فروش بود، از همان کودکی علاقه و گرایشی شدید به ادبیات و هنرهای زیبا داشت. برونو شولتز پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه به تحصیل در زمینه‌ی معماری مشغول شد و مطالعات خود را در پلی‌تکنیک لویو گذراند. اما این دوره با بیماری‌ای که شولتز با آن روبه‌رو شد برای دو سال متوقف شد اما پس از گذراندن دوران نقاهت دوباره در سال 1913 این دوره‌ی مطالعاتی ادامه پیدا کرد. چند سال بعد، در سال 1917، برای یک دوره‌ی کوتاه برونو شولتز در وین به تحصیل در زمینه‌ی معماری مشغول شد. او پس از جنگ جهانی اول به مدرسه‌ی دوران کودکی و نوجوانی‌اش بازگشت تا در آنجا در زمینه‌ی نقاشی و کاردستی آموزش دهد. چنان‌که آشنایان شولتز گفته‌اند، او چندان از تدریس لذت نمی‌برد و تنها برای داشتن سرمایه‌ای برای گذران زندگی به این کار مشغول شده بود.

سیر نویسندگی برونو شولتز

برونو شولتز ابتدا از چاپ نوشته‌هایش امتناع می‌کرد، اما وقتی در نامه‌نگاری با یک دوست و گفتن سرگذشت زندگی‌اش به او توانست نظر رمان‌نویس لهستانی زوفیا نالکووسکا را جلب کرد، این انگیزه را یافت تا مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاهش را به چاپ برساند. این مجموعه که اولین اثر منتشرشده از برونو شولتز به شمار می‌رود، «مغازه‌های دارچین‌فروشی» نام دارد که البته در ایران بیشتر با عنوان «خیابان تمساح‌» شناخته می‌شود. سه سال بعد از این مجموعه، برونو شولتز کتاب مهم «آسایشگاه ساعت شنی» را با طراحی خود منتشر کرد. در سال 1936 شولتس به نامزدش جوزفینا زلینسکا کمک کرد تا کتاب «محاکمه» اثر فرانتس کافکا را به زبان لهستانی ترجمه کند. گفتنی است که که شولتس در دهه‌ی بیست آهنگسازی دو فیلم صامت را نیز انجام داد که یکی از آنان فیلم‌ «شوهران و معشوقه‌ها» ساخته‌ی پل زینر بود.

قتل برونو شولتز

در سال 1939 پس از اشغال لهستان در جنگ جهانی دوم، دروهوبیچ تحت تصرف شوروی بود. در آن دوران برونو شولتز در حال کار کردن بر روی رمانی به نام «مسیح» بود که هیچ نسخه‌ای از آن باقی نمانده است. پس از عملیات بارباروسا که یورشی از سوی نازی‌ها علیه اتحاد جماهیر شوروی بود، آلمان‌ها بر شولتز و دیگر یهودیانی که در اردوگاه مرگ بلزک ویران شده بودند، گتوی جدیدی که در دروهوبیچ بنا شده بود را تحمیل کردند. با وجود اینکه یک افسر گشتاپو به اسم فلیکس لانداو رابطه‌ی خوبی با شولتس داشت و حتی از این نویسنده‌ی لهستانی درخواست کرد تا در قبال محافظتی که از او می‌کند برایش یک نقاشی دیواری بکشد، اما یک افسر گشتاپوی دیگر که یکی از آشنایان یهودی‌اش توسط لانداو کشته شده بود، به‌عنوان انتقام، هنگامی که شولتز در حال قدم زدن در خیابان بود با شلیک گلوله او را به قتل رساند. شولتز در نوزدهم نوامبر سال 1942 در یکی از خیابان‌های دروهوبیچ کشته شد.

میراث برونو شولتز

میراثی که برونو شولتز در دنیای هنر و ادبیات به جای گذاشته مثال‌زدنی است. با وجود اینکه او تنها پنجاه سال عمر کرد و نویسندگی را دیر شروع کرد، اما تأثیر غیرقابل انکاری بر نویسندگان بعد از خود به جای گذاشت. به نحوی که بارها، به طور مستقیم یا غیرمستقیم در رمان‌های اروپایی به نام او ارجاع داده شده است. جرزی فیکووسکی یکی از منتقدان ادبی برجسته‌ای بود که در معرفی برونو شولتز به نسل جدید نویسندگان، تلاش بسیار کرد.

بهترین کتاب‌های برونو شولتز

کتاب خیابان تمساح (The Street of Crocodiles): اولین کتاب شولتس که یک داستان متفاوت است که در آن نویسنده‌ی یهودی-لهستانی به خاص‌ترین شکل ممکن فضاسازی خیالین خود را انجام می‌دهد و ملهم از مکاتب ادبی سورئالیسم و سمبولیسم، درونیات خود را هنرمندانه بیان می‌کند. این کتاب یکی از مشهورترین آثار جهان ادبیات است و توسط بسیاری از منتقدان یک شاهکار ادبی تمام و کمال لقب گرفته است. گفتنی است که کتاب الکترونیک خیابان تمساح در وبسایت کتابراه موجود است.

کتاب آسایشگاه ساعت شنی (Sanatorium under the sign of the hourglass): این کتاب که رگه‌های واضحی از زندگی‌ شخصی برونو شولتز را در خود دارد و به یک اثر کاملاً شخصی نزدیک می‌شود، یک مجموعه داستان ادبی است که در آن مرز میان واقعیت و خیال چنان کمرنگ می‌شود که نمی‌توان عینیت را از ذهنیت تشخیص داد. (هر دو نسخه‌ی متنی و صوتی این کتاب در کتابراه موجود است.)

سبک نگارش و دیدگاه‌های برونو شولتز

آثار برونو شولتز که ترکیبی از خودزندگی‌نامه، فراواقع‌گرایی یا سورئالیسم و تأملات فلسفی هستند، گاه به اکسپرسیونیسم و سمبولیسم نیز نزدیک می‌شوند. ذهن خلاق شولتز از منابع الهام و ارجاعات گوناگونی بهره می‌برد. او یک یهودی بود اما با زبان ییدیش بیگانه بود. در واقع، او یک یهودی با اندیشه و نوشتار لهستانی بود که می‌توانست بسیار روان آلمانی را صحبت کند. پس تصورات و تصاویر نوشته‌های شولتز آمیزه‌ای از چندین هویت و ملیت هستند. شولتز در آثارش جهانی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد که در آن شخصیت‌ها قوانین، سیاست‌ها و فلسفه را دگرگون می‌سازند. شولتز در آثارش به معنویت والایی دست می‌یابد که متکی به تصورات معنوی‌ای است که با استحاله‌های استعاری، قلمروهایی از واقعیت پنهان را آشکار می‌کنند. شولتز که یک طراح نیز بود، مجموعه آثار نقاشی‌اش شامل طرح‌هایی از شهر دروهوبیچ، چهره‌ی خودش، موقعیت‌های اروتیک و تصویرسازی‌هایی برای داستان‌هایش می‌شود.

کتاب‌های آسایشگاه ساعت شنی و خیابان تمساح با آثاری از فرانتس کافکا و مارسل پروست مقایسه شده‌اند. کافکا و پروست هر دو نویسندگانی بودند که آدم‌ها و مکان‌های معمولی را در قالب جهان‌بینی خود به سمبل‌ها و روایت‌های گروتسک تبدیل می‌کردند. به عنوان مثال، مشابه «مسخِ» فرانتس کافکا، در «خیابان تمساح» راوی زوال پدرش را در قالب دگردیسی‌های سمبولیک به سوسک و پرنده توضیح می‌دهد. بسیاری از منتقدان به شباهت‌های میان مارسل پروست و برونو شولتز اشاره کرده‌اند که این شباهت بیشتر به وسواس و شیفتگی هر دو نویسنده در قبال خاطرات دوران کودکی ربط دارد. شولتز در بیشتر نوشته‌هایش با توصیفات طولانی به گذشته بازمی‌گردد تا خاطرات را بازنگری کند و فرا بخواند.

اقتباس‌های سینمایی و فرهنگی از آثار برونو شولتز

• در سال 1973 فیلمی لهستانی براساس کتاب آسایشگاه ساعت شنی با همین عنوان (The Hourglass Sanatorium) به کارگردانی وویچیخ یژی هاس (Wojciech Has) ساخته شد که به عنوان یک فیلم کالت مهم در تاریخ سینما شناخته شده است و طرفداران زیادی دارد. این فیلم که زیبایی‌شناسی سوررئالیستی و گروتسک سینمای هنری اروپا در دوران مدرن را به کار گرفته، «مسخ‌کننده» توصیف شده است.
• در سال 1986 یک فیلم کوتاه بیست‌ دقیقه‌ای بر اساس کتاب خیابان تمساح با همین عنوان توسط برادران کوای در قالب انیمیشن با تکنیک استاپ‌موشن ساخته شد که یکی از معروف‌ترین فیلم‌های کوتاه است که هر سال توسط طرفداران سینما بارها تماشا و به آن ارجاع داده می‌شود.