معرفی و دانلود کتاب سگ‌ها و آدم‌ها

معرفی کتاب سگ‌ها و آدم‌ها

کتاب سگ‌ها و آدم‌ها مجموعه‌ای متشکل از داستان‌های کوتاه به قلم فرشته مولوی، نویسنده‌ی معاصر ایرانی است که در حد فاصل سال‌های 1360 تا 1375 به رشته‌ی تحریر درآمده‌اند. مولوی در این داستان‌ها شما را به سراسر جهان می‌برد؛ از خیابان‌های شهر ساری به جشن رنگ‌های هندوستان می‌روید و قصه‌ی آدم‌هایی را می‌خوانید که در گوشه و کنار دنیا با مسائل مختلفی در زندگی شخصی‌شان دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

درباره‌ی کتاب سگ‌ها و آدم‌ها

کتاب سگ‌ها و آدم‌ها مجموعه‌ای از ده داستان کوتاه و ششمین اثر ادبی فرشته مولوی، نویسنده‌ی معاصر ایرانی است. او این داستان‌ها را در دوره‌ای پانزده ساله از سال 1360 تا سال 1375 نوشته است و به خوبی فضای آن سال‌ها و دغدغه‌های ذهنی شخصیت‌های آن دوران را به تصویر می‌کشد.

هر کدام از داستان‌ها در مکانی متفاوت می‌گذرد. داستان اول کتاب سگ‌ها و آدم‌ها شما را به هندوستان و جشن هولی یا جشنواره‌ی رنگ‌های این کشور می‌برد. داستان دوم در خیابان‌های استانبول رخ می‌دهد. داستان سوم در شهر ساری می‌گذرد و به همین ترتیب در طول داستان‌های بعدی به نقاط دیگری از جهان سفر می‌کنید و با روایت‌هایی رئالیستی از درون جامعه‌ی ایران و همچنین از زبان مهاجران ایرانی و افغانستانی در خارج از ایران مواجه می‌شوید.

درونمایه‌های داستان‌های کتاب سگ‌ها و آدم‌ها مسائل اجتماعی و اقتصادی مختلفی را در برمی‌گیرد و از جهل و خرافه، بیماری، مسائل زنان کارمند، مصائبی که زنان پس از طلاق متحمل می‌شوند، رنج‌ها و آوارگی‌های مهاجرین و سرگشتگی مردمان نقاط مختلف دنیا را روایت می‌کند که با قلم گیرا و نثر زنانه‌ی فرشته مولوی به نگارش در آمده است.

داستان‌های کتاب سگ‌ها و آدم‌ها مستقل از یکدیگر هستند و سبک‌ها و زاویه دیدهای مختلفی از راوی اول شخص و سبک خاطره‌نویسی گرفته تا دانای کل در این داستان‌ها به چشم می‌خورد. به نقل از خود نویسنده، سه داستان اول این مجموعه پیشتر در سال 1370 در نخستین مجموعه داستان فرشته مولوی به نام «پرى آفتابى و داستان‌هاى دیگر» منتشر شده‌اند، اما باقی داستان‌ها در موقعیت‌های مختلفی نگاشته شده و در نشریه‌های گوناگونی به چاپ رسیده‌اند. نویسنده این داستان‌ها را در یک مجموعه گردآوری کرده و با همکاری انتشارات ققنوس به انتشار رسانده است.

کتاب سگ‌ها و آدم‌ها برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب را به علاقه‌مندان ادبیات معاصر فارسی، به ویژه دوستداران داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب سگ‌ها و آدم‌ها می‌خوانیم

دانه‌هاى آب فرو مى‌ریختند. کره کوچک آب سرد را میان مشتش گرفته بود. آن به آن آب را سردتر مى‌کرد. فوران خشم را شاید مى‌شد با سرماى آب فرو نشاند. باید تصمیم مى‌گرفت. باید تن به تمکین نمى‌داد. پس باید خلاص مى‌شد. اگر مرد خلاصى را نمى‌پسندد... کافى است شیر آب را ببندد؛ خودش را خشک کند؛ لباس‌هایش را بپوشد؛ از خانه بیرون بزند؛ و دیگر، دیگر هرگز برنگردد. مى‌تواند برود جایى دور؛ آن‌قدر دور که اگر هم بخواهد... ناگهان مشتش باز مى‌شود. دانه‌هاى سرد آب همچنان فرو مى‌ریزند. یخ مى‌زند. گوش‌هایش انگار باز و بازتر مى‌شوند. صدا یکباره هجوم آورد: صداى گریه، گریه‌اى آرام و معصومانه. پلک‌هایش را با تمام توان روى هم مى‌فشرد اما، نگاه دخترک را مى‌دید، نگاه غریبانه‌ی آن دو چشم بادامى کهربایى را. لب‌ها را مى‌دید، لب‌هایى خیس از اشک، لب‌هایى لرزان. خدایا دخترش او را مى‌خواهد. او را مى‌خواهد. او را مى‌خواهد.

دلتنگ پشت به دیوار مى‌دهد. پاهایش را روى تخت چوبى، زیر سایبان سبز برگ‌ها، دراز مى‌کند. آسمان روشن ماهان هنوز آرامش ناگفتنى شبانه را در خود دارد. پیاله چینى خنک پر از پالوده را میان دو کف دست مى‌گیرد. بى‌آن که دل به حرف‌ها بسپارد، گوش‌هایش صداى گفتگوى مردان را مى‌شنود. میزبان کنار منقل یله داده است. رستم‌خان ریزنقش و مفنگى است، اما سبیلى پرصولت دارد. نگاهش هنوز از ته‌رنگ روزگار دور اربابى درخشان است. نوچه‌اش دو زانو نشسته است. نه مباشر است، نه نوکر خانه‌زاد. جاهل است. جوان است. بامعرفت است. یار و همدم و همنشین و هم‌منقل است. هنوز هم میل مى‌زند، هم کباده مى‌کشد. زن سبدى میوه مى‌آورد.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت نویسنده
کلاغ هندى
طبل نیمه‌شب
ایستگاه زرد
همه بهارها
وهن
خاله مومى
همه روزهاى خدا
دورى دیگر
خداداد خوش است
سگ‌ها و آدم‌ها