معرفی و دانلود کتاب دشمن آینده

معرفی کتاب دشمن آینده

مواجهه با یک دنیای مالیخولیایی از نگاه فردی چند شخصیتی تجربه‌ای است که از خواندن کتاب دشمن آینده اثری متفاوت و خاص از هادی خورشاهیان به دست خواهید آورد. این کتاب ماجرای فردی را بازگو می‌کند که در میان فلسفه‌ی مرگ و زندگی و تجربه دنیای‌های موازی، سرگردان شده است.

درباره کتاب دشمن آینده:

این رمان درباره فردی چندشخصیتی است که هر بار خود را به جای یک نفر در شرایطی خاص قرار می‌دهد. یک بار خود را به جای پسر بیست ساله‌ای به نام ایلیاد می‌بیند که بیشتر عمرش را در خواب بوده است. بار دیگر در وجود مانی آرمانی، کارگردان سینما تصور می‌کند و دوباره خود را در جایگاه الهه همسر مانی قرار می‌دهد. اما تصورات این فرد فقط به انسان‌ها ختم نمی‌شود. او حتی می‌تواند خودش را در قالب سنگی که از آتشفشان پمپئو بازمانده است و مردم با آن درد دل می‌کنند، ببیند. این تصورات و چندشخصیتی‌ها تا جایی ادامه پیدا می‌کند که در نهایت او خود را بین سه جهان موازی بیداری – خواب – مرگ سرگردان می‌بیند و نمی‌تواند تشخیص دهد که کدام یک حقیقت دارد و کدام یک فقط تصورات اوست.

کتاب دشمن آینده سرشار از داستان‌ها و روایت‌هایی تو در تو و موازی است و در برخی از روایت‌ها زمان مفهومی ندارد و مشخص نمی‌شود آیا واقعی بوده‌اند یا صرفا تصورات شخصیت اصلی کتاب. حتی نمی‌توان پی برد که آن‌ها صرفا خاطراتی هستند که در دفترچه‌ای ثبت شده‌اند یا قصه‌هایی که پدری دارد برای فرزندش تعریف می‌کند. به این ترتیب می‌توان این رمان را اثری چندلایه خواند که ویژگی‌های پست مدرنیسم هم در آن به چشم می‌خورد.

کتاب دشمن آینده مناسب چه کسانی است؟

مطالعه این کتاب به علاقه‌مندان آثار ادبی جریان گریز و ضدژانر پیشنهاد می‌شود.

با هادی خورشاهیان بیشتر آشنا شویم:

هادی خورشاهیان سال 1352 در گنبد کاووس دیده به جهان گشود. او که هم در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان و هم در حوزه‌ی ادبیات بزرگسالان فعالیت دارد، بیش از 80 جلد کتاب تا به امروز در حوزه‌های گوناگون منتشر کرده است. خورشاهیان اکنون در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در زمینه‌ی صدور مجوز برای کتاب‌های داستان فعالیت می‌کند.

جملات برگزیده کتاب دشمن آینده:

- خیلی وقت‌ها آدم از ظاهر دشمنش نمی‌تواند تشخیص بدهد که او دشمن آینده‌اش است.

- زمان یک چیز نسبی است. وقتی زمان نسبی باشد، همه‌چیز نسبی می‌شود.

- من هیچ‌وقت نفهمیدم چه‌طوری می‌شود در جنگ به بشر خدمت کرد، ولی حتماً یک چریک که دارد از وطنش دفاع می‌کند، دارد همزمان به بشر هم کمک می‌کند.

- همه‌چیز را در ظرف زمان و مکان می‌شود معنادار کرد. اگر این دو ظرف را نداشته باشیم، معنادار کردن چیزها کمی سخت‌تر می‌شود. البته کلمات «کمی» و «سخت‌تر» آن‌قدرها منظور و مفهوم موردنظر ما را نمی‌رساند.

- بعضی وقت‌ها بعضی کلمات به‌ظاهر خنثا، به شکل بی‌رحمانه‌ای خنثا نیستند.

در بخشی از کتاب دشمن آینده می‌خوانیم:

دفتر خاطرات مادرم را برداشتم و رفتم توی اتاقم. ساعت دو و نیم شب که مطمئن بودم عالم و آدم خوابیده‌اند، روی تختم دراز کشیدم و دفتر خاطرات را باز کردم و شروع کردم به خواندن. اولین جمله میخ‌کوبم کرد تا وقتی که آخرین جمله را خواندم. مادرم نوشته بود:

این خاطرات من است از دوره‌ی چهارساله‌ای که با جن‌ها زندگی کرده‌ام. این ماجراها را هر روز ننوشته‌ام، چون آن موقع در بهت بودم. خاطراتم را وقتی می‌نویسم که پسرم دوساله شده است. دقیقاً در دو‌سالگی پسرم، که همین امروز است، می‌نشینم و یک‌ضرب همه‌ی آن چهار سال را می‌نویسم. تو هم همه‌ی این خاطرات را همین امشب، تا هر وقت که وقت گرفت بخوان. ماجراهای من از هفده‌سالگی‌ام شروع شد و در بیست و یک‌سالگی‌ام تمام شد که پسرم دوساله شده بود. درست روز تولد دو‌سالگی پسرم که همین امروز است، من از زندان اجنه آزاد شدم و همین امروز هم شروع به نوشتن خاطراتم کردم.

هفده سالم که بود، یک شب که داشتم رمان می‌خواندم، اتفاق عجیبی برایم افتاد. داشتم رمان پلیسی می‌خواندم. کارآگاه خصوصی به دست گانگسترها اسیر شده بود. چون از این صحنه خوشم نیامد، بلند شدم و کتاب را گذاشتم سرجایش توی قفسه، که در نهایت تعجب دقیقاً کنار این کتاب پلیسی، کتابی را دیدم که هرگز قبلاً به چشمم نخورده بود. کتابی در قطع وزیری و با جلدی فیروزه‌ای که روی جلدش نوشته بود؛ تو هم یکی از خودمانی. خیلی تعجب کردم که چنین کتابی توی قفسه‌ام داشته‌ام و آن را ندیده‌ام. اسمش هم خیلی جلب‌توجه کرد. کتاب را برداشتم و دوباره رفتم روی تخت دراز کشیدم. کتاب را باز کردم و طبق عادت، اول به صفحه‌ی شناسنامه‌اش نگاه کردم، ولی هیچ اثری از شناسنامه و مشخصات شناسنامه‌ای در هیچ جای کتاب نبود.