معرفی و دانلود کتاب استقامت؛ کارت پستال‌های سینما

معرفی کتاب استقامت؛ کارت پستال‌های سینما

کتاب استقامت؛ کارت پستال‌های سینما یکی از منابع غنی نقد سینما به‌شمار می‌رود که عمده‌ی مباحث این کتاب را مصاحبه‌ی سرژ توبیانا با سرژ دنه در بر می‌گیرد. مخاطب در طول این مصاحبه و دو نقدی که درباره‌ی یک فیلم وجود دارد، اطلاعات فراوانی پیرامون سینمای فرانسه و جهان دریافت می‌کند.

درباره‌ی کتاب استقامت؛ کارت‌پستال‌های سینما

سینه‌فیل به افرادی گفته می‌شود که علاقه‌ی شدید و پرشوری به سینما دارند. سرژ دنه (Serge Daney) قطعاً یکی از سینه‌فیل‌هاست. سه دهه از مرگ سرژ دنه در دوازده ژوئن 1992 می‌‌گذرد.​​ او که هشت روز پس از تولد 48 سالگی‌‌اش بدرود حیات گفت، مجموعه‌‌ی سترگی از مقالات و نوشته‌‌ها را پیرامون فیلم، سینما، تلویزیون، تبلیغات، تنیس، زندگی سیاسی، و بسیاری از مسائل عمومی مختلف از خود به جا گذاشت. به قول سرژ توبیانا (Serge Toubiana)، سینما برای او کارکرد وسیله‌‌ی نقلیه‌ای را داشت که با سرعتی نسبتاً کند به او اجازه می‌داد از سرزمین‌های واقعی بازدید کند؛ هند، آفریقا، ژاپن، مراکش، ایران، و به قول خودش تمام کشورهای دنیا. اگرچه مطالعات سرژ دنه در زمینه‌ی سینما، میراث گران‌بهایی از وی به جا گذاشته و مسیر جدیدی را در این رشته‌ گشوده است، اما متاسفانه شهرت وی در حصار زبان و جغرافیا محدود مانده و در کشورهای غیرفرانسوی‌زبان کمتر شناخته و آثارش کمتر خوانده می‌شود. لذا کتاب استقامت؛ کارت‌پستال‌های سینما (Persévérance: Entretien avec Serge Toubiana) به‌عنوان اولین اثرِ ترجمه‌شده از سرژ دنه در ایران، حائز اهمیت زیادی است و مکتب خاصی در نقد و ادراک سینما به حساب می‌آید.

​​​​​​​

سرژ دنه یکی از چهره‌های اصلی مجله‌ی کایه‌دو سینما بود که نشریه‌ی سینمایی معتبری در فرانسه به‌شمار می‌رفت. نقدهای سرژ دنه در کایه‌دو سینما در دوران اوج سینمای موج نوی فرانسه، باب جدیدی را در نقدهای سینمایی گشوده بود. کتاب استقامت؛ کارت‌پستال‌های سینما حاصل مصاحبه‌ی نه‌ساعته‌ی سرژ توبیانا با اوست که به چند ماه قبل از درگذشتش برمی‌گردد. این مصاحبه همچون فرصتی طلایی است تا سرژ دنه پیوند عمیقش را با سینما موشکافی کند و نقطه‌نظرهای مختلفش را پیرامون سینما و تاریخ، سینما و تلویزیون، سینما وکمونیسم و بسیاری مباحث دیگر پیش چشم مخاطب قرار دهد.

علاوه‌بر این مصاحبه، کتاب استقامت؛ کارت‌پستال‌های سینما شامل مقاله‌ی «نمای تراکینگ فیلم کاپو» به قلم سرژ دنه و مقاله‌ی «درباره‌‌ی خوارانگاری» از ژاک ریوت است که هردو نقدی است پیرامون یک فیلم ایتالیایی به نام کاپو. کتاب استقامت با عنوان انگلیسی کارت‌پستال‌های سینما آغاز یک برخورد شعف‌برانگیز با یک منبع لایزال از الهام برای شیوه‌های اندیشیدن به سینماست. این کتاب اثری مملو از حکایت‌ها و تأملات نظری سرژ دنه، قیاس‌های منحصربه‌فردش درباره‌ی تنیس و گاوبازی با سینما، جستار و تعمق او درباره‌ی هولوکاست، مفهوم آزادی نزد او، احساسات جنسی خاصش، و جذابیت مستورش در غشای یک بیماری است: بیماری سینه‌فیلی. ما از خلال این کتاب، صدایی نامتعارف را با حداکثر اطمینان خاطر می‌شنویم، صدایی که طرز نگاه جدیدی را به ما می‌آموزد. و با فردی روبه‌رو می‌شویم که خودش را در جاده‌های مختلف زندگی جست‌وجو می‌کند و بخش شناختش از زندگی را با اتکا به سینما به دست می‌آورد.

نشر شوند کتاب استقامت؛ کارت‌پستال‌های سینما را برای اولین بار به فارسی ترجمه و به بازار کتاب کرده. سامی آستان این اثر را به فارسی برگردانده است.

کتاب استقامت؛ کارت‌پستال‌های سینما برای چه کسانی مناسب است؟

دانشجویان سینما و خوانندگان کتب نقد سینمایی، مخاطبان اثر حاضر هستند.

در بخشی از کتاب استقامت؛ کارت پستال‌های سینما می‌خوانیم

دنه: این شبحی هشداردهنده است که همیشه آن را می‌‌فهمیدم، چیزی است که حقیقت دارد و به‌هرحال، من را برآشفته می‌کند. حقیقت این است که الن رنه از دید من به‌عنوان فردی مجسم می‌شد که تقریباً آدم زمان خودش بود. اما درعین‌حال ما به گونه‌‌ای رفتار می‌کنیم که انگار با یک قضیه‌‌ی کاملاً فرانسوی طرف هستیم، قضیه‌‌ی شومی درباره‌ی کشوری که همیشه تاریخ را بخیه و سرهم‌‌بندی کرده است. می‌‌گوییم فرانسه هرگز درباره‌ی جنگ الجزایر فیلم نساخت، و من می‌‌پرسم: تاکنون کشوری را دیده‌‌اید که از جنگ استعمارگری خودش فیلم بسازد؟ آیا انگلستان زمانی که گاندی زنده بود درباره‌ی او فیلمی ساخت؟ آمریکایی‌‌ها، وقتی هائیتی و فیلیپین را اشغال کردند، فیلمی درباره‌ی این کشورها ساختند؟ خیر. بزرگ‌‌ترین بخش تاریخ بشر در قرن بیستم مربوط به جنگ‌‌هایی ا‌ست که فیلم نشدند. و وقتی به دنبال نمونه‌‌های خوب می‌‌گردید، تنها دو نمونه‌ وجود دارند، آثار آمریکایی و ایتالیایی، که قطعاً فوق‌‌العاده هستند. اولی به این دلیل که سینما بخشی از ژنوم فرهنگی آن‌ها را تشکیل می‌دهد، و دومی به واسطه‌‌ی اینکه آن‌ها ظرفیت آن را داشتند که یک کشور، یک چهره را، در خلال سال‌های 1945 تا 1960 «بازسازی کنند». به‌هرحال، زیاد نیست. و وقتی تعدد زیاد فیلم‌هایی را در نظر می‌گیریم که در روسیه - برای مثال - به نمایش درنیامده و دیده نشده‌اند، با خودمان می‌گوییم که سینما به سهم خود کاری را که می‌توانست انجام دهد انجام داد و حالا هر چه بوده گذشته. چیزها می‌توانند برگردند و [احیاء شوند]، اما [به شرط آنکه] قبلاً باید یک بار آمده باشند. بُعد بنیادی سینما در هیچ سینمای ملی دیگری به اندازه‌‌ی فرانسه قدمت ندارد. از طرفی، این آگاهی نیز وجود دارد که سینما ابداعی جمعی بوده و با حضور مداوم در اتاق ضبط - برای خود نوعی دادگاه محکمه است - به وجود آمده است.

فهرست مطالب کتاب

سفر به انتهای جهان: مقدمه‌‌ی مترجم
نامه‌‌ای از سرژ: دیباچه‌‌ی سرژ توبیانا برای نسخه‌‌ی فارسی
مقدمه‌‌ی نسخه‌‌ی فرانسوی: سرژ توبیانا
فصل 1: نمای تراکینگ فیلم کاپو
فصل 2: سینه‌‌بیوگرافی
فصل 3: سینما و تاریخ
فصل 4: سینه‌‌فیل در سفر
فصل 5: یک شب در روندا...
فصل 6: سینما می‌‌خواست وعده‌ی جهان باشد
فصل 7: سینما و کمونیسم؛ در دفاع از یک جامعه‌‌ی مخالف
فصل 8: از تجربه‌‌ی کایه تا تجربه‌‌ی لیبراسیون
فصل 9: سینما و تلویزیون: عزیمت و بازگشت
فصل 10: دو سینما
درباره‌‌ی خوارانگاری: ژاک ریوت
پی‌‌نوشت‌‌های متن اصلی
فیلم‌‌شناسی
نمایه‌ی نام‌ها