معرفی و دانلود کتاب یک فیلم، یک جهان: طلوع

معرفی کتاب یک فیلم، یک جهان: طلوع

کتاب یک فیلم، یک جهان: طلوع تحلیلی‌ست تاریخی، فلسفی و زیبایی‌شناسانه از فیلم مشهور طلوع: آواز دو انسان به کارگردانی فردریش ویلهلم مورنائو. لوسی فیشر، نویسنده‌ی این کتاب، با دقتی مثال‌زدنی و ظرافتی تحسین‌برانگیز یکی از محوری‌ترین آثار تاریخ سینمای جهان را زیر ذره‌بین قرار داده و به تفسیر آن می‌پردازد. خوب است اشاره کنیم این فیلم در جایگاه پنجم بهترین فیلم‌های تاریخ سینما به انتخاب مجله‌ی «سایت اَند ساوند» قرار گرفته است. این اثر هشتمین جلد از مجموعه‌ی یک فیلم، یک جهان است.

درباره کتاب یک فیلم، یک جهان: طلوع:

فیلم طلوع: آواز دو انسان نامی آشنا برای دنبال‌کنندگان جدی سینماست. طلوع (Sunrise: A Song of Two Humans) یکی از آثار تنزل‌ناپذیر روزهای آغازین پیدایش سینما به شمار می‌آید. بسیاری از منتقدان برجسته و نام‌آشنای سینما آن را «نقطه‌ی کمال در سینمای صامت» و یا «خلاصه‌ی سینما» می‌نامند. در باب تحسین این فیلم می‌توان صفحه‌ها نوشت و ادامه داد. اصلاً همین که پس از یک قرن هنوز هم درباره‌ی آن می‌نویسند و نقد می‌کنند، خود گواهی بر موفقیت این فیلم باشکوه است. ویلیام کی. اورسن در ستایش این فیلم چنین می‌گوید: «آدم همیشه تردید دارد از این‌که فیلمی را بهترین اثر دوران خودش بخواند، اما به عنوان اوج سینمای صامت، اگر فیلم مورد نظر طلوع باشد، مطمئناً می‌توان از این جمله دفاع کرد.»

شخصیت‌های اصلی طلوع را با عناوین «زن شهری»، «مرد» و «زن» می‌شناسیم؛ عنوان‌هایی که بر ویژگی‌های جهانی آن‌ها دلالت می‌کند و این واژه‌ها اتفاقاً نه فقط در داستان، که در تجربه‌ی جوامع بشری نقشی پررنگ و اثرگذار دارند. این چیزی‌ست که لوسی فیشر (Lucy Fischer) در ابتدای کتاب بر آن تأکید می‌کند. داستان از آنجایی آغاز می‌گردد که زنی شهری که در تعطیلات به سر می‌برد، مردی را اغوا می‌کند. مرد و زن با هم وارد بحث می‌شوند: جدل بر سر فروش مزرعه. زن از مرد می‌خواهد تا مزرعه‌اش را بفروشد و با او به کلان‌شهر بیاید. اگر شهر را متکی به چهره‌ی اغواگر و خانه‌خراب‌کن زن و درنتیجه حامل بار منفی بدانیم، از طرفی قابل انکار نیست که دارای جذابیت‌های فراوان و تجارب گوناگون نیز است و نگاه تیزبین نگارنده‌ی کتاب "یک فیلم، یک جهان: طلوع" است که هیچکدام از این نکات را از قلم نمی‌اندازد و با در نظر گرفتن همه‌ی جوانب، از ابداعات تکنیکال گرفته تا حرکت دوربین و طراحی صحنه، فلسفه‌ی فیلمساز را در برخورد با سوژه‌اش تحلیل کند.

خوب است بدانید طلوع اقتباسی از سفر به تلسیت (The Trip to Tilsit) است که در مجموعه داستان سال 1917 سادرمن با عنوان حکایت‌های لیتوانی (Litauissche Geschichten) منتشر شده است. مقایسه‌ی شباهت‌ها و تفاوت‌های رخ‌داده در این اقتباس سینمایی خالی از لطف نیست. برخی صحنه‌های طلوع عیناً برگرفته از داستان سادرمن هستند. به عنوان مثال، اگر فیلم را به خاطر داشته باشید، قدم‌زنیِ به‌یادماندنی مرد در مرداب برای دیدار و توطئه‌چینی با زن شهری انگار برگرفته از این بخش است.

اگر به فیلم طلوع علاقه‌مند هستید و کمی مطالعه در زمینه‌ی نقد فیلم دارید، در این اثر بینش‌های متفکرانه و هوشمندانه‌ای خواهید یافت. بینش‌هایی که اگر بگوییم تقریباً در هیچ‌جای دیگری یافت نمی‌شوند، اغراق نکرده‌ایم.

درباره‌ی مجموعه‌ی یک فیلم، یک جهان:

این مجموعه شامل تک‌نگاره‌هایی پیرامون فیلم‌های مشهور و تأثیرگذار تاریخ سینما است. اولویت انتخاب کتاب‌های این مجموعه که از بین چندین کتاب انگلیسی و فرانسوی برگزیده شده‌اند، بر مبنای اهمیت فیلم و کتاب مربوط به آن بوده است و تا حد امکان سعی شده تا آثار انتخاب شده به تاریخ کتاب‌های سینمایی ایران نزدیک باشند.

کتاب یک فیلم، یک جهان: طلوع مناسب چه کسانی است؟

این اثر به علاقه‌مندان نقد و تحلیل فیلم‌های سینمایی و دوست‌داران فیلم طلوع: آواز دو انسان پیشنهاد می‌شود.

با لوسی فیشر بیشتر آشنا شویم:

او استاد برجسته‌ی مطالعات انگلیسی‌ست که در سال 2018 در دانشگاه پیتسبورگ بازنشسته شد. جدیدترین کتابی که از لوسی فیشر منتشر شده «Cinema by Design» نام دارد که در آن از هنر مدرن و تاریخ سینما سخن به میان آمده است.

در بخشی از کتاب یک فیلم، یک جهان: طلوع می‌خوانیم:

نکتۀ مهم دیگر این است که طلوع فیلمی است که بر وسایل حمل‌ونقل وسایل مرتبط‌ساختن مکانی به مکان دیگر تأکید می‌کند. در سکانس «مونتاژ تعطیلات» آغازین، تصویرهایی از قطارها و کشتی‌های بخار را به عنوان بخشی از این کولاژ انتزاعی می‌بینیم. قایق مسافربری (که به‌واقع روستا را به شهر وصل می‌کند) وسیلۀ نقلیۀ بسیار مهمی در فیلم است وسیله‌ای که نه‌تنها مرزهای جغرافیایی بلکه مرزهای روان‌شناختی زندگی شخصیت‌ها را هم درمی‌نوردد. آیزنر در توصیفش از این دو مکان تأکید می‌کند که چطور مکانی در مکانی دیگر حل می‌شود: «گلیسه همه نوع منظره، از مزرعه گرفته تا مرداب، از محیط صنعتی گرفته تا باغ‌های تفریحی حومۀ شهر و خود شهر را خلق کرده است».

برهم‌نمایی این مرزها در دو سکانس که زوج را در حال گذر از خیابان نشان می‌دهد آشکارا به تصویر کشیده شده است. وقتی زوج در حال رفتن به شهر هستند (وقتی که رابطه‌شان طوفانی است) می‌بینیم چیزی نمانده که زن زیر ماشین برود، اما مرد نجاتش می‌دهد. تقریباً در اواخر دیدارشان از شهر، وقتی دوباره می‌خواهند از خیابان عبور کنند، فضای شهر (از طریق دیزالو) به تصویری فانتزی‌گونه از قدم‌زدنشان در مزرعه تبدیل می‌شود. هرچند هرج‌ومرج شهری خیلی سریع (در هیبت بوق گوشخراش ماشین‌ها) برمی‌گردد، اما با استفاده از این تمهید دو مکان پیوندی همیشگی با هم خورده‌اند. مورنائو به جای این‌که اجازه دهد شهر و روستا قطب‌های کاذب (در خدمت تضاد ایدئولوژیک کلیشه‌ای) باقی بمانند، میان این دو نزدیکی برقرار می‌کند. صحبت‌های ویلیامز در این باره بسیار بجاست: «ما از تضاد شهر و روستا استفاده می‌کنیم تا بر یک جدایی آشتی‌ناپذیر و درگیری‌های غریزی تأکید کنیم که بهتر است با آن‌ها به شیوۀ خودشان روبه‌رو شد.»