معرفی و دانلود کتاب غریبه

معرفی کتاب غریبه

کتاب غریبه شامل مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه به قلم نویسنده‌ی مشهور آمریکایی، جی. دی. سلینجر است.

این کتاب خاطراتی از اتفاقات واقعی را به تصویر می‌کشد و دوره‌های پر فراز و نشیب زندگی کسانی را نشان می‌دهند که گاه در تعیین سرنوشت جی. دی. سلینجر و اطرافیان تاثیرگذار بوده‌اند و گاه بدون اینکه ردپایی از خود بر جای بگذارند، می‌آیند و می‌روند.

یادآوری چنین خاطراتی، با این شرط که از پیش یادداشت‌هایی در مورد آن نوشته نشده باشد، بسیار دشوار به نظر می‌رسد، اما نویسنده به خوبی آنچه را که در پس ذهن خود داشته، به نگارش در آورده است. تمامی داستان‌های این کتاب نه زنجیروار و به صورت متوالی، بلکه به دلایلی گوناگون کنار هم چیده شده‌اند و به هم وابسته‌اند، لذا هرچند از نظر زمان و تاریخ تعریف، ترتیب دارند و منظم شده‌اند، اما ممکن است هیچ ارتباطی با هم، جز به دلیل وجود نام‌های مشابه نداشته باشند. اگر تمام داستان‌ها را با دقت مطالعه کنید، در نهایت می‌توانید خودتان نظم لازم را به آن‌ها بدهید.

با جی. دی. سلینجر بیشتر آشنا شویم:

جروم دیوید سالینجر (J. D. Salinger) در یکم ژنوایه 1919 در شهر نیویورک به دنیا آمد. او دوران تحصیلاتش را در مدارس عمومی منهتن، آکادمی ارتشی والی فورج پنسیلوانیا، و سه کالج گذراند، اما مدرکی به دست نیاورد. وی یکی از خانواده‌های کلاس بالای یهودی بود و در سمت بالای غربی منهتن در خیابان پارک زندگی می‌کرد.

سالینجر در سال 1942 به ارتش ملحق شد و در روز بزرگ جنگید، اما در اثر چیزهایی که در جنگ دید و تجربه کرد دچار ضعف اعصاب شد و در سال 1945 خود را در یک بیمارستان آلمانی بستری کرد. در دسامبر 1945، داستان کوتاه او به نام «من دیوانه هستم» در مجله کولیر به چاپ رسید. در سال 1947 داستان کوتاه دیگر او «یک روز عالی برای موز ماهی» در مجله نیویورکر به چاپ رسید.

در طول زندگی‌اش، او بیش از 30 داستان کوتاه و یک رمان زیبا نوشت، که در روزنامه‌ به چاپ رسیدند و بعد در مجموعه‌ای به نام‌های «نُه داستان، فرانی و زوئی، و نورافکن را بالا ببر، نجارها و سیمور» گردآوری شدند. ناتور دشت، تنها رمانش، در سال 1951 به چاپ رسید. آخرین داستان چاپ شده‌اش، اتفاق با ارزش در سال 1965 منتشر شد. او بقیه عمرش را در انزاوا و سکوت در منزلش در کورنیش، نیوهمشیر گذراند. در 27 ژانویه 2010 در سن 91 سالگی به مرگ طبیعی فوت کرد.

در بخشی از کتاب غریبه می خوانیم:

دو نوع زن افسونگر وجود دارد: افسونگر به معناى واقعى کلمه، و افسونگر که به معناى واقعى کلمه افسونگر نیست.

زن، شرلى لستر نام داشت و بیست و چهارساله، یازده سال جوانتر از هورگنشلاگ، دارى پنج و چهار دهم پا قد (سر او تا چشمان هورگنشلاگ مى‌رسید)، و 117 پاوند وزن (به وزن یک پر) بود. شرلى طراح هنرهاى سنگى، با مادرش اگنس لستر، هوادار قدیمى نلسون ادى، زندگى مى‌کرد و توسط او حمایت مالى مى‌شد. اغلب مردم، شرلى را چنین توصیف مى‌کردند: «به زیبایى یک منظره».

در خیابان سوم، در یک بامداد، هورگنشلاگ کنار شرلى لستر در یک اتوبوس ایستاد، و شکست را پذیرفت، آن هم به این دلیل که زن، به گونه‌اى غیرمتعارف و خاص، دهان مى‌گشود. شرلى سرگرم خواندن یک آگهى آرایشى نصب شده بر دیواره اتوبوس، با دهان گشوده و لبان جدا شده از هم بود، به عنوان زنى بسیار افسونگر و بى‌نظیر در منهتن در چشمان جاستین جلوه‌گر شد. از آن گذشته، جاستین از هنگام ورود به نیویورک، در قلب خویش احساس تنهایى مى‌کرد. آه، تنهایى چه زجرآور است. از آن بدتر، مى‌تواند زجر ناشى از حضور در جوار شرلى لستر و فقدان توانایى در بوسیدن لبان او باشد.

این آغاز داستانى است که براى کولیر شروع به نوشتن کردم. مى‌خواستم ماجراى دختر و پسر نوجوانى را به رشته تحریر درآورم که عاشق هم مى‌شوند. فکر مى‌کردم چه موضوعى مى‌تواند زیباتر از این باشد، دنیا به داستان‌هاى عاشقانه مربوط به دختران و پسران نوجوان، نیاز دارد. ولى براى نوشتن چنین داستان‌هایى، متأسفانه نویسنده باید نخست از ملاقات پسر با دختر آغاز کند. من نمى‌توانم چنین کنم و اگر بکنم، معناى داستان از بین مى‌رود. از طرف دیگر، نمى‌توانستم به گونه دیگرى شرلى و جاستین را کنار هم بگذارم، آن هم به این دلایل.

فهرست مطالب کتاب

افراد جوان
ملاقات با ادى (دانشگاه کانزاس دسامبر 1940)
یاد گرفتن (روش کار کولیر 12 ژوییه 1941)
قلب یک داستان آشفته (اسکویر سپتامبر 1941)
روند طولانى ورود لویس تاگت به جامعه (داستان سپتامبر تا اکتبر 1942)
یادداشتهاى شخصى راجع به سرباز پیاده‌نظام (کولیر 12 دسامبر 1942)
برادران واریونى (ساتردى ایونینگ پست 17 ژوییه 1943)
هر دوطرف دخالت دارند (ساتردى ایونینگ پست 26 فوریه 1944)
گروهبان نیمبند (ساتردى ایونینگ پست 15 آوریل 1944)
آخرین روز آخرین مرخصى (ساتردى ایونینگ پست 15 ژوییه 1944)
یک‌بار در هفته، کسى را نمى‌کشد (داستان نوامبر دسامبر 1944)
پسرى در فرانسه (ساتردى ایونینگ پست 31 مارس 1945)
الاین (داستان مارس آوریل 1945)
این ساندویچ، مایونز ندارد (اکتبر 1945)
غریبه (اول دسامبر 1945)
دیوانه شده‌ام (22 دسامبر 1945)
عصیان در خیابان مدیسون (نیویورکر 21 دسامبر 1946)