معرفی و دانلود کتاب شاه جنگ ایرانیان: جنگ خشایار شاه با یونانیان

معرفی کتاب شاه جنگ ایرانیان: جنگ خشایار شاه با یونانیان

جون بارک در کتاب شاه جنگ ایرانیان، تاریخ جنگ ایران و یونان را در قرن پنجم قبل از میلاد از زبان مردی از اهالی شهر «اسپارت» واقع در یونان روایت می‌کند. این وقایع در حدود چهارصد و هشتاد سال قبل از میلاد مسیح اتفاق افتاده است.

درباره‌ی کتاب شاه جنگ ایرانیان:

در مورد تاریخ جنگ ایرانیان در یونان، ما حتی یک سطر سند تاریخی ایرانی نداریم و هر چه راجع‌به آن جنگ نوشته شده متکی به اسناد مورخین یونانی است و با این که یونانیان در آن موقع با ما دشمن بودند، مورخین یونانی جز روایت‌های نادرست و مقرون به اغراق، درمورد شماره‌ی سربازان ایرانی که به یونان رفتند، واقعیت‌های تاریخی را خیلی تحریف نکرده‌اند و ارقام اغراق‌آمیز آن‌ها هم ناشی از این بود که بگویند یونانیان از این جهت از ایرانیان شکست خوردند که شمار سربازان ایرانی که به یونان حمله کردند نزدیک یک میلیون سلحشور بوده است.

ولی مورخان یونانی که این رقم را در کتاب‌های خود نوشتند فکر نکردند که هیچ عاقلی صحت این رقم را تصدیق نمی‌کند زیرا انتقال یک‌ میلیون سرباز از مرکز ایران آن روز و فی‌المثل از اصفهان به یونان با در نظر گرفتن، احتیاجات وسائل نقلیه ارتش و به‌ خصوص علوفه‌ی اسب، قاطر و شتر، یک کار تقریباً محال بود و تاریخ مستند جهانی نشان نمی‌دهد که قبل از سال 1812 میلادی که ناپلئون‌ اول امپراطور فرانسه با یک ارتش پانصد هزار نفری به روسیه حمله کرد، یک ارتش نیم‌ میلیون نفری را برای جنگ به حرکت درآورده باشند.

یک دلیل و حساب ساده نشان می‌دهد که چرا رقم مورخان یونانی درست نبود؛ چون اگر فرض کنیم که سربازان ایرانی که از ایران به یونان رفتند و برگشتند در موقع راه‌پیمایی و میدان جنگ، هیچ نوع خواربار جز نان خالی دریافت نمی‌کردند، فرمانده‌ی ارتش ایران در هر شبانه‌روز به هر سرباز بایستی دو کیلوگرم نان و به مجموع سربازان دو میلیون کیلوگرم نان بدهد و از کجا می‌توانست آن‌قدر گندم به‌دست بیاورد که روزی دوهزار تن نان سربازان را بدهد و اگر کوهی از گندم وجود می‌داشت، چون ارتش ایران پیوسته حرکت می‌کرد، رسانیدن آن گندم به آن ارتش با وسایل نقلیه‌ی قدیمی محال بود.

کمتر اتفاق می‌افتد که نویسندگان مغرب‌ زمین نسبت به افتخارات گذشته‌ی ایران منصف باشند و در هر مورد که پای مقایسه بین ایران و یونان یا روم قدیم به میان آمده، کوشیده‌اند که ایران را کوچک کنند؛ ولی جون بارک در نگارش کتاب شاه جنگ ایرانیان (The great Iranian's war in Chaldoran & Greece) انصاف را از دست نداده و واقعیت‌های تاریخ را تحریف نکرده است.

کتاب شاه جنگ ایرانیان مناسب چه کسانی است؟

این کتاب را به علاقه‌مندان به تاریخ ایران باستان پیشنهاد می‌کنیم.

ذبیح الله منصوری را بیشتر بشناسیم:

پرکارترین مترجم تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله حکیم اللهی دشتی مشهور به ذبیح الله منصوری (Zabih Allah Mansuri) است که در سال 1278 زاده شد و در سال 1365 از دنیا رفت. او علاوه بر ترجمه در نویسندگی و روزنامه‌نگاری هم دستی بر آتش داشت. منصوری در مدرسه‌ای دوزبانه در سنندج درس خواند و از همان ابتدا زبان فرانسه را به خوبی آموخت. او در سال 1299 به تهران مهاجرت کرد و در همان سال‌ها بود که پدرش را از دست داد. در ابتدا قصد داشت در رشته دریانوردی تحصیل کند اما کم‌کم به ادبیات و ترجمه روی آورد. در سال 1301 فعالیت ادبی خود را به عنوان مترجم در روزنامه‌ی تازه‌تاسیس کوشش آغاز کرد و پس از آن با روزنامه و نشریات مختلفی چون اطلاعات، کیهان، ایران ما، خواندنی‌ها، تهران مصور، سپید و سیاه، دانستنی‌ها و... همکاری نمود. ذبیح الله منصوری در طول زندگی پرافتخار خود چیزی در حدود 1200 عنوان داستان، کتاب و مقاله ترجمه و منتشر کرد.

او از پیروان مکتب بسط و اقتباس در ترجمه بود و به پروراندن داستان در ترجمه اعتقاد داشت؛ نکته‌ای که باعث شده بود بسیاری از منتقدین از جمله رضا براهنی و حسینعلی مستعان نقدهای جدی به او وارد سازند. او علاوه بر مترجمی، نویسنده و روزنامه‌نگاری پرکار بود. به جرأت می‌توان منصوری را یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های فرهنگی ایران در سال‌های 1300 تا 1365 قلمداد کرد. اسماعیل حدادیان مقدم از نگاه ترجمه‌پژوهی آثار او را شبه ترجمه معرفی می‌کند. «سینوهه، پزشک مخصوص فرعون»، «خداوند الموت»، «غرش طوفان» و «خواجه تاجدار» از آثار ماندگار و درخشان ذبیح الله منصوری است.

در بخشی از کتاب شاه جنگ ایرانیان می‌خوانیم:

خشایارشاه با این‌که جوان بود و جوان‌ها از تجمل و تشریفات لذت می‌برند، تدبیر و مآل‌اندیشی پیران را داشت و می‌دانست که یک قشون را برای پیروزی بسیج می‌کنند نه برای این‌که بالای تپه‌ای قرار بگیرند و سیاهی لشکر را زیر پای خود تماشا نمایند؛ لذا بی‌آنکه از مشاهدۀ آن ارتش بزرگ، که تا آن روز چشم روزگار نظیرش را ندیده بود به‌وجد درآید، دست را تکان داد و چند نفر از رؤسای سپاه را که ارشد بودند طلبید. هیستاسب و آرسام دو برادر شاه و «آرتابانوس» برادر داریوش، یعنی عموی خشایارشاه و یکی از سرداران بزرگ به اسم «مردونیوس» جلو آمدند. خشایار نظری به سرداران خود انداخت و گفت: ما تا قبل از رسیدن به بُغاز داردانل توانستیم از غافلگیری استفاده نماییم و یونانی‌ها از رسیدن ما به کنار بُغاز، تا روز آخر بی‌اطلاع بودند اما بعد از این‌که شروع به ساختن پل کردیم و دو پل ما بر اثر طوفان ویران شد و آنگاه پل سوم را ساختیم مدتی معطل شدیم و بر اثر این معطلی و این‌که عبور ما از روی پل چندین شبانه‌روز طول کشید، یونانی‌ها از ورود ما به اینجا مطلع شده‌اند.

آنگاه خشایارشاه رو برگردانید و با انگشت به کوه‌هایی که تا آن جا بیش از چند میل فاصله نداشت اشاره کرد و گفت: من بعید نمی‌دانم که در همین موقع جاسوسان و عیاران یونانی بالای این کوه‌ها باشند و اگر آن جا نباشند از جای دیگر چشم به ما دوخته‌اند و ما هر قدر در اینجا توقف کنیم به ضرر ماست؛ برای این‌که یونانی‌ها خود را قوی‌تر و برای دفاع آماده‌تر می‌کنند. صحیح است که ارتش ما یک قشون نیرومند می‌باشد و تا امروز هیچ پادشاه و ملت نتوانسته یک‌چنین ارتش را بسیج کند لیکن یکی از اصول جنگ این است که هرگز نباید دشمن را ناتوان پنداشت و انسان در جنگ باید طوری پیش‌بینی و اقدام کند که گویی خصم از او قوی‌تر می‌باشد.

فهرست مطالب کتاب

سخنی با همراهان
مقدمۀ مترجم
گفتگو با ملکه دربارۀ عروسی
پادشاهی که دریا را به شلاق بست!
در انجمن پادشاهان و رؤسای جمهور یونان
اختلاف پادشاهان اسپارت در مجلس شیوخ
دو دلدادۀ آواره
جنگی که خاطره‌اش هرگز از خاطرها محو نخواهد شد
پادشاه اسپارت در اردوگاه ایرانیان
نامه‌ای از ملکه به شوهرش
آغاز جنگ و مقاومت سرسختانه اسپارت‌ها
سربازان گارد جاوید پادشاه ایران
نیروی عشق بر همه نیروها غلبه می‌کند
یکی از مناظر برجسته جنگ
پادشاه اسپارت به‌دست سربازان ایرانی از پا درآمد
ارتش ایران وارد کشور آتن شد