معرفی و دانلود کتاب سقوط تاریخ

معرفی کتاب سقوط تاریخ

هدف از مطالعه‌ی تاریخ چیست؟ کتاب سقوط تاریخ تألیف پوریا سعدالهی اثری در رابطه با تاریخ ایران و تحریفات شکل گرفته در آن است. مؤلف در کتاب حاضر بسیاری از رویدادهای مهم تاریخی را مورد بازنگری قرار داده و صحت و سقم گفته‌های مورخان را به چالش می‌کشد.

درباره‌ی کتاب سقوط تاریخ

می‌گویند کسانی که تاریخ نمی‌خوانند، ناچار به تکرار آن هستند. اما چرا گذشته‌ی بشر تا این اندازه اهمیت دارد؟ دکتر پوریا سعدالهی در کتاب سقوط تاریخ، اهمیت مطالعه‌ی گذشته و شناخت تاریخ را به خواننده گوشزد می‌کند و معتقد است تاریخ مقوله‌ای نیست که بتوان به راحتی از کنارش گذشت؛ مخصوصاً سرگذشت ایران‌زمین که با تمدنی چندهزارساله، بر تمامی تمدن‌های دیگر تأثیرگذار بوده است.

کتاب حاضر ابتدا به معرفی مفهوم تاریخ و ریشه‌های زبانی آن پرداخته و با توجه به معانی و مفاهیمی که در زبان‌های اروپایی ذکر شده، آن را به عنوان علم مطالعه‌ی گذشته‌ی بشر معرفی می‌کند. اما آیا تمام تاریخ درست نوشته شده یا می‌توان آن را جعل کرد؟ هدف اصلی کتاب پیش‌رو بازشناسی تاریخ است تا حقایق و ناگفته‌ها بدون هیچ اغراق، پیش‌داوری و تعصبی بیان شوند. پوریا سعدالهی برای روشن شدن این مقوله، کودتای 28 مرداد را مثال می‌زند و به تناقضاتی اشاره می‌کند که در کتب مختلف درباره‌ی حوادث آن روز بیان شده.

کتاب سقوط تاریخ که در پنج فصل نوشته شده، پس از معرفی تاریخ و شرح بازشناسی تاریخی، در دومین فصل، سفری به گذشته دارد و بسیاری از دوره‌های تاریخی تمدن ایران باستان و ورود آریایی‌ها را به سرزمین پارس مورد بحث و بررسی قرار داده است. شاید بتوان گفت تحریف تاریخ در ایران مهم‌ترین فصل از این کتاب محسوب می‌شود و مؤلف پس از بررسی این مقوله، در آخرین فصل به چاره‌جویی برای اجتناب از تحریف و دستکاری تاریخ می‌پردازد.

انتشارات میعاد اندیشه کتاب سقوط تاریخ را به چاپ رسانده و در اختیار علاقه‌مندان به کتابخوانی قرار داده است.

کتاب سقوط تاریخ مناسب چه کسانی است؟

دوستداران کتب تاریخی و تاریخ ایران از مطالعه‌ی کتاب سقوط تاریخ بهره خواهند برد.

در بخشی از کتاب سقوط تاریخ می‌خوانیم

به گفته‌ی ایگور میخایلوویچ دیاکونوف در زمانی که زبان سانسکریت نیای جمله‌ی زبان‌های هند و اروپایی و هندوستان میهن اصلی اقوام هند و اروپایی شمرده می‌‌شد، دانشمندان آریا، نامی را که هندیان باستان بر خود نهاده بودند، به همه‌ی اقوامی که به زبان‌های هند و اروپایی سخن می‌گفتند، بسط دادند. بعد‌ها ثابت شد که هندوستان میهن اصلی هند و اروپاییان نیست و برعکس اقوام مزبور در دوران بالنسبه متأخری به آنجا آمدند و زبان سانسکریت را هم به‌هیج‌وجه نمی‌توان نیای زبان‌های هند و اروپایی محسوب داشت.

بدین سبب به کار بستن اصطلاح زبان‌های آریایی و به طریق اولی اقوام آریایی در مورد همه‌ی سخنگویان به زبان‌های هند و اروپایی غیرعلمی بود. بعد‌ها این اصطلاح را فاشیسم آلمان برگرفت و بدان معنی و اهمیت نژادی داد، حال آنکه دانشمندان هرگز چنین معنایی برای آن قائل نبودند. تنها کاربرد اصطلاح آریایی (که آن همچون کلمه‌ی مزبور بر اثر سوءاستفاده‌ی غیرعلمی از آن بی‌اعتبار گشته غیرمطلوب است) درباره‌ی اقوامی است که در روزگار باستان خودشان را آریا می‌نامیدند. هندیان و ایرانیان خود را آریا می‌خواندند ولی دیده نشده‌ است که حتی اقوامی که به یکی از دیگر گروه‌ها یا خانواده‌های زبانی منتسب باشند، خویشتن را به این نام بخوانند.

به نوشته‌ی گراردو نیولی، واژه‌ی آریایی، در میان غیرایرانیان نه بار نژادی و تباری و نه بار مکانی و جغرافیایی، بلکه بار دینی دارد. به اعتقاد او، آریایی در زبان هند و ایرانی به معنی ایمان‌آورده است. سِر جان مَلکُم، به نقل از ملا فیروز، موبَد موبَدان زرتشتیان هند در بَمبَئی، آورده ‌است که واژه‌ی انیران به معنای بی‌‌دینان است. اِر واژه‌ای پهلوی است و معنای آن مؤمن است. ِران، صورت جمع آن است. در پهلوی پیشوند اَ و اَن، چنان‌که در یونانی و سانسکریت، پیشوند نفی است. در نتیجه، اَنِران یعنی بی‌دینان.

فهرست مطالب کتاب

باب اول: ت مثل تاریخ
باب دوم: سفری به گذشته
باب سوم: ورود آریایی‌ها به ایران
باب چهارم: تحریف در تاریخ ایران
باب پنجم: چه باید کرد؟
بن‌مایه