معرفی و دانلود کتاب زندگی خصوصی درختان

معرفی کتاب زندگی خصوصی درختان

کتاب زندگی خصوصی درختان، داستانی عاشقانه و تلخ از آله‌ خاندرو سامبرا نویسنده‌ی جوان اهل شیلی درباره‌ی بحران هویت نسل‌های پس از حکومت دیکتاتوری پینوشه، رنجِ انتظار و تنهایی‌های عمیق آدم‌هاست. این رمان کوتاه شبیه به یک یادداشت بلند اما آمیخته به خاطره، واقعیت، داستان، وهم و خیال‌های مردی 30‌ساله است که وقتی یک شب از برگشتن همسرش به خانه ناامید می‌شود، به‌ مرور رویدادهای گذشته‌ی زندگی‌اش می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب زندگی خصوصی درختان

همه‌چیز از آن شبی شروع شد که «ورونیکا» از کلاس طراحی‌اش برنگشت و حس نگرانی توأم با ترسی غریب به دل «خولیان» افتاد. هم‌زمان که برای دخترخوانده‌اش «دانیلا» قصه‌ی تازه‌اش درباره‌ی دوستی دو درخت را تعریف می‌کرد تا خوابش ببرد، به یاد گذشته افتاد و به استقبال خیالاتش رفت. او اکنون صاحب خانواده بود، در سه دانشگاه، ادبیات تدریس می‌کرد، اما به دلش افتاده بود که ممکن است ورونیکا برنگردد و همه‌ی این‌ها نقش‌برآب شود؛ درست مثل زندگی با همسر سابقش.

آله‌ خاندرو سامبرا (Alejandro Zambra) در کتاب زندگی خصوصی درختان (به اسپانیولی: La vida privada de los árboles، به انگلیسی: The Private Lives of Trees) روایتی تلخ و عاطفی درباره‌ی احساس متناقض آدم‌ها ترسیم می‌کند. شخصیت اصلی کتاب، خولیان است که در سرتاسر رمان، در ذهن خود، زن‌های زندگی‌اش را به یاد می‌آورد و به بررسی رویدادهای عاطفی زندگی‌اش می‌پردازد. او همچنین عشقی عمیق نسبت به دختر ورونیکا در دلش حس می‌کند و نگرانی از آینده‌ی او که ممکن است بدون حضور مادرش سپری شود، دلش را می‌لرزاند. آله‌خاندرو سامبرا با انتخاب راوی دانای کل، شدت احساسات شخصیت اصلی داستان را به زیبایی به خواننده منتقل می‌کند و باعث هم‌ذات‌پنداری با او می‌شود.

این رمان کوتاه که در شیلیِ پس از حکومت ژنرال پینوشه می‌گذرد، بحران نسل‌های پس از دوره‌ی دیکتاتوری را ترسیم می‌کند و به‌عنوان داستانی متفاوت از نسل نویسنده‌های جوان آمریکای جنوبی، به توصیف حالت‌های مختلف عشق یک مرد به مادر، همسر و فرزندخوانده‌اش می‌پردازد. کتاب زندگی خصوصی درختان نوشته‌ی آله‌خاندرو سامبرا در نشر چشمه و با ترجمه‌ی ونداد جلیلی منتشر شده است.

نکوداشت‌های کتاب زندگی خصوصی درختان

• رمانی موجز و بسیار خاص. (The New Yorker)

• سامبرا حقیقتاً منادی موج جدید داستان‌های شیلی است. (The Nation)

• یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ادبی سال‌های اخیر. (Las Últimas Noticias)

• رمانی تلخ و تأمل‌برانگیز. زندگی خصوصی درختان یک داستان خوب بین‌المللی است. (The Midwest Book Review)

• کتاب زندگی خصوصی درختان، آله‌خاندرو سامبرا را به‌عنوان یکی از جذاب‌ترین نویسنده‌های نسل جوان تأیید می‌کند. (Álvaro Enrigue)

• سامبرا کتاب‌هایی عجیب‌وغریب می‌نویسد، ازآن‌دست داستان‌هایی که باید بارهاوبارها خوانده شوند، زیرا هر بار به چیزی متفاوت تبدیل می‌شوند. (Tottenville Review)

• کمتر داستانی را می‌توان پیدا کرد که هم جذاب باشد و هم بتواند به‌عنوان یک معمای حل‌نشده در ذهن باقی بماند. این کتاب به اندازه‌ی بهترین رؤیایی که تابه‌حال دیده‌اید، هیجان‌انگیز است. (The Second Pass)

• آله‌خاندرو سامبرا بدون تردید جالب‌ترین نویسنده‌ی شیلیایی است که از زمان مرگ بولانو در سال 2003 پدیدار شده است. بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت او، توجه به جزئیات و توانایی شکستن قیدوبندهای سنتی است. (The Prague Post)

• عبارت‌های آله‌خاندرو سامبرا مانند مروارید به هم متصل می‌شوند؛ درحالی‌که هریک از آن‌ها کامل، لطیف و جامع هستند. اغلب، آن‌ها در تیرگی دقیق خود به‌طرزی شگفت‌انگیز زیبا، یا به‌شکلی خنده‌دار بی‌روح هستند. (New City Lit)

کتاب زندگی خصوصی درختان مناسب چه کسانی است؟

این کتاب به دوستداران رمان‌های عاشقانه، و همچنین علاقه‌مندان به نسل جدید نویسنده‌های آمریکای جنوبی پیشنهاد می‌شود.

با آله‌ خاندرو سامبرا بیشتر آشنا شویم

آله‌ خاندرو سامبرا در سال 1975 در شیلی به دنیا آمده و موفق شده که به‌عنوان یکی از بهترین نویسنده‌های اسپانیایی‌زبان زیر 35 سال برگزیده شود. او که دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی ادبیات اسپانیایی در مقطع دکتری است، به‌عنوان منتقد ادبی در روزنامه‌ی لاترسرا (la tercera) قلم می‌زند و در دانشگاه دیه‌گو پورتالز نیز استاد ادبیات است. اولین رمان او با نام «بونسای» (Bonsái) جایزه‌های زیادی کسب کرد و در سال 2011 نیز فیلمی بر اساس این کتاب ساخته شد و در جشنواره کن به نمایش درآمد. ازجمله بهترین کتاب‌های این نویسنده‌ی شیلیایی می‌توان به «راه‌های بازگشت به خانه» و کتاب حاضر اشاره کرد.

در بخشی از کتاب زندگی خصوصی درختان می‌خوانیم

همین دو هفته پیش دانیلا بی‌هوا جواب داده بود نه؛ «من دیگه بزرگ شده‌م، نمی‌خوام کسی تو رخت‌خواب برام قصه بگه، می‌خوام خودم تنها بخوابم.» بدعنقی دختربچه انگیزه‌ای مشخص و صریح داشت: در خانه‌ی فرناندو، احتمالاً پس از مدتی طولانی پلی‌استیشن‌بازی، فیلم عروسی پدرومادرش را پیدا کرده بود. فرناندو که احتمالاً می‌دید بچه هربار می‌آید بیشتر به خولیان علاقه‌مند شده و لابد از این مسأله دلخور شده بود، نه‌فقط فیلم را از او نگرفت بلکه مشتاقِ پاسخ دادن به پرسش‌های دانیلا با او به تماشای فیلم نشست، هر چند دانیلا بی‌آن‌که کلمه‌ای حرف بزند خیره و محو تماشای فیلم شد. بعد هم اخمو و متفکر به خانه آمد و هیچ نگفت تا ورونیکا سفت‌وسخت سؤال‌پیچش کرد و عاقبت مقر آمد که چرا دلخور است.

فوراً آتش‌باران دوطرفه‌ی تلفنی آغاز شد: توپ پُر ورونیکا، بحث‌های پیچیده‌ی فرناندو و اداهای دوستانه‌ی خولیان که مثل همیشه وظیفه‌ی خودش می‌دید میانجی‌گری کند. آشتی‌جویانه به فرناندو گفت «تو که می‌دونی ورونیکا چه‌طور آدمیه»، که البته به‌هیچ‌وجه درست نبود؛ فرناندو می‌دانست چه‌طور مشتریان سرسخت را نرم کند، بلد بود هر چیزی را به قیمت مناسب بخرد و حتا بلد بود قطعه‌هایی را از ساخته‌های اِیتور ویلا لوبوش با گیتار بنوازد، اما قطعاً نمی‌دانست ورونیکا چه‌طور آدمی است. فرصت نکرده بود این را بفهمد چون زندگی مشترک‌شان به سه ماه هم نکشید، یا شاید آن‌طور که معمولاً فرناندو تأکید می‌کند صد روز. وقتی از او درباره‌ی دورانی می‌پرسند که با ورونیکا گذرانده است، لبخندی مبسوط صورتش را می‌پوشاند و می‌گوید جنگ صدروزه.

فهرست مطالب کتاب

گل‌خانه
زمستان