معرفی و دانلود کتاب زخم شیر: مجموعه داستان

معرفی کتاب زخم شیر: مجموعه داستان

کتاب زخم شیر، مجموعه‌ای از 11 داستان کوتاه از صمد طاهری است که همگی در حال و هوای نواحی جنوبی کشور می‌گذرند. این کتاب که داستان‌های آن در سبک رئالیسم مدرن نوشته شده، برای کسب دومین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی احمد محمود و یازدهمین جایزه‌ی جلال آل‌احمد برگزیده شده است.

درباره‌ی کتاب زخم شیر

هر داستان، منعکس‌کننده‌ی سبکی از زندگی و احساسات افراد است، که می‌تواند تا حد زیادی با زندگی ما شباهت داشته باشد و هر مجموعه داستان، این فرصت را برای انسان فراهم می‌کند تا هر چه‌قدر هم که روزهای سختی را بگذراند، بالاخره بتواند آیینه‌ای از زندگی خود را در یکی از شخصیت‌ها و روایت‌ها پیدا کند. کتاب زخم شیر، مجموعه‌ای از داستان‌های صمد طاهری است که با سبک و سیاقی که نویسنده برای نگارششان انتخاب کرده، واقعیت‌های زندگی را به دور از بزرگنمایی و با اجتناب از به فراموشی سپردن آن‌ها، پیش چشم ما می‌آورند. داستان‌هایی که می‌توانند آن‌چه واقعاً از سر می‌گذرانیم را وصف کنند و برای انسان تنهای این روزها، مرهمی باشند که به او ثابت می‌کند حداقل در تجربه‌ی احساساتش تنها نیست.

سبک داستان‌های صمد طاهری، پیروی رئالیسم مدرن است. یعنی در داستان‌های کتاب زخم شیر، خبری از دنیای خیال‌انگیز و رویایی نیست و اتفاقاً قرار است با واقعیت‌ها روبه‌رو شویم. البته که این واقعیات هم بدون اغراق انتقال داده می‌شوند. در رئالیسم، اتفاقات به دور از هیجان روایت می‌شوند و قرار هم نیست همه چیز خوش و خرم پیش رود. همه‌چیز آن‌قدر واقعی‌ست که اگر کمی شباهت میان خودتان و شخصیت داستان احساس کنید، کاملاً متوجه دوری داستان از تخیل و فانتزی خواهید شد. آثاری که از رئالیسم پیروی می‌کنند، به دنبال نمایش دنیایی ایده‌آل نیستند، بلکه می‌خواهند سختی‌ها و آسانی‌ها، احساسات ضد و نقیض، انسان‌هایی که چندان کامل نیستند و زندگی‌هایی که پستی و بلندی‌هایی دارند را، همانگونه که واقعاً هست، به تصویر بکشند. پس شخصیت‌های چنین داستان‌هایی، ممکن است از هر قشر و طبقه‌ای باشند، وضعیت مالی معمولی داشته باشند و با حالات روحی‌ای دست و پنجه نرم کنند که از هر اغراق و خوشایندسازی به دور است. همین موضوعات هم محبوبیت سبکی که در مجموعه داستان پیش رو رعایت شده را دوچندان می‌کنند.

در کتاب حاضر، 11 داستان کوتاه را می‌خوانیم که عناوین آن‌ها عبارتند از: «مردی که کبوترهای باغی را با سنگ می‌کشت»، «موش‌خرما»، «خروس»، «مهمانی»، «در دام مانده مرغی»، «سفر سوم»، «زخم شیر»، «نی‌زن»، «نام آن پرنده چه بود؟»، «چیز و فلان و بهمان و اینا» و «سگ ولگرد». هر روایت از کتاب زخم شیر، داستانی از روزمرگی‌هایی‌ست که با آن‌ها مواجهیم و نویسنده توانسته با قلم شیوای خود و با شخصیت‌پردازی‌های خارق‌العاده و دقت در ذکر جزئیات و توصیف حالت‌ها، هر مخاطبی را با پیچ و خم‌های داستان‌ها همراه کند. زبان شاعرانه‌ای که در نگارش این اثر استفاده شده، نثر روان، استفاده‌ی صمد طاهری از روش‌های نوین و مدرن برای روایت هر ماجرا و شخصیت‌هایی که مشابه آن‌ها را به سختی در سایر داستان‌ها خواهیم یافت، ویژگی‌هایی هستند که این کتاب را منحصر به فرد می‌کنند.

مجموعه داستان زخم شیر که می‌تواند دیدگاه جدیدی را نسبت به تمام احساسات و روحیات و تجربیاتمان در اختیار ما بگذارد، به کوشش نشر نیماژ به چاپ رسیده و در اختیار دوستداران داستان‌های کوتاه ایرانی قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب زخم شیر

• برگزیده‌ی دومین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی احمد محمود
• برگزیده‌ی یازدهمین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی جلال آل احمد

کتاب زخم شیر برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این اثر را به تمام افرادی که در داستان‌ها به دنبال یافتن دید دقیق نسبت به واقعیت‌ها هستند و به داستان‌های کوتاه و مجموعه داستان‌ها علاقه‌مندند، پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب زخم شیر: مجموعه داستان می‌خوانیم

تا عصر توی نخلستان‌ها می‌چرخیدیم. بعد رضا گفت برویم سمت مُند و موتور را راند توی جاده‌ی اصلی. تا مُند یک ساعتی راه بود. موتور را توی شانه‌ی خاکی جاده گذاشتیم و رفتیم بالای پل بزرگ بتنی. روی نرده‌ی فولادی خم شدیم و به رودخانه نگاه کردیم که خیلی گل‌آلود بود. گل‌آلود و کُند.

سمت رود تا کیلومترها فقط خاک قهوه‌ای سوخته بود و هیچ‌چیز سبزی به چشم نمی‌آمد، حتا بوته‌ی خاری. گفتم: «یعنی تو این‌همه سال، یه آدمی نبوده که بیاد و چند تا هسته‌ی کنار یا چند تا تخم کَهور فرو کنه تو این خاک؟ به‌نظرت عجیب نیس؟ اون هم تو جایی که سایه ارزشش کمتر از نون خوردن نیس.»

رضا رو گرداند و نگاهم کرد. پیشانی بلند پرچینش عرق نشسته بود. گفت: «اونایی که کارنده بودن، مُرده‌ن. نسل بعدی هم که ماها هستیم، همیشه گرفتاریم. گرفتار دستگاه‌مون. اون‌جا رو نگاه کن.»

به پایین‌دست رودخانه اشاره می‌کرد. جایی که شیب تندتر می‌شد و رود به‌سمت دریا می‌رفت و سرسبزی‌ای در دوردست پیدا بود. گفت: «اون گِزدون و نیزار رو هم که می‌بینی، دستکارِ ابر و باد و مه خورشید و فلکه. بیا بریم یه نگاهی بندازیم.»

از پل پایین رفتیم. سوار شدیم و از راه‌باریکه‌ی حاشیه‌ی رودخانه راندیم سمت دریا. به جایی رسیدیم که راه‌باریکه تمام می‌شد و زمین دیگر چندان سفت نبود. موتور را همان‌جا گذاشتیم و پیاده راه افتادیم سمت نیزار. نسیم خنکی می‌وزید و همهمه‌ی درهم صدها قورباغه و زنجره را با خودش می‌آورد. انگار که در آن برهوت یک‌باره شهری سرزنده و پُرهیاهو در دل زمین سبز شده بود. نزدیک‌تر که رفتیم، صدای گنجشک‌ها را هم شنیدم و بلبل‌ها و چهچهه‌ی کش‌دار و وحشی یک زاغی را. بعد خرناسه‌ی خفه‌ای شنیدم که دور بود. گفتم: «تو هم شنیدی؟»

فهرست مطالب کتاب

مردی که کبوترهای باغی را با سنگ می‌کشت
موش‌خرما
خروس
مهمانی
در دام مانده مُرغی
سفر سوم
زخمِ شیر
نِی‌زَن
نام آن پرنده چه بود؟
چیزو فلان و بهمان و اینا
سگ ولگرد