معرفی و دانلود کتاب باتلاق شنی

معرفی کتاب باتلاق شنی

کتاب باتلاق شنی اثری از مالین پرسون گیولیتو و با ترجمه‌ی حسین مسعودی آشتیانی است. رمان از زبان دختری روایت می‌شود که به جرم شراکت در تیراندازی در یک مدرسه دستگیر شده است. او حالا باید نقشش در این فاجعه را برای خودش و دیگران روشن کند. این رمان از زمان انتشار تاکنون برنده‌ی چندین جایزه‌ی معتبر شده است.

درباره‌ی کتاب باتلاق شنی

رمان باتلاق شنی (Quicksand) اثری از مالین پرسون گیولیتو (Malin Persson Giolito) در ژانر جنایی و روان‌شناختی است. این رمان نخستین اثر نویسنده است که با استقبال بین‌المللی مواجه شد و البته جوایز متعددی هم برای گیولیتو به همراه آورد. باتلاق شنی به همت حسین مسعودی آشتیانی به فارسی ترجمه و در سال 1399 توسط انتشارات کتاب کوچه منتشر شده است. این رمان در حقیقت استعاره‌ای از مشکلات فراوانی است که زیر پوست یک جامعه‌ی ظاهراً بی‌نقص جریان دارند و درست در جایی که حدس زده نمی‌شود -در مدرسه و کلاس درس و در میان نوجوانان و کودکان بی‌گناه- مانند یک دمل سر باز می‌کنند.

مالین پرسون گیولیتو در کتاب برجسته‌ی خود داستان یک تیراندازی وحشتناک در یکی از مدارس حومه‌ی استکهلم را روایت می‌کند. ماریا نورنبرگ هجده‌ساله، دانش‌آموزی محبوب، موفق و ثروتمند متهم است به قتل دوست‌پسر و بهترین دوستش در مدرسه؛ او که پیش‌تز از دانش‌آموزان محبوب مدرسه به‌شمار می‌رفت، حالا سوژه‌ی نفرت مردم قرار گرفته است. مردم خشمگین‌اند و رسانه‌ها درگیر تب این فاجعه، خبر می‌سازند، درحالی‌که نقش ماریا در این جنایت، برای خود متهم و دادگاه هنوز کاملاً معلوم نیست. رمان باتلاق شنی روایت ماریا از روزهای محاکمه و تلاش او برای پاسخ به این است که اصلا چطور شد که این وضعیت پیش آمد و فاجعه چگونه دست در دست عشق دویده است؟

اقتباس فرهنگی از کتاب باتلاق شنی

در سال 2016 سریالی تلویزیونی (در ژانر جنایی و درام) با اقتباس از رمان باتلاق شنی و به همین نام در شبکه‌ی نتفلیکس به نمایش درآمد. این سریال، اولین مجموعه‌ی سوئدی‌زبان این شبکه است.

جوایز و افتخارات کتاب باتلاق شنی

• برنده‌ی جایزه‌ی گلس کی، سال 2017
• برنده‌ی جایزه‌ی داستان جنایی اروپایی، سال 2018
• برنده‌ی جایزه‌ی بهترین رمان جنایی سوئدی، سال 2016
• یکی از بهترین کتاب‌های سال 2017 به انتخاب ان. پی. آر
• رتبه دوم جایزه‌ی کتاب سال باشگاه کتاب بونیر، سال 2017
• برنده‌ی جایزه‌ی پترونا برای بهترین رمان جنایی اسکاندیناویایی، سال 2018
• بهترین رمان جنایی سوئدی سال به انتخاب آکادمی نویسندگان جنایی سوئد
• و ...

نکوداشت‌های کتاب باتلاق شنی

• اثر پرسون گیولیتو ما را به یک سفر روان‌شناختی می‌برد. (هافینگتون پست)
• مطالعه‌ای گیرا و چندلایه درباره‌ی یک تیراندازی وحشتناک در مدرسه. (بوستون هرالد)
• این (رمان) از چندین نظرْ تکاملی در رمان جنایی اسکاندیناوی بوده است. (فردریک باکمن، نویسنده‌ی مردی به نام اوه)
• شبیه به فرایند یک دادگاه است اما آشکارا اهدافی فراتر همچون جلب کردن توجهات به سمت مشکلات پنهان اقتصادی و تضادهای رادیکال در سوئد دارد. (مرور کتاب نیویورک تایمز)
• یک رمان تازه‌ی خارق‌العاده... گیولیتو با مهارتی استثنایی می‌نویسد و باتلاق شنی همواره هوشمندانه و مجذوب‌کننده است. گیولیتو ما را برای مدتی طولانی وادار به حدس زدن می‌کند و درنهایت، نتیجه همان چیزی است که باید باشد. (واشنگتون پست)

کتاب باتلاق شنی برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی رمان باتلاق شنی را به تمام خوانندگان نوجوان و بزرگسال علاقمند به ژانر جنایی و روان‌شناختی توصیه می‌کنیم.

با مالین پرسون گیولیتو بیشتر آشنا شویم

مالین پرسون گیولیتو، نویسنده و وکیل مشهور سوئدی، در سال 1969 زاده شد. پدر او جرم‌شناس و رمان‌نویس سوئدی، لیف دابلیو پرسون بود و خودش هم در رشته‌ی حقوق درس خوانده و در زمینه‌ی وکالت نیز موفق بوده است (اوعضو رسمی کمیسیون اروپایی در بلژیک است).

مالین پرسون گیولیتو در حال حاضر وقتش را وقف نویسندگی در ژانر حقوقی و جنایی کرده و کتاب باتلاق شنی مهم‌ترین و مشهورترین اثر به‌شمار می‌آید.

در بخشی از کتاب باتلاق شنی می‌خوانیم

تو هر موردی که فکرش رو کنید، عاشق این بودم که با آماندا باشم. همیشه با هم بودیم. تو کلاس و وقت نهار کنار هم می‌نشستیم. تکالیفمون رو با هم انجام می‌دادیم و با همدیگه از مدرسه می‌زدیم بیرون. به دخترهایی که اذیت‌مون می‌کردن بد‌وبیراه می‌گفتیم «این‌قدر هرجایی نباش و...» تو سالن ورزشی ورجه‌وورجه می‌کردیم و بالا‌و‌پایین می‌پریدیم و تو خیابون به سمت جایی که نمی‌دونستیم کجاست، می‌دویدیم. با همدیگه آرایش می‌کردیم، با هم خرید می‌رفتیم، یک‌عالمه حرف می‌زدیم و همه‌ش چت می‌کردیم. ادای دخترهای تو فیلم‌ها رو که یکیشون رو تخت می‌خوابید و اون یکی هم رو تشک بالا‌و‌پایین می‌پرید و مثل خواننده‌ها می‌زد زیر آواز در می‌آوردیم و بلند‌بلند با هم می‌خندیدیم.

با هم مهمونی خصوصی می‌گرفتیم. اون زود مست می‌شد. مدل مست کردن‌اش هم این‌جوری بود: خنده آروم، خنده بلند، رقص، زمین‌افتادن، قهقهه، دراز‌کشیدن روی کاناپه، گریه‌کردن تا حدی که حتی تو گوش‌هاش هم پر اشک می‌شد و آخر سر هم راه می‌افتاد سمت خونه‌شون. همیشه مراقبش بودم، تا اشتباهی سر از جای دیگه‌ای در نیاره.

دوست داشتم با آماندا باشم و همه‌ی کارهام رو با اون میزون کنم. شک ندارم حسابی خوش می‌گذشت. با اون موهای بلوندش، لوده‌بازی‌هاش‌ هم خیلی باحال بود. اگر از وضع هوا ازش می‌پرسیدی، می‌گفت: «خرکی» یا «معلوم نیست چشه» یا اگه خیلی سرد بود می‌گفت «آی حال میده بری اسکی» و بعد با پاپوش گرم، بوت زمستونی و یک کت بلند با یقه‌ی خز می‌اومد مدرسه.

فهرست مطالب کتاب