معرفی و دانلود کتاب اما

معرفی کتاب اما

فکر می‌کنید دختری مغرور، باهوش و خودشیفته که بسیار زیباست و خانواده‌ای بسیار ثروتمند دارد، چگونه با عشق مواجه می‌شود؟ آیا رفتار او با دختران دیگر فرق دارد؟ این مضمون کتاب اما نوشته‌ی جین آستن است. نویسنده در این اثر تلاش کرده است شخصیتی غیردوست‌داشتنی به نام اِما وودهاوس را به تصویر درآورد. اقبال مخاطبان به این کاراکتر و این رمان نشان می‌دهد که آستن، استادی چیره‌دست در شخصیت‌پردازی و قصه‌گویی به سبک انگلیسی است.

درباره‌ی کتاب اما

سِر والتر اسکات در بررسی خود از رمان اِما (Emma) در سال 1815، جین آستن (Jane Austen) را به طرز عجیبی با استادان مکتب نقاشی فلاندری مقایسه می‌کند؛ احتمالاً به دلیل دقت او در بازنمایی شخصیت‌هایش. شاید بتوان این رمان را انگلیسی‌ترین رمان انگلیسی و بدون شک یکی از بهترین‌ها در دنیای ادبیات کلاسیک و عاشقانه نامید. زمانی جین آستن گفته بود: «هیچ کس به‌جز من، زیاد اِما را دوست نخواهد داشت»؛ ولی اکنون می‌بینیم که این شخصیت بسیار دوست‌داشتنی و بسیار الهام‌بخش شده است. اِما وودهاوس مانند قهرمانان جورج الیوت (که در اصل یک نویسنده‌ی زن قدرتمند به نام مری ایوانس بود که با نام مستعار می‌نوشت)، اراده را با تخیل سرشار خود ترکیب می‌کند.

یکی از نکات جالب توجه این رمان در این مسئله نهفته است که جین آستن، قهرمان خود اِما وودهاوس را نه توجیه و نه مسخره می‌کند؛ بلکه تلاش می‌کند تصویری واقعی از یک زن ثروتمند از طبقات بالای جامعه را در قالب او به مخاطبانش ارائه دهد. اِما تا بیست‌ویک‌سالگی در خانه‌ای راحت و با دلی خوش زندگی می‌کند؛ ولی گذار از دوران بلوغ و رسیدن به سن ازدواج و تجربه‌ی احساساتی جدید، از او زنی متفاوت می‌سازد. مضمون کلیدی رمان کلاسیک اِما با ترجمه‌ی خجسته کیهان که توسط نشر افق منتشر شده، عشق است.

جین آستن مشکل اساسی شخصیت اِما را غرور و طبعاً ازخودراضی‌بودن او معرفی می‌کند. اِما پس از عروسیِ دوشیزه تیلر به فکر فرو می‌رود و قلبش آکنده از اندوه می‌شود. چراکه زندگی دوستش تغییر کرده و دیگر با مردی باشخصیت و البته ثروتمند به نام آقای وستن (که البته هیچ جاذبه‌ی دیگری ندارد) زندگی می‌کند. اکنون اِما تنها شده است و باید زندگی خود را بدون سپری کردن اوقات با دوستش بگذراند.

دهکده‌ی هایبری، محل اصلی رخدادهای رمان اِما، نوشته‌ی جین آستن است. در ادامه‌ی رمان، اِما که فکر می‌کند هیچ‌وقت ازدواج نخواهد کرد، عاقبت شیفته‌ی مردی به اسم فرانک چرچیل می‌شود؛ اما بعدها معلوم می‌شود که فرانک مرد دل‌خواه او نیست. بخش مهمی از پیرنگ اصلی این رمان، حول رابطه‌ی این دختر جوان با پدرش می‌گردد. مسائل طبقاتی، ثروت و فقر یکی دیگر از مضامین کلیدی رمان جین آستن است.

در ادامه‌ی ماجرا توجه اِما به آقای نایتلی جلب می‌شود و تلاش می‌کند به او نزدیک گردد. از همین نقطه به نظر می‌رسد که شخصیت او آرام‌آرام در حال رشد است تا بتواند دیگران را بپذیرد. در متن این کتاب، شوخ‌طبعی و کمدی‌بودنِ نگاه اما به زندگی، مورد توجه بسیاری از منتقدان قرار گرفته است. او نگاه تیزبینی دارد؛ ولی این ویژگی منجر به دخالت در زندگی دیگران می‌شود. در واقع جین آستن در این کتاب تأکید دارد که نباید در زندگی، خواسته‌های خودمان را به دیگران تحمیل کنیم.

یکی از درس‌های مهم کتاب اما، نوشته‌ی جین آستن، در پرداخت او به خویشتن زنانه و رشد شخصیت نهفته است. اِما در ابتدا به زندگی دیگران کاری ندارد و در همه چیز دخالت می‌کند. او فردی خودخواه و متکبر است؛ اما کم‌کم رشد می‌کند، متوجه‌ی مسائل درونی دیگران می‌شود و درکش از دیگران بالا می‌رود. نویسنده در قالب این داستان، بر روی اهمیت دوستی و ارتباط داشتن با دیگران بسیار تأکید می‌کند. شخصیت اصلی کتاب در ابتدا تنها و منزوی است، اما به‌تدریج بزرگ می‌شود و دیگران را به دنیای خود راه می‌دهد.

به‌طور کلی دوری از قضاوت‌های سطحی و فضولی کردن در زندگی دیگران، از مهم‌ترین مضمون‌های رمان اِما نوشته‌ی جین آستن است. بحث ازدواج موفق و خوشبخت‌شدن نیز از دیگر مفاهیم مهم مورد نظر نویسنده در این اثر هستند. برای مثال اِما و هریت، در گفت‌وگویی که با یکدیگر دارند، درباره‌ی پیردخترشدن و عدم ازدواج موفق صحبت می‌کنند. توجه داشته باشید که اِما زنی است که در ابتدا از ازدواج دوری می‌کند؛ ولی در نهایت عاشق و دل‌باخته می‌شود و همین مسئله، از محوری‌ترین مواردی محسوب می‌شود که ژانر رمانتیک را می‌سازند.

نکوداشت‌های کتاب اما

• جامعه در رمان اِما مثل یک نردبان نیست؛ بلکه شبکه‌ای از انتسابات است که احساسات و رفتار را به هم پیوند می‌زند. (جی. آرمور کریگ)
• کمدی ناب اما وودهاوس، برای دنیایی که دارد کافی به نظر می‌رسد. (هارولد بلوم)
• آرامش در این رمان، امری کلیدی است. (جان ویلتشایر)

اقتباس‌های سینمایی و ادبی از کتاب اما

تاکنون اقتباس‌های فراوانی بر اساس رمان اما، نوشته‌ی جین آستن انجام شده است که در این‌جا تنها به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• فیلم اما (Emma) به کارگردانی دیرمود لورنس (Diarmuid Lawrence)، محصول سال 1996
• سریال اما (Emma) با بازی رامالا گری، محصول سال 2009
• رمان اما و خون‌آشامان (Emma and the Vampires) نوشته‌ی وین جوزفسن (Wayne Josephson) که طرح اصلی خود را از کتاب اما وام گرفته است.

رمان اما برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی رمان اِما نوشته‌ی جین آستن، به علاقه‌مندان به رمان‌های کلاسیک عاشقانه پیشنهاد می‌شود؛ همچنین افرادی که در زمینه‌ی تاریخ ادبیات، مسائل زنان و جامعه‌شناسی پژوهش می‌کنند نیز می‌توانند از مطالب این کتاب بهره‌مند شوند.

در بخشی از کتاب اما می‌خوانیم

گفته‌های آقای نایتلی درباره‌ی آقای التون اِما را کمی ترسانده بود، ولی می‌دانست آقای نایتلی او را آن‌چنان زیر نظر نگرفته بود. آقای نایتلی از مهارت اِما در این گونه موارد بی‌بهره بود و او باید به‌خلاف اظهارات آقای نایتلی به خودش اطمینان می‌بخشید. اِما گمان می‌کرد حرف‌های آقای نایتلی شتاب‌زده و از روی خشم و دلخوری بوده، صحت نداشته و در واقع او چیزی نمی‌دانسته. البته تا آن جا که به خاطر داشت، این بار آقای نایتلی با خویشتن‌داری کمتری نسبت به همیشه حرف زده بود. شاید آقای التون در مورد امور مالی چندان بی‌احتیاط و بی‌فکر نبود و ممکن بود احتیاط کند، ولی آقای نایتلی در نظر نمی‌گرفت اگر شور و علاقه‌ به نبرد با مسائل مادی برود چه تأثیرهایی می‌پذیرد. آقای نایتلی از چنین اشتیاقی بی‌خبر بود و البته به تأثیرش هم فکر نمی‌کرد، ولی اِما آن را به‌خوبی مشاهده می‌کرد و شک نداشت آقای التون بر هر گونه احتیاط منطقی‌ای پیروز می‌شود. از این گذشته، یقین داشت احتیاط آقای التون در حدی معقول خواهد بود.

رفتار هریت و ظاهر شاد و سرحالش بر حال اِما هم اثر گذاشت. در بازگشت، نه از آقای مارتین، بلکه از آقای التون سخن می‌گفت. دوشیزه نش به او چیزی گفته بود که فوری با شادی تمام بازگویش کرد. آقای پری، که به پانسیون خانم گدارد رفته بود تا از کودکی بیمار عیادت کند، پس از دیدار با دوشیزه نش، به او گفته بود روز گذشته وقتی از کلیتون پارک برمی‌گشته، به آقای التون برخورده و با کمال تعجب پی برده بود که او به لندن می‌رود و خیال ندارد تا فردا برگردد، ولی شب، انجمن بازیکنان حکم دایر بوده که تا آن زمان آقای التون هرگز در آن غیبت نکرده بود. آقای پِری در این باره با او صحبت کرده و گفته بود غیبت او که بهترین بازیکن است ناجوانمردانه خواهد بود و نهایت سعی‌اش را کرده تا قانعش کند سفرش را یک روز به تعویق بیندازد، ولی بیهوده بوده. آقای التون تصمیم داشت به آن سفر برود و با لحن خاصی گفته بود برای کاری می‌رود که با هیچ انگیزه‌ای در جهان حاضر نیست آن را کنار بگذارد.