معرفی و دانلود کتاب هفته‌ی چهل و چند: بیست روایت از مادری در همین روزها

معرفی کتاب هفته‌ی چهل و چند: بیست روایت از مادری در همین روزها

مفهوم مادر، در همه‌ی فرهنگ‌ها از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. کتاب هفته‌ی چهل و چند، حاوی 20 جستار روایی از مادران ایرانی در دنیای امروز است؛ زنانی که از مادران نسل پیش تفاوت زیادی پیدا کرده‌‌اند و همین باعث می‌شود که روابط متفاوتی نیز با فرزندان خود داشته باشند. این کتاب جذاب، روایت‌هایی از زبان خود این مادران جوان است و به همین دلیل، می‌تواند برای خوانندگان از جذابیت برخوردار باشد.

درباره‌ی کتاب هفته‌‌ی چهل و چند

امروزه، زندگی همه‌ی انسان‌ها با حتی یک نسل پیش از خود، تفاوت‌های زیادی پیدا کرده است؛ این موضوع در زندگی زنان جامعه، آشکارتر رخ داده است و مفاهیم گوناگونی چون همسر یا مادر بودن، در ذهن آن‌ها، تغییر یافته است. بسیاری از مادران امروز، عمدتاً زنانی مستقل، دارای تحصیلات و جایگاه اجتماعی متفاوت از گذشته هستند و بدین ترتیب، سبک زندگی کاملا جدیدی دارند؛ این سبک زندگی گوناگون، تفاوت‌های آشکاری را در روابط آن‌ها با اعضای خانواده و به خصوص فرزندانشان به وجود آورده است.

کتاب هفته‌ی چهل و چند، کتابی درمورد این مادران است. در این کتاب، روایت 20 نفر از مادرانی را می‌خوانیم که در رشته‌های دانشگاهی چون شهرسازی، علوم تربیتی، جامعه‌شناسی، مدیریت، فیزیک و... تحصیل کرده‌اند، دارای شغل‌های گوناگون‌اند و نقش‌های اجتماعی متفاوتی دارند؛ اما در کنار همه‌ی این‌ها، نقش دیگری نیز دارند: مادر بودن.

این مجموعه جستار به چگونگی رابطه‌ی میان مادران در دنیای مدرن امروزی با فرزندانشان می‌پردازد و تجاربی از زندگی آنان را در مقابل ما می‌گذارد که هر کدام با دیگری از زمین تا آسمان متفاوت است. این دوران، اگرچه برای همه‌ی مادران از هراس، نگرانی و شادی برخوردار است؛ اما هیچ‌کدام از آن‌ها تجربه‌ای سراسر یکسان با دیگری نخواهد داشت.

کتاب هفته‌ی چهل و چند مناسب چه کسانی است؟

این کتاب مناسب کسانی است که به شنیدن تجارب مادران، به خصوص مادران دنیای امروز، و ارتباط آن‌ها با فرزندانشان علاقه دارند. همچنین کسانی که خوانندگان جستارهای روایی هستند، این اثر را جذاب خواهند یافت.

در بخشی از کتاب هفته‌ی چهل و چند می‌خوانیم

پسرکم یک ساله شده است. هنوز شب‌ها با خودم کلنجار می‌روم. هزار سؤال توی سرم چرخ می‌زند. اشتباه نکرده‌ام؟ اشتباه نمی‌کنم؟ شب که می‌شود، پدر و پسر که می‌خوابند، جلوی چشم‌هایم خانه‌ای است که انگار نه انگار از صبح تا شب در آن دویده و تمیز و مرتبش کرده‌ام. سگ می‌زند و گربه می‌رقصد. با چشم‌های نیمه‌باز در خانه چهاردست و پا می‌روم و کاغذپاره‌ها و خرده‌نان‌ها و دستمال‌کاغذی‌های ریزریز شده را از زمین جمع می‌کنم و فکر می‌کنم.

چراغ‌ها را که خاموش می‌کنم، تازه خودم را احساس می‌کنم. دست‌ها و پاها و سرم را می‌فهمم. تازه دردْ مار می‌شود و می‌پیچد دور تنم که خسته است. سرم بالش نرم می‌خواهد و خواب با پلک‌هایم بازی می‌کند ولی نه. اگر بخوابم فردا هم فرصتی برای من نخواهد بود. برای برگشتن به بخش گمشده‌ی وجودم. به آن‌جایی که دلم برایش تنگ شده. بخش هنوز زنده‌ی وجودم نهیب می‌زند «نخواب، سعی کن نخوابی. زمان که بگذره، از خستگی‌ات چیزی باقی نمی‌مونه. اینم تموم می‌شه، مثل تموم بی‌خوابی‌های قبل. فراموشش می‌کنی. بیدار بمون.»

سعی می‌کنم بیدار بمانم. فایل پروژه را باز می‌کنم. همان کتابی که از روزهای اول بارداری همراهم شد. چند صفحه‌ای می‌خوانم، چند خطی می‌نویسم. می‌دانم باید کار کنم، سعی کنم، می‌دانم که لیسَ لِلانسانَ الّا ما سَعی.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
روایت یکم: دیوار چین قد دلتنگی‌ من است... شهلا بهادری
روایت دوم: آماده‌ام نورا سؤال موعود را بپرسد... نیره حاتمی‌کیا
روایت سوم: من و مُف دماغ پسر خانم سانتاگ... امیلی امرایی
روایت چهارم: چراغی را در این طوفان... نورالهدی ماه‌پری
روایت پنجم: مدار سرّی من و امیر بزرگه... مرجان هاشمی
روایت ششم: از چشم‌های پشت پیکسل‌ها دلم می‌ریزد... منصوره مصطفی‌زاده
روایت هفتم: قصه‌ی نوح و تشت پلاستیکی... فاطمه صالحی
روایت هشتم: وروجک دنیایش را شبیه کتاب‌ها می‌سازد... رضوان خرمیان
روایت نهم: نامدرسه... سوده شبیری
روایت دهم: بذارم برم؟... نسیبه میرباقر
روایت یازدهم: سخنرانی با نوزاد سه ماه ‌و نیمه... مریم فردی
روایت دوازدهم: دخترانم آینه دست گرفتند... نرگس عزیزی
روایت سیزدهم: گوگل‌مام... فاطمه جناب اصفهانی
روایت چهاردهم: آرتمیسِ مادر... ضحی کاظمی
روایت پانزدهم: زبان بین‌المللی قان و قون... فاطمه حجوانی
روایت شانزدهم: من سرجوخه‌ی پارسا نیستم... زینب بحرینی
روایت هفدهم: اکلیل سبز... زهرا کاردانی
روایت هجدهم: دیالکتیک سقراطی سر میز ناهار... فاطمه ابوترابیان
روایت نوزدهم: بیا گنجشک بسازیم... آصفه آصف‌پور
روایت بیستم: بادام چو چشمت‌ای پسر نی... فاطمه ستوده