معرفی و دانلود کتاب معامله زندگی با زن خاکستری پوش

معرفی کتاب معامله زندگی با زن خاکستری پوش

کتاب معامله زندگی با زن خاکستری پوش نوشته فردریک بکمن، رمانی کوتاه و پر از احساسات زیباست که درباره مرگ و زندگی و انتخاب‌های انسان‌ها سخن می‌گوید. داستانی با تصویرپردازی‌های بسیار جذاب و بی‌نظیر در مورد پیدا کردن آن چیزی که به راستی در زندگی مهم است.

فردریک بکمن (Fredrik Backman) به روش خاص خود کتاب معامله زندگی با زن خاکستری‌پوش (The Deal of a Lifetime) را روایت می‌کند و از انتخاب‌هایی که در مسیر زندگی انسان قرار می‌گیرند، صحبت می‌کند. این رمان کوتاه، داستانی است در مورد آن چیزی که در برابر نجات یک زندگی، باید قربانی شود. اگر آینده و گذشته هر دو مهم باشند، اگر نه فقط مکانی که می‌روید، بلکه اثری که از خود در آن جا بر جای می‌گذارید اهمیت داشته باشد و اگر ناچار باشید همه دارایی‌هایتان را بدهید، خودتان را فدای چه کسی خواهید کرد؟

کتاب معامله زندگی با زن خاکستری‌پوش، داستان را از زبان پدری به پسرش در یک شب کریسمس روایت می‌کند. یک نامه ابزار این روایت و گفت‌وگوی پدر با پسرش است. پدر که فردی برجسته و سرشناس است با گذشت سال‌ها به شخصی خودخواه و بدون ملاحظه بدل می‌شود که هیچ اهمیتی به افرادی که دوستش دارند نمی‌دهد.

با این حال دیدگاه او به زندگی و اطرافیانش در دیدار با دختری که در آستانه مرگ است تغییر شگرفی می‌کند و می‌کوشد زندگی خود را در مسیر جدیدی قرار دهد. بکمن در روایت این داستان، از طنز خاص و سبک نگارش منحصربه‌فرد خود بهره برده و نه تنها سرگشتگی‌های شخصیت اصلی داستان را به تصویر می‌کشد بلکه به شکلی سرگشتگی انسان معاصر را نیز به نمایش می‌گذارد.

با فردریک بکمن بیشتر آشنا شویم:

فردریک بکمن نویسنده و وبلاگ‌نویس سوئدی در استکهلم به دنیا آمده است. شهرت او در ابتدا مرهون وبلاگ‌نویسی‌هایش بود اما بعدها زمانی که برای مجله مترو مقاله می‌نوشت، موفق شد کتاب مردی به نام اُوِه را منتشر کند که در همان سال بیشتر از 600 هزار نسخه از آن به فروش رسید. این کتاب به بیش از 30 زبان زنده دنیا ترجمه شد و در صدر فهرست پرفروش‌های سوئد و نیویورک‌تایمز قرار گرفت. در سال 2016 نیز فیلمی براساس همین رمان ساخته و در سراسر دنیا اکران شد. از دیگر آثار او می‌توان به مادربزرگ سلام رساند و گفت متأسف است و بریت ماری اینجا بود اشاره کرد.

در بخشی از کتاب معامله زندگی با زنی خاکستری‌پوش می‌خوانیم:

به زن با بلوز خاکستری رنگ گفتم، بهم گفته بودی که ساختمان تیوولی به روبه‌روی میدان منتقل شده بود. این کاریه که پدرها انجام می‌دن. اون‌ها مقابل پسراشون می‌شینن و داستان‌هایی راجع به اون‌ها به دیگران می‌گن به جای اینکه اجازه بدند اون‌ها خودشون حرف بزنند. اون زن زیاد به من نگاه نمی‌کرد، فقط چندبار نگاهم کرد اون هم برای مدتی کوتاه‌تر از یه پلک به هم زدن.

ازش پرسیدم: "برات اهمیتی نداره، نه؟"

جواب داد: "کوچک‌ترین اهمیتی برام نداره."

تو با شنیدن این حرف بلند خندیدی. خنده‌ت باعث شد من تو دلم با خوشحالی آواز بخونم.

من کلی سوال پرسیدم. تو هم جواب دادی. بهم گفتی که همه چیز داخل کافه رو با درنظر گرفتن تاریخچه ساختمان طراحی کردی. معلوم هم بود. باید این نکته رو بهت می‌گفتم. نه به خاطر خودت، چراکه تو هیچ چیز از این ملاقات به یاد نخواهی آورد، در واقع به خاطر خودم. باید بهت می‌گفتم که خیلی بهت افتخار می‌کنم.

تو همه چیز رو تمیز کردی، و من هم به شکل مسخره‌ای، در حالی که فنجون قهوه‌م رو محکم گرفته بودم دنبالت می‌کردم. ضربان قلبت رو می‌تونستم درست سر انگشتات احساس کنم.

نگاهی به زنی که تو کافه بود انداختی، اون زن داشت منوی نوشیدنی‌ها رو می‌خوند و روی یه موردی که نوشته بود: "نوشیدنی به همراه لیمو و سه تکه یخ" تأمل کرده بود. اسم این نوشیدنی "احیاکننده جسد شماره سه بود". اون به این اسم خندید. تو هم خندیدی، علی‌رغم اینکه تو این اسم رو به دلایل دیگه‌ای خنده‌دار می‌دونستی.

آروم به من گفتی: "خوشحالم کسی رو پیدا کردی که... می‌دونی... هم‌سن و سالته. "

نمی‌دونستم چه جوابی بدم. به همین خاطر هم جوابی ندادم.

خندیدی و صورتم رو بوسیدی. گفتی: "کریسمس مبارک پدر."