معرفی و دانلود کتاب صوتی کالیپسو

معرفی کتاب صوتی کالیپسو

دیوید سداریس، نویسنده‌ی معاصر آمریکایی دقیقاً با همین مجموعه داستان‌های کوتاه و طنز کتاب صوتی کالیپسو به شهرت رسید. ما در این مجموعه با 18 داستان کوتاه طنز درباره‌ی زندگی روزمره‌ی مردی در دهه‌ی هفتم زندگی، «میانسالی» و همچنین ماجراهایی از ارواح و یادگیری زبان ژاپنی تا مسافرت و گردش مواجه می‌شویم. عنوان کالیپسو اشاره به یکی از الهه‌های یونان باستان دارد که مشهور به الهه‌ی طبیعت بود. مجموعه داستان‌های کوتاه کالیپسو یکی از پرفروش‌ترین آثار طنز 2018 در آمریکا شد و در سایت گودریدز نیز با اختلاف ناچیزی در جایگاه دوم بهترین اثر طنز سال 2018 به انتخاب مخاطبان ایستاد.

درباره‌ی کتاب صوتی کالیپسو

راوی‌ داستان‌های کوتاه کتاب صوتی کالیپسو (Calypso) همه چیز را قضاوت می‌کند و مدام درباره‌ی چیزهای معمولی صحبت می‌کند. چیزهایی که بیشتر آمریکایی‌ها با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مثل سفر به ژاپن و یادگرفتن این زبان بسیار جذاب. رویکرد نویسنده، فراتر از نظرگاه استعماری قرن نوزدهم است. ما در داستان‌های آن دوران با غربی‌های موبوری طرف بودیم که به مکان‌هایی عجیب سفر می‌کردند مثل رمان شاهکار «دل تاریکی» از جوزف کنراد؛ اما دیوید سداریس (David Sedaris) همه‌چیز را معمولی می‌بیند.

در این روایت‌های معمولی از زندگی روزمره‌ی افراد، مخصوصاً در یکی از داستان‌ها، راوی درباره‌ی قدوبالای حضرت عیسی، بازیگران سینما و تصاویر زنان روی جلد مجله‌های عامه‌پسند می‌گوید. برای او تنها نکته‌ی جذاب، مسائل یک زندگی معمولی است نه جملات قصار رمان‌ها و کتاب‌های فلسفی! فقط به این دیالوگ توجه کنید تا منظور ما را به‌طور روشن دریابید: «آدمی که خوش‌رفتاره لزوماً خوش‌قیافه نیست.» این توصیفی از حضرت عیسی است!

داستان‌های کم‌حجم کتاب صوتی کالیپسو که از آن به‌عنوان یکی از پرفروش‌ترین آثار نیویورک تایمز یاد می‌شود، بهتر از هر اثر دیگری اندیشه‌ی سداریس، سبک نویسندگی و دغدغه‌های فکری او را منعکس می‌کند. نویسندگان جدید آمریکایی از جی. دی. سلینجر و کورت ونه‌گات تا ریچارد براتیگان و دیوید سداریس، مخصوصاً نویسدگان نسل بیت، فقط درباره‌ی چیزهای ساده و پیش‌پا افتاده می‌نویسند. شما دیگر با مسائل فلسفی و مذهبی غامض طرف نیستید که مثلاً در رمان‌های فئودور داستایوفسکی به‌وضوح دیده می‌شود. شما در آثار براتیگان دیگر با عناصر حماسی روبه‌رو نمی‌شوید؛ بلکه مثلاً با یک تعمیرگاه آشغال مواجه می‌شوید.

دیوید سداریس علاقه‌ای به کتاب‌های کمیک بوک آمریکایی نداشت که پرفروش‌ترین کتاب‌های این کشور جدید هستند. او در مصاحبه‌ای می‌گوید: «بسیاری از افرادی که کمیک می‌خوانند به‌نظر من آنقدرها هم خوش فکر نیستند» اما او در ادامه می‌افزاید: «بعد متوجه شدم، روشی متفاوت برای نوشتن است.» بنابراین نویسندگان معاصر آمریکایی نمی‌توانند از مخاطبان کتابخوان خود که بیشتر آثار عامه‌پسند را دوست دارند دور شوند و از رمان‌های فلسفی بگویند.

مردم آمریکا خیلی کتاب می‌خوانند؛ اما بیشتر این کتاب‌ها عامه‌پسند هستند. این امر چیزی است که هنوز در ایران جا نیفتاده است. بیشتر روشنفکران و منتقدان ایرانی نمی‌توانند با آثار معمولی و عامه‌پسند کنار بیایند و به‌راحتی آن‌ها را زرد و نامطلوب می‌نامند؛ اما این‌گونه نیست. بهترین و پرفروش‌ترین داستان‌های ادبی مربوط به کتاب‌هایی با قهرمانانی مدرن مثل هرکول پوآرو و هری پاتر می‌شود. آن‌ها آثاری تأثیرگذار و خواندنی هستند که خیلی روی فرهنگ عامه تأثیر گذاشته‌اند. دیوید سداریس نیز از این‌نوع کتاب‌ها می‌نویسد؛ اما با قهرمانی غرغرو که مدام به همه متلک می‌اندازد.

شیوه‌ی متلک‌گویی آمریکایی از دیالوگ‌های فیلم‌های وسترن تا رمان‌هایی مثل «موبی دیک» و «ناطور دشت»، تبدیل به سبکی روشن و مشخص شده‌ است؛ همان‌طور که ضدقهرمانی یاغی در رمان‌های فرانسوی دهه‌ی 1960 مدام به زندگی نرمال در جامعه‌ی سرمایه‌داری اعتراض می‌کرد. تفاوت متلک‌گفتن و تیکه‌انداختن با اعتراض و یاغی‌گری کاملاً روشن است. دغدغه‌ی دیوید سداریس نیز تنها توصیف یک زندگی روزمره‌ی نرمال با انواع متلک‌ها است.

دیوید سداریس حتی با مفاهیم فلسفی و الهیات عهد عتیق هم شوخی می‌کند. او در جای‌جای داستان‌‌هایش در بین خطوط ساده‌ی خود به اساطیر باستان و داستان‌های مذهبی می‌پردازد که اهل فن، آن‌ها را متوجه می‌شوند. او یک نظام نشانه‌ای متفاوت را خلق کرده است که در عین سادگی، گاهی بسیار عمیق می‌شود. مثلاً او داستان کوتاهی به‌نام «لویاتان» را در کتاب کوتاه صوتی کالیپسو روایت می‌کند. لویاتان نوعی حیوان اسطوره‌ای است که در کتاب ایوب توصیف شده است.

جالب است که داستان لویاتان درباره‌ی حرکات جنون‌آمیز سگی دیوانه است. اگر با نویسنده‌ای از دهه‌ی 1960 طرف بودیم او تلاش می‌کرد از زندگی انسان‌ها اسطوره‌سازی نکند نه اینکه زندگی انسان‌ها را به سگی معمولی پیوند بزند. آن هم سگی که دیوانه شده و راوی نیز با جملاتی بامزه حرکات او را توصیف کند. سداریس، به‌خوبی لویاتان اسطوره‌ای را به زندگی یک سگ ربط می‌دهد و بعد هم آن را به زندگی بعضی از انسان‌های دیوانه مربوط می‌کند. کلاً سداریس به دیوانگی مدرن می‌پردازد. برای او همه‌چیز مسخره است!

دیوید سداریس داستانی دارد باعنوان «انگلیسی شما خیلی خوب است» که به سفر به ژاپن و زبان ژاپنی می‌پردازد. او از قول راوی می‌نویسد: «زمانی که به توکیو رسیدم و هر بار زبان باز می‌کردم تحسین می‌شنیدم. او در جای دیگری می‌گوید: «وقتی پام به ژاپن رسید بارها این عبارت‌ها رو شنیدم: همه‌ی ما مثل عروسکیم و هی فقط جمله‌های تکراری و خسته‌کننده‌ی: سلام حالتون چطوره؟ بیرون خیلی گرمه و زیاد کار نکنیم...»

داستان «بوهویی» درباره‌ی ارواح است و داستان «ساری» درباره‌ی بازی. موضوعاتی که دیوید سداریس در کتاب صوتی کالیپسو تعریف می‌کند دقیقاً به چنین مسائلی می‌پردازند. فکر کنید که یک بازی ساده را موضوع اصلی داستان خود کنید. اگر می‌خواهید بیشتر تعجب کنید به داستان «بوف کور» نوشته‌ی صادق هدایت نگاه کنید که چطور به مسائل پیچیده‌ی روحی و فلسفی و تاریخی می‌پردازد.

ادامه‌ی داستان «لویاتان» به ماهی‌های دریا می‌رسد. راوی می‌گوید: «تو یوتیوب دیدم که توش یه لاک‌پشت گوشت‌خوار انگشت یه‌نفر رو قطع می‌کنه.» اشاره به تکنولوژی روز مثل اپلیکیشن‌ها و رسانه‌های اجتماعی و حتی مرورگر گوگل، نکته‌ی کلیدی این مجموعه است. نویسنده تلاش نمی‌کند از زندگی زمینی دور شود و به‌سوی زندگی فرازمینی برود یا به‌عبارتی به متافیزیک بپردازد.

شاید فکر کنید دیوید سداریس به مسائل سیاسی و فلسفی نمی‌پردازد؛ اما اشتباه می‌کنید او در داستان «چند دلیل افسردگی اخیر من» در کتاب صوتی کالیپسو به دونالد ترامپ و انتخابات آمریکا می‌پردازد. سداریس در اینجا افکار سیاسی خود را افشا می‌کند و به ترامپ می‌گوید: «این مردک لاف‌زن مسخره، شخصیتی داشته که نصفش شومن بوده و نصف دیگه‌ش کارتونی. از نظر من ترامپ موضوع نامزدی ریاست جمهوری رو مثل یکی دیگه از طرح‌های تجاریش می‌بینه.»

دیوید سداریس که احتمالاً راوی اصلی داستان «چند دلیل افسردگی اخیر من» در کتاب صوتی کالیپسو است، زندگی روزمره در دوران انتخابات در فیلادلفیا را تعریف می‌کند. مثلاً اینکه مردم خرج زیادی برای فست‌فود می‌کنند و بیشتر دزدی‌ها از فروشگاه‌های بزرگ مربوط به ریش‌تراش و شیرخشک می‌شود. راوی هر جایی که می‌رود تصویر ترامپ را می‌بیند و حرف‌های دیگران در مورد ترامپ را مسخره می‌کند. این داستان نشان می‌دهد که حتی سیاست هم برای سداریس مسخره است. جداً انگار این فرایند متلک‌گویی و مسخره‌کردن مسائل غامض، نحوه‌ی اصلی تفکر بیشتر روشنفکران و نویسندگان آمریکایی است.

جوایز و افتخارات کتاب صوتی کالیپسو

• نامزد جایزه‌ی گرمی برای بهترین آلبوم گفتاری در سال 2019
• نامزد جایزه‌ی منتخب مخاطبان گودریدز در بخش طنز در سال 2018
• کتاب پرفروش نیویورک تایمز

نکوداشت‌های کتاب صوتی کالیپسو

• کالیپسو درباره‌ی رازهای تاریک مردی در دهه‌ی هفتم زندگی خود است. (آلن کامینگ)
• دیوید سداریس سلطان طنزپردازی است. (گاردین)
• با خواندن کالیپسو واقعاً خندیدم. (هولی سیلوا)
• احساسات واقعی ما را به‌طور صادقانه بازتاب می‌دهد. (کارولین لیویت)
• داستان‌های خنده‌داری درباره‌ی زندگی خانوادگی است. (یواس‌آ تودی)

کتاب صوتی کالیپسو برای چه کسانی مناسب است؟

این مجموعه داستان بامزه و خنده‌دار را به همه پیشنهاد می‌دهیم؛ زیرا داستان‌های جالبی از زندگی روزمره‌ی آمریکایی‌ها را روایت می‌کند. اگر به داستان کوتاه و روایت‌های کمدی علاقه دارید حتماً این کتاب صوتی را گوش کنید.

در بخشی از کتاب صوتی کالیپسو می‌شنویم

اگرچه تعاریف علمی و صنعتی چیز دیگری می‌گویند میانسالی چندتایی لذت اساسی دارد. تنها نکته جالبی که در میانسالی می‌بینم این است که اگر آدم خوش اقبال باشد اتاق مهمان نصیبش می‌شود. بعضی‌ها وقتی بچه‌هایشان رفته باشند دنبال خانه و زندگی خودشان، به‌صورت پیش‌فرض اتاق مهمان دارند، ولی دیگرانی مثل من در نهایت مجبور می‌شوند خودشان را بتکانند تا بتوانند خانه‌ای بزرگتر دست‌وپا کنند. یکدفعه می‌گویم: «دنبال من تشریف بیارید.» اتاقی که مهمان‌ها را می‌برم تا نشانشان بدهم هول‌هولکی هم مرتب نشده تا در آن جاگیر شوند. این اتاق جوری نیست که بشود مثل دفتر کار یا لباس بافتنی کاری‌اش کرد که جا باز کند چون فقط برای یک منظور در نظر گرفته شده. به جای اینکه با کاناپای تاشو مبله‌اش کنم...

کریسمس سال 2012 سه تا از خواهرهایم برای دیدنمان آمدند، ساسکس، گرتچن و ایمی هر کدام برای خودشان یک اتاق مهمان گرفتند. من و هیو اتاق خواب اصلی را در اختیار لیسا گذاشتیم و خودمان به خانه بغلی که زمانی اصطبل بود و به‌عنوان دفتر کار ازش استفاده می‌کنم نقل مکان کردیم. یکی از چیزهایی که هیو در مدت اقامت خواهران ما متوجه شد این بود که هیچ‌کدام از اعضای خانواده‌ی ما به استثنای من و ایمی اهل شب‌به‌خیر گفتن نیستند؛ به جایش ناگهان اتاق را ترک می‌کنند گاهی حتی وسط شام و تا فردا صبح خبری از آن‌ها نمی‌شود. خواهرهای من مهمان‌های ما بودند اما چون به شکل گروهی بودند و می‌توانستند همدیگر را سرگرم کنند کم‌وبیش وقتم آزاد بود و می‌توانستم به کارهایم برسم.

فهرست مطالب کتاب صوتی