زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های ولادیمیر ناباکوف

زندگینامه ولادیمیر ناباکوف

ولادیمیر ناباکوف (Vladimir Nabokov) در سال 1899 در سنت پترزبورگ به دنیا آمد. او از کودکی سه‌زبانه بزرگ شد. ناباکوف در مدرسه‌ی تنیشف تحصیل را آغاز کرد. پدر او، ولادیمیر دمیتریویچ، جایگاه مهمی در دولت داشت. در نوامبر سال 1917 به همراه خانواده عازم کریمه شد و در 1919 به انگلستان رفت. او در کمبریج به تحصیل در رشته‌ی ادبیات پرداخت اما خانواده‌اش در برلین ساکن شد و پدرش به مقام سردبیری یک روزنامه به نام «مهاجر» رسید. ولادیمیر ناباکوف در سال 1922 از یک شرکت انتشاراتی روسی در برلین، سفارش ترجمه‌ی کتاب «آلیس در سرزمین عجایب» را دریافت کرد. او این ترجمه را با نامی مستعار در سال 1923 چاپ کرد. این کتاب اولین اثر منتشرشده از او به شمار می‌رود و سرآغازی برای ادامه‌ی راه ادبی و فرهنگی او محسوب می‌شود.

ولادیمیر ناباکوف از سال 1922 تا 1937 در برلین اقامت داشت. او قبل از اینکه نثرنویسی را انتخاب کند، چهار کتاب شعر منتشر کرد. در 1922 پدرش توسط قاتلانی که قصد داشتند سیاستمداری به نام پاول میلیکوف را از بین ببرند، کشته شد. او در برلین از طریق انتشار داستان‌های کوتاه و شعر با استفاده از نام مستعار سیرین، به‌سختی روزگار می‌گذراند و به وسیله‌ی تدریس زبان انگلیسی و تنیس، ترجمه و بازیگری کسب درآمد می‌کرد. در سال 1936، زمانی که نازی‌ها بر اوضاع مسلط شدند و شرایط سخت‌تر از گذشته شد، به همراه خانواده‌اش ابتدا به پاریس و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد.

ولادیمیر ناباکوف در آمریکا، در ابتدا یک شغل نیمه‌وقت در موزه‌ی تاریخ طبیعی نیویورک پیدا کرد. وظیفه‌اش در موزه آن بود که پروانه‌ها را طبقه‌بندی کند. او دو مقاله منتشر کرد و نقاشی‌های حشره‌شناسی انجام داد. طی تابستان 1941، قبل از آنکه به عنوان مدرس ادبیات تطبیقی و زبان روسی در کالج ولزلی آغاز به کار کند، در دانشگاه استنفورد، نویسندگی خلاق درس می‌داد. او از سال 1948 تا 1959 در دانشگاه کرنل به عنوان مدرس زبان و ادبیات روسی و اروپایی مشغول به کار بود. طی دوران تدریس در کرنل بود که «ایگور و یوجین» و «اونگین» از پوشکین را ترجمه کرد، نوشتن «لولیتا» را به پایان رساند و آغاز به نوشتن «پنین» کرد.

رمان لولیتا درباره‌ی رابطه‌ی یک مرد با دخترخوانده‌ی دوازده‌ساله‌اش است. این رمان در ابتدا توسط بسیاری از مؤسسات انتشاراتی در آمریکا رد شد. لولیتا برای اولین بار در سال 1955 توسط انتشارات المپیا در فرانسه منتشر شد. این اثر خشم عمومی و در عین حال، تمجید از ارزش‌های زیبایی‌شناختی خود را برانگیخت. این رمان در 1958 در آمریکا منتشر شد. ناباکوف با احتساب سود حاصل از فروش رمانش و همین‌طور فروش حق نگارش فیلم‌نامه بر اساس رمان، دیگر به میزان کافی سرمایه داشت تا بتواند خود را وقف نوشتن کند.

در سال 1961، ولادیمیر ناباکوف به همراه همسرش به مونترو در سوئیس مهاجرت کرد تا به پسرش که در حال تحصیل در اپرا بود، نزدیک‌تر باشند. ناباکوف به نوشتن ادامه داد و کارهای قبلی خودش را از روسی به انگلیسی ترجمه کرد. انتشار اشعار برگزیده‌ی ناباکوف در سال 2012 به یک رویداد ادبی منحصربه‌فرد تبدیل شد. توماس کارشان، ویراستار کتاب، می‌گوید: «رمان‌نویس بزرگ اول یک شاعر بوده است.» بسیاری از شعرهای ناباکوف توسط خودش ترجمه شده‌اند.

ولادیمیر ناباکوف، این نویسنده‌ی بزرگ ادبیات روسیه، در 2 ژوئیه‌ی سال 1977 در مونترو بر اثر یک بیماری ریوی درگذشت.

بهترین کتاب‌های ولادیمیر ناباکوف

کتاب خنده در تاریکی (Laughter in the Dark): آلبینوسِ میان‌سال مردی محترم و فیلم‌سازی پر از شور و شوق است. او همسرش را به خاطر مارگو، دخترکی فقیر و کم‌‌سن‌وسال که در آرزوی تبدیل شدن به ستاره‌ی سینماست، رها می‌کند. مارگو تنها نصف سن آلبینوس را دارد. فاجعه از آنجا شروع می‌شود که آلبینوس این معشوقه‌ی تازه‌یافته را به رکس، تهیه‌کننده‌ی فیلم‌های هالیوودی، معرفی می‌کند... فریب‌کاری، حیله‌گری و نیرنگ، عمده‌ی مضامینی هستند که راوی این داستان طنز بدان‌ها پرداخته است.

کتاب پنین (Pnin): پنین یک استاد زبان روسی در کالجی آمریکایی است. داستان از آنجا شروع می‌شود که او، برای ایراد یک سخنرانی، قطار اشتباهی را سوار می‌شود. پنین در مرکز یک توطئه‌ی آکادمیک قرار گرفته که خود از چند و چون آن هیچ اطلاعی ندارد. با وجود این، او یک مهمانی برای اعضای آکادمی ترتیب می‌دهد تا برای همیشه به این قبیل میهمانی‌ها پایان داده باشد...

کتاب دفاع لوژین (The Defense): دفاع لوژین سومین رمان ولادیمیر ناباکوف است؛ داستانی هولناک درباره‌ی وسواس و جنون. لوژین، پسری جوان، حواس‌پرت، گوشه‌گیر، عبوس و نه‌چندان جذاب است. او شخصیتی معماگونه دارد، چه برای والدینش، چه برای دوستانش. هم‌کلاسی‌های او گاهی دست می‌اندازندش. از میان این همه آشفتگی اما، شطرنج به پناهی برای او تبدیل می‌شود تا از دست رنج و آزار روزمره به سوی آن فرار کند. در ذهن وسواسی او، شطرنج به‌تدریج جای واقعیت را می‌گیرد. اما واقعیت همیشه در پرده باقی نمی‌ماند و رفته‌رفته، چهره‌ی تلخ خود را به پنین نشان می‌دهد.

کتاب درسگفتارهای ادبیات روس (Lectures on Russian Literature): از دهه‌ی 1940، یعنی زمانی که ولادیمیر ناباکوف برای اولین بار حرفه‌ی آکادمیک خود را در ایالات متحده آغاز کرد، او بیش از صدها سخنرانی درباره‌ی نویسندگان بزرگ ادبیات روسیه ارائه کرد. این سخنرانی‌ها به مرجعی برای تدریس ناباکوف در سالیان آتی تبدیل شدند. ولادیمیر ناباکوف در این سخنرانی‌ها از ادبیات قرن نوزدهم روسیه و تحلیل و تفسیر خود از نفوس مرده، اثر نیکلای گوگول، پدران و پسران اثر تورگینف، آنا کارنینا و مرگ ایوان ایلیچ نوشته‌ی لئو تولستوی و چندین نمایشنامه از آنتون چخوف صحبت می‌کند.

کتاب آتش کم‌فروغ (Pale Fire): کتاب آتش کم‌فروغ، به زعم برخی از مخاطبانِ ولادیمیر ناباکوف، از جمله برجسته‌ترین آثار اوست. این رمان مضمونی سیاسی و اجتماعی در بر دارد و به لحاظ ساختاری و فرمی اثری کم‌نظیر به شمار می‌رود. آتش کم فروغ، به دلیل ساختار غیرخطی و سایر خصوصیات متمایز آن، از پیشگامان ادبیات پست‌مدرنیستی به شمار می‌رود.

شما می‌توانید برخی از بهترین آثار ولادیمیر ناباکوف (از جمله کتاب الکترونیکی خنده در تاریکی و کتاب صوتی شاه، بی‌بی، سرباز) را در سایت و اپلیکیشن کتابراه بیابید.

سبک نگارش و دیدگاه‌های ولادیمیر ناباکوف

اولین نوشته‌های ولادیمیر ناباکوف به زبان روسی بودند. او چندین رمان و داستان کوتاه، نمایشنامه و شعر را به این زبان منتشر کرد. این موضوع را یکی از تفاوت‌های جالب‌توجه میان او و جوزف کنراد می‌دانند. کنراد فقط به زبان انگلیسی نویسندگی می‌کرد اما نمی‌توانست به زبان مادری خود این کار را انجام دهد. ناباکوف بسیاری از آثار اولیه‌ی خود را به همراه و کمک پسرش، به زبان انگلیسی ترجمه کرد. رشد و آموزش سه‌زبانه‌ای که دریافت کرده بود، بر درک او از هنر اثر به‌سزایی داشت. او خود انتقال مفاهیم از یک زبان به زبان دیگر را به سفر آرام شبانه‌ای تشبیه می‌کند که برای روشن کردن راه، تنها شمعی وجود دارد.

ولادیمیر ناباکوف به دلیل علاقه به طرح‌های پیچیده‌ی داستانی، بازی هوشمندانه با کلمات و پردازش منحصربه‌فرد نوشته‌هایش مشهور است. اغلب قهرمانان او تحت تأثیر نوعی توهم یا وابستگی هستند که نمی‌توانند از آن رها شوند. برای مثال، ناباکوف در کتاب دفاع لوژین، عشق قهرمان به بازی شطرنج را به نمایش می‌گذارد و ساختاری موازی بین مسابقه‌ی شطرنج و سرنوشت قهرمان داستان ترسیم می‌کند. برخی از برجسته‌ترین و پرآوازه‌ترین آثارش، همچون آتش کم‌فروغ، پنین و... جایگاهی شامخ را برای او در میان رمان‌نویسان بزرگ قرن بیستم به ارمغان آورده‌اند.