معرفی و دانلود کتاب صد سال تنهایی

معرفی کتاب صد سال تنهایی

در کتاب صد سال تنهایی، گابریل گارسیا مارکز، به شرح زندگی شش نسل خانواده بوئندیا پرداخته است که نسل اول آن‌ها در دهکده‌ای به نام ماکوندو ساکن می‌شود.

ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت‌های داستان به جادویی شدن روایت‌ها می‌افزاید. صعود رمدیوس به آسمان درست مقابل چشم دیگران کشته شدن همه پسران سرهنگ آئورلیانو بوئندیا که از زنان در جبهه جنگ به وجود آمده‌اند توسط افراد ناشناس از طربق هدف گلوله قرار دادن پیشانی آن‌ها که علامت صلیب داشته و طعمه مورچه‌ها شدن آئورلیانو نوزاد تازه به دنیا آمده آمارانتا اورسولا از این موارد است.

شخصیت اورسولا و پیلار ترنرا از بقیه افراد خانواده تفاوت دارد زیرا این دو نفر با حس ششم خود و گرفتن فال ورق می‌توانند آینده افراد را پیش بینی کنند. بعد از مرگ اورسولا این فرناندا دل کارپیو است که کنترل زندگی افراد خانواده را برعهده می‌گیرد و نظراتش را بر آن‌ها تحمیل می‌کند. چون او از ارتباط دخترش رناتا رمدیوس با مائوریسیا بابیلونیا ناراضیست و نمی‌خواهد مردم دهکده در جریان رابطه آن دو قرار بگیرند مرگ آن جوان را سبب می‌شود و دخترش را به یک صومعه پیش عده‌ای راهبه می‌فرستد تا در آن جا تا پایان عمرش بماند. وقتی راهبه‌ای به خانه فرناندا می‌آید و نوه او که فرزند رناتا و مائوریسیا است را با خود می‌آورد با وجود آن که فرناندا در ابتدا قصد کشتن آن کودک را دارد اما از فکر خود منصرف می‌شود و آن بچه در آن خانه بزرگ می‌شود.

داستان کتاب صد سال تنهایی از زبان سوم شخص حکایت می‌شود. سبک این رمان رئالیسم جادویی است. مارکز با نوشتن از کولیها از همان ابتدای رمان به شرح کارهای جادویی آن‌ها می‌پردازد و شگفتی‌های مربوط به حضور آن‌ها در دهکده را در خلال داستان کش و قوس می‌دهد تا حوادثی که به واقعیت زندگی در کلمبیا شباهت دارند با جادوهایی که در این داستان رخ می‌دهند ادغام شده و سبک رئالیسم جادویی به وجود آید.

گابریل گارسیا مارکز (Gabriel Garcia Marquez) بزرگ‌ترین نویسنده‌ى کلمبیا و نام‌آورترین نویسنده‌ى جهان و برنده‌ى جایزه‌ى ادبى نوبل سال ١۹۸۲، در ششم ماه مارس ١۹۲۸ میلادى، در دهکده‌ى آراکاتاکا در منطقه‌ى سانتاماریاى کلمبیا متولد شد و تا سن هشت سالگى، در این دهکده، نزد مادر بزرگش زندگى کرد. در سال ١۹۴١ اولین نوشته‌هایش در روزنامه‌اى به نام خوونتود که مخصوص شاگردان دبیرستانى بود، منتشر شد. تحصیلات دبیرستانى او با وقفه روبه رو گشت و گارسیا مارکز، یک سال به سوکو رفت.

در آوریل ١۹۶١، «کسى به سرهنگ نامه نمى‌نویسد» مجدداً چاپ شد. در همین سال مارکز به مکزیک رفت و با زن و فرزند دو ساله‌اش زندگى کرد. براى فیلم‌هاى سینمایى فیلمنامه نوشت. همچنین دستنویس داستان ساعت شوم را به مسابقه‌ى ملى رمان که در بوگوتا توسط شرکت نفت اسو ترتیب یافته، فرستاد و جایزه‌ى اول را از آن خود کرد.

در سال ١۹۶۲ کتاب «کسى به سرهنگ نامه نمى‌نویسد» وى در مکزیک منتشر شد. مارکز در سال ١۹۶۵، نوشتن صد سال تنهایى؛ را آغاز کرد. و در آوریل ١۹۶۸، صد سال تنهایى در بوئنوس آیرس منتشر شد و به موفقیتى فورى و چشمگیر رسید طورى که کتاب به طور مداوم تجدید چاپ مى‌شد.

در بخشی از کتاب صد سال تنهایی (One Hundred Years of Solitude) می‌خوانیم:

ده دقیقه بعد با یک نیزه‌ی دندانه‌دار قدیمی که متعلق به پدربزرگش بود، به آن جا برگشت پرودنسیو آگوئیلار نیز دم در ورودی آن میدان به انتظار او ایستاده بود. حالا بیش از نصف جمعیت آن شهر با شنیدن موضوع دوئل دو خروس‌باز قهار، در آن جا جمع شده بودند. اما آن بخت برگشته حتی فرصت دفاع هم نیافت، زیرا نیزه‌ی خوزه آرکادیو بوئندیا با قدرت یک گاومیش، پرتاب شده بود، با همان نشانه‌گیری دقیق که آئورلیانو بوئندیای اول توانسته بود نسل پلنگ‌های جگوار را در آن منطقه براندازد و حالا همان نیزه گلوی حریف نواده‌اش را پاره کرد و به زندگی‌ او خاتمه داد.

آن شب بعد از اینکه پیکر پرودنسیو آگوئیلار را از آن میدان تا گورستان تشییع کردند، خوزه آرکادیو بوئندیا به خانه‌اش برگشت و خواست وارد اطاق خوابشان بشود که دید اورسولا دارد آن تنکه‌ی عفت را به پا می‌کند. لذا با عصبانیت نوک آن نیزه را به طرف وی گرفت و نهیب زد: «زود آن را در بیار!»

اورسولا که در مورد تصمیم شوهر شکی نداشت، با صدای آهسته‌ای، من‌ومن‌کنان گفت: «هر اتفاقی بیفتد، مسئولیتش به گردن توست.»