معرفی و دانلود کتاب زیر آفتاب

معرفی کتاب زیر آفتاب

دانیل کلمان در کتاب زیر آفتاب توانسته به گونه‌ای خاص جزییات زندگی انسان‌های دور و برش را توصیف کند. او با نگاهی متفاوت به پیرامونش توانسته ذهنیت و دیدش را نسبت به اطرافیانش تغییر دهد.

آقای دانیل کلمان (Daniel Kehlmann) متولد سال 1975 در شهر مونیخ، نویسنده معتبر معاصرِ آلمانی - اتریشی است. وی هم اکنون گاه در شهر وین (اتریش) و گاه در شهر برلین (آلمان) ساکن است. 

کلمان نویسنده جوانی است که از ۲۲ سالگی آغاز به نوشتن کرده‌ است. نخستین رمان کلمان با عنوان «تصور برن هلن» در سال ۱۹۹۸ منتشر می‌شود. آخرین رمان کلمان که به تازگی در سال ۲۰۰۹ منتشر شده «شهرت» نام دارد و جزء پرفروش‌ترین آثار ادبی است و به لحاظ فروش در رده چهارم آثار آلمان قرار دارد. کلمان بارها در مصاحبه‌ها اعلام می‌کند که من به دنبال نوشتن یک اثر مفسر نیستم. اثری می‌نویسم که دوره ساز باشد.

دانیل کلمان از لحاظ سبک نوشتاری جزء دسته "واقع‌گرای جادویی یا رئالیسم جادویی Magischer Realist" به حساب می‌آید. قهرمانان آقای کلمان در یک "واقعیتی" زندگی می‌کنند که به نظر ما آشنا می‌آید و با مرزهای حقیقت پهلو می‌زند، حتی اگر آن شخصیت‌ها نامأنوس و تا حدودی غیر واقعی باشند. 

در بخشی از کتاب زیر آفتاب (Unter der Sonne) می‌خوانیم:

قطار زوزه‌ای کشید و کرامِر را از خواب بیدار کرد. سپیدارها، بیرون، پرواز می‌کردند و می‌گذشتند، ستون‌های تیره‌ای که سر به آسمان برده بودند، در دور دست‌ها نخل بود و خطی که چشمک می‌زد: دریا. کرامر، در جهت خلاف مسیر قطار نشسته بود. درخت‌ها در چشم‌انداز او جوانه می‌زدند، استراحت می‌کردند، آرام‌تر می‌شدند و در روشنایی تحلیل می‌رفتند. آسمان، آبی تیره بود و بی‌ابر، خورشید بزرگی، داشت از خط‌الراس بالا می‌رفت. چمن‌ها در افق، از موج‌های لطیفی بالا می‌رفتند: تاکستان‌هایی که در مه به سختی دیده می‌شدند.

واگن تقریبا خالی شده بود. کرامر پیش از آنکه خوابش ببرد، ناراحت شده بود که چرا جایی در سایه پیدا نکرده. اما الان می‌شد، بلند بشود و روی صندلی روبرو بنشیند. جز او، پیرمردی آن‌جا بود که سرش را به شیشه تکیه داده بود و با دهان بی‌دندانش خرناس می‌کشید. زن چاقی هم بود که فقط پشت گردن و موها و دست گوشتی‌اش که روی دسته‌ صندلی انداخته بود، دیده می‌شد؛ دختری هم روی صندلی کناریِ صندلی روبروی پیرزن نشسته بود، دختری بلوند، یازده - دوازده‌ ساله که لباس تابستانی بی‌‌آستینی به تن داشت. کرامر، باز از پنجره به بیرون نگاه کرد. روستای، بام‌های قرمز، خانه‌هایی سنگی، مردمی در خیابان‌هایی کثیف، کامیونی کهنه که پشت راه‌بندی ایستاده بود. کاخی که کمی کج‌ و کوله بود، بعد، دوباره سپیدارها و کاج‌های چتری. عالَم بُن‌وارد.

بالاخره. نور بن‌وارد، درخت‌های بن‌وارد، دریای بن‌وارد.

فهرست مطالب کتاب

دست‌ برد به بانک
مرده‌ها
زیر آفتاب
حل شدن
پور
انتقاد
نوبت گرسنگی
برف