زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های آلبر کامو

زندگینامه آلبر کامو

آلبر کامو (Albert Camus) در دهکده‌ای کوچک در الجزایر چشم به جهان گشود. او هنوز به یک‌سالگی نرسیده بود که پدرش در جنگ جهانی اول، در جریان نبرد نخست مارن، کشته شد. پس از این فقدان، کامو همراه با برادر بزرگ‌تر و مادرش به شهر الجزیره نقل مکان کردند. آن‌ها در الجزیره، در محله‌ای فقیرنشین، همراه با مادربزرگ و دایی معلولشان در خانه‌ای کوچک زندگی می‌کردند.

آلبر کامو در مقطع ابتدایی معلمی برجسته به نام لویی ژرمن داشت. کامو با کمک این معلم دلسوز، توانست بورسیه‌‌ی تحصیلی معروف‌ترین دبیرستان شهر الجزیره را کسب کند. او سی و چهار سال بعد، جایزه‌ی نوبل ادبیات خود را به پاس قدردانی از نخستین معلمش، به لویی ژرمن تقدیم کرد.

آلبر کامو در شانزده‌سالگی با سرمایه‌‌ی اندکی که از شغل‌های مختلف به دست آورده بود، آپارتمان کوچک خانوادگی‌شان را ترک گفت و زندگی مستقل خود را آغاز کرد. پس از گذشت مدت زمانی اندک، او به عنوان دانشجوی فلسفه وارد دانشگاه الجزیره شد. بیماری سل سلامتی کامو را با تهدیدی خطرناک مواجه کرده بود؛ از همین روی، او پس از کسب مدرک دانشگاهی‌‌اش، به استراحتگاهی در آلپ فرانسه رفت.

پس از بازگشت از اروپا، آلبر کامو مطالعات ادبی خود را گسترش داد. وی بسیاری از آثار کلاسیک ادبیات فرانسه و نویسندگان برجسته‌ی زمان خود را مطالعه کرد او مدت کوتاهی (از سال 1934 تا 1935) عضو حزب کمونیست الجزایر بود.

سیر نویسندگی آلبر کامو

آلبر کامو با نگارش نمایشنامه‌ای با هدف حمایت از جنبش‌های طبقه‌ی کارگر، وارد دنیای نویسندگی شد. او کمی پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، مشاغل مختلفی را از قبیل سردبیری یک نشریه، نویسندگی در روزنامه، ویراستاری و گزارشگری موضوعات سیاسی تجربه کرد. وی برای برخی از آثار اولیه‌ی ژان پل سارتر مرور‌های درخشانی نوشت. او همچنین، مجموعه مقالات مهمی درمورد شرایط مسلمانان ساکن در سرزمین قبایلی به انتشار رساند.

آلبر کامو به سبب نوشته‌های تأثیرگذار و بعضاً پرحاشیه‌اش که در نشریه‌های مشهور به چاپ می‌رسیدند، بین دوستداران هنر و ادبیات چهره‌ای شناخته‌شده به حساب می‌آمد. او نخستین رمان خود را با عنوان «بیگانه» در سال 1942 به چاپ رساند. این کتاب به محض انتشار، با استقبالی کم‌نظیر از سوی مخاطبان و اغلب منتقدان مواجه شد. مدت زمان زیادی از نگارش بیگانه نگذشته بود که آلبر کامو در همان سال، مقاله‌ی تأثیرگذار «افسانه‌ی سیزیف» را منتشر کرد. رمان‌های «طاعون» و «سقوط»، نمایشنامه‌ی «کالیگولا» و جستار فلسفی «انسان طاغی» از دیگر آثار برجسته‌‌ی آلبر کامو به شمار می‌روند.

آلبر کامو در چهار ژانویه‌ی 1960، زمانی که تنها 46 سال داشت، بر اثر سانحه‌ی رانندگی درگذشت. مقبره‌ی او در گورستان لومارین، در جنوب فرانسه واقع شده است.

بهترین کتاب‌های آلبر کامو

کتاب بیگانه (The Stranger): قهرمان این رمان کوتاهِ مشهور مردی به نام مورسو است که طی جریانی به‌ظاهر بی‌اهمیت، دست به جنایتی فجیع و نابخشودنی می‌زند. آلبر کامو در بیگانه بسیاری از وجوه زندگی مدرن را زیر تیغِ تیزِ نقدِ خود برده است.

کتاب افسانه‌ی سیزیف (The Myth of Sisyphus): تأملی ژرف در باب معنای زندگی؛ کامو، در این رساله‌ی کم‌حجم، به تعمق در باب پرسشِ ازلی و ابدی انسان پرداخته است: آیا زندگی ارزش زیستن دارد یا نه؟

کتاب طاعون (The Plague): روایتی نمادین از اوج‌گیری یک بیماری همه‌گیر. رمان طاعون مبارزه‌ و استقامت انسان در مواجهه با بلایی طبیعی را به تصویر می‌کشد.

کتاب انسان طاغی (The Rebel): آلبر کامو در این جستار فلسفی ریشه‌های فکریِ خشونت سیاسی و اجتماعی‌ای را کاویده که اروپای قرن بیستم را گرفتار انواع نزاع‌های نظامیِ مرگ‌بار کرده بود.

کتاب سقوط (The Fall): رمانی گیرا با درون‌مایه‌های گناه، معصومیت و قضاوت. کتاب سقوط، داستان موفقیت تا افول زندگی ژان باتیست کلمانس، وکیل ثروتمند فرانسوی، را روایت می‌کند. ژان پل سارتر سقوط را زیباترین و در عین حال، درک‌نشده‌ترین اثر آلبر کامو می‌دانست.

علاقه‌مندان به مطالعه‌ی بهترین کتاب‌های آلبر کامو می‌توانند در کتابراه، کتاب‌های این نویسنده‌ی بزرگ (از قبیل کتاب صوتی بیگانه و کتاب الکترونیک افسانه‌ی سیزیف) را بیابند.

سبک نگارش و دیدگاه‌های آلبر کامو

نام آلبر کامو از بسیاری جهات با مکتب نیهیلیسم (پوچ‌گرایی) پیوند خورده است. با این حال، بنا به دلایلی که به اشاره خواهیم گفت، هیچ‌چیز گمراه‌‌کننده‌تر از نیهیلیست خواندن او نیست:

آلبر کامو پیش و بیش از هر چیز، متفکری انسان‌گرا بود؛ اندیشمندی با دغدغه‌های اخلاقی والا، که با دلسوزی و همدلی‌ای راستین به وضعیت غم‌انگیز انسانِ عصرِ خویش می‌اندیشید. هنگام ارزیابی دیدگاه‌های اجتماعی، سیاسی و خصوصاً فلسفیِ آلبر کامو، باید همواره این نکته را مدنظر داشته باشیم که او در یکی از پرآشوب‌ترین زمانه‌ها می‌زیست. کامو، صرف نظر از نزاع‌های کوچک و بزرگ سیاسی در موطن خویش، دو جنگ جهانی هولناک را به چشم دیده بود. بنابراین، طبیعی است که نوعی نومیدیِ ژرف در جهان‌بینی‌اش خانه کرده باشد. با این همه، مهم آن است که آلبر کامو برخلاف بسیاری از متفکران و هنرمندان هم‌عصر خویش، هرگز به ترویج و تقدیس نومیدی نپرداخت. به عبارتی، او، در عین تصدیق نومیدی و پوچیِ مشهود در وضعیت انسان، لحظه‌ای از اندیشیدن به راه‌های فرا رفتن از این وضعیت بازنایستاد. حال، اینکه او تا چه اندازه در بازشناسیِ این راه‌ها موفق شد، بحثی دیگر است.

آلبر کامو نویسنده‌ای بزرگ و توانا بود. با این همه، چنانکه سوزان سانتاگ، نویسنده و متفکر آمریکایی، به درستی اشاره کرده، نابغه‌ای ادبی محسوب نمی‌شد. آثار ادبی کامو، از جمله رمان بیگانه و نمایشنامه‌ی کالیگولا، بیش از غنای هنری و ادبی، واجد اهمیت فکری و فلسفی‌اند. با این حال، در نوشتار او سادگی و شفافیتی هست که در فرازهایی از بهترین آثارش، نوعی اصالتِ هنرمندانه را بازتاب می‌دهد. در همین راستا، بد نیست به دیدگاه رولان بارت در باب سبک نگارش آلبر کامو اشاره کنیم؛ بارت، در کتاب مشهور خویش با عنوان «درجه‌ی صفر نوشتار»، نثر کامو را به سبب عاری بودنش از هر نوع بار ارزشی و هیجانی ستوده، و آن را از نمونه‌های درخشان‌ و پاکیزه‌‌ی نوشتار فرانسوی در قرن بیستم لقب داده است.

جوایز و افتخارات آلبر کامو

آلبر کامو در سال 1957، جایزه‌ی نوبل ادبیات را دریافت کرد.

اقتباس‌های سینمایی از آثار آلبر کامو

• فیلم سینمایی بیگانه: لوکینو ویسکونتی، کارگردان فقید ایتالیایی، در سال 1967، با اقتباس از رمان بیگانه‌ فیلمی با همین عنوان تولید کرد.

• فیلم سینمایی طاعون: در سال 1992، لوئیس پوئنسو، فیلم‌ساز اهل آرژانتین، با اقتباس از کتاب طاعون آلبر کامو، فیلمی با همین نام روانه‌ی بازار کرد.
• فیلم سینمایی دور از مردم: دیوید اولهوفن، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اهل فرانسه، در سال 2014، با اقتباس از داستان کوتاه «مهمان» نوشته‌ی آلبر کامو، فیلم سینمایی دور از مردم را کارگردانی نمود.

حقایقی جالب درباره آلبر کامو

• آلبر کامو عاشق بازی فوتبال بود. او تا هفده‌سالگی (قبل از شدید شدن بیماری‌اش) دروازه‌بان باشگاهی حرفه‌ای بود. کامو در پاسخ به این سؤال که تئاتر را بیشتر دوست دارد یا فوتبال، با قطعیت فوتبال را انتخاب کرده بود!
• آلبر کامو در برهه‌ای که کمتر نویسنده‌ای علیه حکومت شوروی سخن می‌گفت؛ به سبب انتقادات تندش از دولت کمونیستی شوروی، تحت فشار نویسندگان هم‌عصرش (خصوصاً ژان پل سارتر) قرار گرفته بود.
• علاقه‌ی کامو به سیگار تا اندازه‌ای بود که گربه‌ی خانگی خود را با نام «سیگارت» صدا می‌زد.

جملات برگزیده آلبر کامو

• دوره‌ای بود که وفاداری‌ام را جار می‌زدم؛ اما حالا باور دارم به تمام افرادی که عاشقشان بودم خیانت کرده‌ام. (کتاب سقوط)
• انسان‌ها در قضاوت عجله می‌کنند تا خودشان مورد قضاوت قرار نگیرند. (کتاب سقوط)
• من عاشق زندگی هستم و این، بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف من است. (کتاب سقوط)
• به خدا باور ندارم و خداناباور هم نیستم. (کتاب یادداشت‌ها)
• مادر امروز مرد. یا شاید هم دیروز؛ مطمئن نیستم. (کتاب بیگانه)
• زمان کمی که در اختیارم مانده بود را نخواستم برای خدا تلف کنم. (کتاب بیگانه)
• از آنجایی که همه‌ی ما خواهیم مرد، زمان و دلیل چگونه مردن ذره‌ای اهمیت ندارد. (کتاب بیگانه)
• سوختن بهتر از ناپدید شدن است. (کتاب بیگانه)
• چیزی را که دلیل زندگی می‌نامیم، دلیل فوق‌العاده‌ای برای مرگ نیز هست. (کتاب افسانه‌ی سیزیف)
• به سادگی می‌دانم که بقای آسمان از بقای من طولانی‌تر است. (کتاب افسانه‌ی سیزیف)
• طغیان چیست؟ مردی که نه می‌‌گوید. (کتاب انسان طاغی)