معرفی و دانلود کتاب زیبایی شناسی نمایشی ژان ژنه: مجموعه مقالات، نامه‌ها و گفتگوها

معرفی کتاب زیبایی شناسی نمایشی ژان ژنه: مجموعه مقالات، نامه‌ها و گفتگوها

کتاب زیبایی شناسی نمایشی ژان ژنه: مجموعه مقالات، نامه‌ها و گفتگوها، به نقد و بررسی آثار مختلف یکی از رمان‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان مشهور فرانسوی می‌پردازد که توسط مهتاب بلوکی گردآوری و ترجمه شده‌ است.

درباره‌ی کتاب زیبایی شناسی نمایشی ژان ژنه: مجموعه مقالات، نامه‌ها و گفتگوها:

برای اینکه بتوانید آثار ژان ژنه را بیشتر بشناسید ابتدا باید با ادبیات و لحن او آشنا شوید. مهتاب بلوکی سعی داشته تا در این کتاب بخشی از توصیه‌های ژنه به کارگردانان و بازیگران آثارش، گفتگوهای او با طراحان صحنه و نیز قسمتی از نامه‌هایی که به ناشرانش نوشته است را جمع‌آوری کند تا به کمک آن‌ها بیشتر با محوریت آثار این نمایشنامه‌نویس معروف فرانسوی آشنا شوید.

دربارۀ مجموعۀ تئاتر: نظریه و اجرا:

این مجموعه با این هدف گردآوری شده است تا جریان‌های مهم تئاتری جهان در عصر ما را معرفی کند. سنت‌هایی که مرور و خواندن دوبارۀ آ‌ن‌ها از هر لحاظ بسیار لازم و ضروری است. از این جهت، معرفی جریان‌های عمدۀ تئاتر و اجرای معاصر، بازخوانی آن‌ها، تأکید کردن بر ارتباط بین عمل و نظریۀ تئاتر از اهداف مهم این مجموعه به شمار می‌رود.

کتاب زیبایی شناسی نمایشی ژان ژنه: مجموعه مقالات، نامه‌ها و گفتگوها برای چه کسانی مناسب است؟

تمامی علاقمندان به هنرهای نمایشی و کارگردانان را به خواندن این اثر شگفت‌انگیز دعوت می‌کنیم.

با ژان ژنه بیشتر آشنا شویم:

یکی از نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان معروف فرانسوی که در ایران شهرت چندانی ندارد، ژان ژنه (Jean Genet) نام دارد. تنها یک نمایشنامه از او به نام کلفت‌ها بار اول در دهه 1340 به روی صحنه رفت و نمایشنامه‌های دیگرش با نام‌های «بالکن»، «سیاهان» و «پاراوان‌ها» در کشورمان همچنان ناشناس باقی مانده‌اند.

ژان ژنه به عنوان نویسنده‌ای جنجال برانگیز شناخته می‌شود و افرادی مانند کوکتو یا فرانسوا موریاک در زمان حیاتش برعلیه او موضع‌گیری کردند. بعد از آن فیلسوفان بزرگی مانند ژرژ باتای و ژاک دریدا کتاب‌های باارزشی مانند «ادبیات شر» و «ناقوی عزا» را درباره‌ی او به نگارش درآوردند. همه‌ی این اتفاقات اهمیت این نویسنده‌ را نشان می‌دهند؛ اهمیتی که با وجود این همه نوشته و مقاله هنوز هم در میان همه‌ی مردم شناخته نشده است!

نوشته‌های ژنه تناقض‌آمیز هستند. او بسیار در مورد حرکات و گفتار بازیگران بر روی صحنه حساس بوده است. برای مثال به آن‌ها می‌گفته که حرکاتشان نباید با گفتارشان هماهنگی داشته باشد و نوسانات صدایشان را از زمزمه به جیغی بلند تغییر دهند. ژنه بسیار پیچیده می‌نویسد اما دنیای او هربار مفاهیم جدیدی را ارائه می‌دهد.

در بخشی از کتاب زیبایی شناسی نمایشی ژان ژنه: مجموعه مقالات، نامه‌ها و گفتگوها می‌خوانیم:

رژۀ عزیزم،

نه همۀ زندگان، نه همۀ مردگان، نه تمامی آیندگان نخواهند توانست پاراوان ها را ببینند. کل جامعۀ بشری از آن محروم خواهد شد: این نکته‌ای‌ است که به مفهومی مطلق شباهت دارد. دنیا بدون این نمایشنامه زیسته است و به همان ترتیب به زندگی خود ادامه خواهد داد. بی‌مبالاتی‌ای سیاسی امکان ملاقاتی اتفاقی بین چند هزار پاریسی و نمایشنامه را فراهم خواهد کرد. برای اینکه این واقعه حال یک یا چند اجرا باشد بدون بر هم زدن نظم دنیا، انفجاری شاعرانه را بر چند هزار پاریسی حاکم کند، مایلم این انفجار آن‌قدر قوی و فشرده باشد که با ترکش‌هایش دنیای مردگان یعنی میلیاردها میلیاردها مرده و زندگانِ در راه را نیز که البته از اهمیت کمتری برخوردار است نورانی کند.

این نکته را به این دلیل به شما می‌گویم چرا که جشن هر چند در زمان و مکان محدود شده و به  ظاهر مختص چند تماشاگر باشد، از چنان وقاری برخوردار خواهد بود که به مردگان نیز تعلق خواهد داشت. نباید هیچ‌کس را از جشن محروم یا دور کرد: باید آن‌قدر زیبا باشد که مردگان هم آن را حدس بزنند و از آن شرمگین شوند. اگر پاراوان ها را به صحنه می‌برید، باید همواره در جهت یک جشن واحد حرکت کنید و به عمق آن فرو  روید. همه‌چیز باید به شیوه‌ای سازماندهی شده باشد تا آنچه ما را از مردگان جدا می‌کند از بین برود [یعنی] هر آنچه بتوانیم انجام دهیم تا احساس کنیم برای آن‌ها کار کرده و موفق شده‌ایم.

پس باید هنرپیشگان زن و مرد در [برجسته سازی] پنهان‌ترین اعماق شخصیتی‌شان و نه در تمرین ظرافت‌هایشان سعی نمایند، باید به آن‌ها شیوه‌های راه رفتن دشوار، حرکات تحسین برانگیز اما بی‌ارتباط با حرکات زندگی روزمره‌شان را تحمیل کرد. اگر زندگی و صحنۀ تئاتر را در برابر یکدیگر قرار می‌دهیم، به این دلیل است که صحنه را به سان مکانی هم جوار مرگ حس می‌کنیم که در آن تمامی آزادی‌ها ممکن می‌باشند. صدای بازیگران در واقع تنها از گلو خارج خواهد شد: موسیقی است که یافتن آن دشوار است. آرایش که آن‌ها را به شکل دیگران در خواهد آمد، به آن‌ها امکان همه نوع جسارتی خواهد داد: دیگر مسئولیتی اجتماعی نخواهند داشت و به همین دلیل، در برابر نظمی دیگر مسئول خواهند بود.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
خلاصه ای از پنج نمایشنامۀ ژان ژنه
واژۀ غریب...
چگونه کلفت‌ها را اجرا کنیم
چگونه بالکن را اجرا کنیم
پیشگفتار چاپ نشدۀ سیاهان
نامه هایی به رژه بلن
نامه‌هایی به ژان ژاک پُوِر
نامه هایی به برنارد فرچمن
نامه هایی به پاتریس شِرو
مورد ژان ژنه
گفت‌و‌گو با آندره آکار
گفت‌و‌گو با ماریا کاسارس