معرفی و دانلود کتاب توفان

معرفی کتاب توفان

رومن گاری نویسنده شهیر فقید فرانسوی و ادیبی که توانست دو بار برنده جایزه ادبی گنکور شود در کتاب توفان، این بار رویای تمدن بشری را در بوته‌ی آزمایش می‌ریزد، آن را پر و بال می‌دهد و پایانی ویژه برایش رقم می‌زند. به راستی بشر در طول زندگی‌اش به دنبال چیست؟ شاید بتوان با مطالعه این مجموعه داستان‌های منتشر نشده از رومن گاری به پاسخ این سوال دست یافت.

درباره کتاب توفان:

رومن گاری (Romain Gary) هنرمند و ادیبی بود که در طول عمر خود بسیار فعالیت داشت و آثار متعددی از خود به یادگار گذاشت، آثاری که در میان آن‌ها به طور یقین برای هر سلیقه و نیازی پاسخی وجود دارد. او زندگی شخصی پرفراز و نشیبی هم داشت که بازتاب آن را می‌توان در برخی آثارش مشاهده کرد. مهم‌ترین ویژگی دیگر آثار او تنوع در موقعیت‌های مکانی و زمانی آفریده شده در داستان‌هایش است. او تا جایی به آثارش تنوع بخشید که تعدادی از رمان‌هایش را با نامی متفاوت از نام واقعی خودش منتشر کرد و این حقیقت را برای مدت‌ها مخفی نگاه داشته بود. خوشبختانه بیشتر آثار بلند و حتی کوتاه گاری به فارسی و بسیاری زبان‌های دیگر در سراسر دنیا برگردانده شده‌اند.

کتاب توفان در بردارنده شش داستان کوتاه از رومن گاری است که تا پیش از انتشار رسمی آن‌ها برای نخستین بار، کسی از وجودشان اطلاعی نداشت. در این اثر داستانی نیمه بلند به نام یونانی قرار داده شده که در حقیقت طرح ابتدایی رمانی است که نیمه کاره رها شده بود. انتشار این مجموعه داستان سبب شد تا بار دیگر توجه ویژه‌ای به آثار رومن گاری شود و فقدان وجودش در این دنیا احساس شود.

داستان کوتاه توفان که نام کتاب از آن برگرفته شده است، نخستین اثر ادبی به شمار می‌رود که رومن گاری پیش از آنکه نویسنده‌ای مشهور شود، به نگارش در آورده بود.

داستان‌های دیگر کتاب توفان (The Storm) در طول دوران‌های مختلف نگاشته شده‌اند و به همین دلیل شاید بتوان گفت این کتاب از آرشیو شخصی گاری بیرون کشیده شده و نشانگر مسیر طی شده و تحولات او در طول زندگی‌اش است. داستان‌های این کتاب حرف‌های زیادی برای گفتن دارند چراکه از میان اتفاقات زیسته توسط خود نویسنده برگرفته شده‌اند.

کتاب توفان مناسب چه کسانی است؟

اگر از طرفداران داستان‌های کوتاه هستید و از خواندن آثار فرانسوی لذت می‌برید، این کتاب به شما پیشنهاد می‌شود.

با رومن گاری بیشتر آشنا شویم:

این هنرمند فرانسوی با نام اصلی رومن کاتسف زندگی پرتلاطمی را گذراند و تجربیات مختلفی را پشت سر گذاشت. او که در سال 1914 در شهر ویلنا در لیتوانی به دنیا آمد، به خاطر طلاق پدر و مادرش در سن چهارده سالگی به فرانسه مهاجرت کرد. پس از آن توانست در رشته حقوق تحصیل کند، اما با شروع جنگ جهانی، به استخدام نیروی هوایی فرانسه درآمد و به خاطر شجاعت‌هایش در جبهه نبرد با آلمان نازی، موفق شد که نشان لژیون دونور را از ژنرال دوگول دریافت کند.

او رمان نویس، دیپلمات، کارگردان فیلم و خلبان فرانسوی در جنگ جهانی دوم بود. رومن تنها نویسنده‌ای است که توانسته دو بار برنده جایزه گنکور شود؛ چرا که هر نویسنده تنها یک بار می‌تواند چنین افتخاری را کسب کند، اما چون گاری دو رمان خود یعنی «ریشه‌های بهشتی و زندگی در پیش رو» را با نام‌های مستعار نوشت، توانست دو بار این جایزه را در کارنامه ادبی خود ثبت کند. البته تا مدت‌ها این مسئله پنهان مانده بود، اما سرانجام او در کتاب «مرگ و چند داستان دیگر» این موضوع را فاش کرد.

گاری یکی از پرکارترین و محبوب‌ترین نویسندگان فرانسه به شمار می‌رود که در طول زندگی ادبی‌اش در مجموع 26 رمان با نام واقعی و مستعار منتشر کرده است. او علاوه بر موفقیت در حوزه داستان نویسی، فیلمنامه فیلم‌های «طولانی‌ترین روز» و «قتل» را نوشت و سپس آن‌ها کارگردانی کرد. همچنین در سال 1979 نیز به عنوان عضو هیئت داوران بیست و نهمین جشنواره بین المللی فیلم برلین انتخاب شد.

خداحافظ گری کوپر، لیدی ال، پرنده‌های می‌روند در پرو بمیرند، مردی با کبوتر، زندگی در پیش رو، شاه سلیمان، میعاد در سپیده دم، ستاره خواران، مهتاب عشق، ریشه‌های آسمان و... از آثار ترجمه شده به فارسی رومن گاری هستند.

در بخشی از کتاب توفان می‌خوانیم:

یکی که هیچ‌وقت آن‌جا نرفته بود، زود پرسید «این صحرای مشهور شبیه چیست؟»
«هیچ، رفیق، هیچ. به معنای واقعی کلمه. اوه البته، چرا. اگر از اونیانگا راه بیفتید و صد مایل با زاویه‌ی پانزده درجه ادامه‌ بدهید، یک بوته پیدا خواهید کرد... همین. تنها بخشش این صحرا به هوانوردان این است که به آن‌ها اجازه داده همه‌جا فرود بیایند و بعد از آن‌جا بروند. حتماً همه‌تان ماجرای “د”‌ی پیر و کلاهِ بِرِه‌اش را به خاطر دارید... »
اما «د»‌ی پیر، با آن صدای بمِ قشنگش، چنان فریادهای خشم‌آلودی سر داد که تمام مناطقِ عملیات نظامیِ خارجی را به لرزه درآورد.
«کاش همه‌ی جوان‌های امروزی هم‌اندازه‌ی پیرهایی مثل من خون توی رگ‌های‌شان داشتند... »

«س» با لحن آشتی‌جویانه‌ای، که در گروه موقع هم‌کلام شدن با بچه‌ها یا رزمنده‌های جنگ‌های پیشین به خود می‌گیرند، گفت «البته، البته.»
خلاصه‌ بگوییم، «د» رابط بین «قرارگاه‌های شمال» بود؛ مجروح، ویسکی، سبزیجات تازه و مرسولات پستی را به طور درهم‌و‌برهم، جابه‌جا می‌کرد. معمولاً گم می‌شد و همیشه برمی‌گشت، گاهی پیاده. اما هیچ‌وقت بدون کلاه بِرِه‌ی باسکی، یا همان بِرِه‌ی شانسش، جایی نمی‌رفت. یک روز که با فرمانده‌ گردان هوایی گشت می‌داد، بادی وزید و بِرِه‌ی کذایی را از سرش برداشت. «د» بلافاصله پرواز کرد تا فرمانده‌ گشت را از مشکل حاد پیش‌آمده خبردار کند و بِرِه‌ی سرگردان را پِی بگیرد. این‌طور شد که به دلیل «ارتکاب به فرود پُر‌خطر در منطقه به ‌منظور دست‌یابی به شیئی غیرضروری در عملکرد طبیعی هواپیما‌» به مدت هشت روز توقیف شد.

«د» نعره کشید «‌این مغرضانه است، مغرضانه و نادرست... »
اما این اعتراضاتش بی‌جواب ماند. بلافاصله، ماجرای دیگری داشت نقل می‌شد، قصه‌ی «م» از گروه بریتانیا، که هیچ‌وقت بدون سکستانتش جایی نمی‌رفت.
«د» زیر‌لب غرغر کرد «خب من هم نمی‌رفتم.»

فهرست مطالب کتاب

پیش‌گفتار
یادداشت ناشر فرانسوی
یونانی
توفان
جغرافیای انسانی
ده سال بعد یا قدیمی‌ترین داستان جهان
گروهبان گناما
خانم‌کوچولو
یونانی
یک
دو
نام‌نامه