معرفی و دانلود کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند

معرفی کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند

کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند مجموعه‌ای است از داستان‌های کوتاهی که در سال 1996، برنده‌ی جایزه‌ی اُ. هنری شده‌اند. این داستان‌ها به سرپرستی ویلیام آبراهامز، نویسنده و منتقد ادبی آمریکایی، گردآوری شده و به چاپ رسیده‌‌اند. این مجموعه شامل 9 داستان کوتاه است که آثار نویسندگانی از جمله استیون کینگ، جویس کرول اتس و آلیسون بیکر و... را در بر می‌گیرد.

درباره کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند

کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند دربردارنده‌ی داستان‌های کوتاهی است که جایزه‌ی اُ. هنری را از آن خود کرده‌اند. هیئت داوران این جایزه به سرپرستی ویلیام آبراهامز (William Abrahams) تمامی داستان‌های کوتاهی را که از تابستان سال 1994 تا 1995 در مجلات کشور آمریکا چاپ شده است، بررسی کرده‌اند. در نهایت، از میان آن‌ها 9 داستان کوتاه را به عنوان برنده‌ی جایزه‌ی اُ. هنری برگزیده‌اند. این داستان‌ها در کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند، گردآوری شده و به چاپ رسیده‌‌اند. ترجمه‌ی این کتاب را لیلا طرزی به عهده داشته است.

کافی است نگاهی به فهرست داستان‌ها و نام نویسندگان آن‌ها بیندازید تا بیشتر به ارزش این کتاب پی ببرید: داستان «مرد سیاه‌پوش» از استیون کینگ، داستان «سنگ‌ها» از ویلیام هافمن، داستان «نشان شیطان» از جویس کارول اُتس، داستان «دعوت» از آلیسون بیکر، داستان «شهروند» از لوسی هانیگ، داستان «گرنت» از الن داگلاس، داستان «تا آنگاه که مرگ جدایمان کند» از بکی هاجسنون، داستان «مترسک‌ها» از جولی شوماخر و سرانجام داستان «چیزی می‌گویید، موسیو الیوت؟» نوشته‌ی تام پین، داستان‌های کوتاهی هستند که در کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند، جمع‌آوری شده‌اند.

همان‌طور که ویلیام آبراهامز در مقدمه‌ی این کتاب نوشته است، داستان‌های کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند، اگرچه هر یک دارای هویت منحصر‌به‌فرد و صدای متفاوتی هستند، همگی ریشه در انگیزه‌ای جهانی دارند. این داستان‌ها در عین تفاوت و مجزا بودن، در یک مجموعه‌ در کنار هم قرار گرفته‌اند تا نشان‌دهنده‌ی گوناگونی و تنوع داستان‌های کوتاه آمریکایی باشند.

درباره مجموعه‌ی داستان برگزیدگان جایزه‌ی اُ. هنری

جایزه‌ی اُ. هنری به صورت سالانه، به بهترین داستان‌های کوتاهی که هر سال در نشریات آمریکایی به چاپ می‌رسند، تعلق می‌گیرد. نخستین دوره‌ی آن به سال 1919 برمی‌گردد و همچنان ادامه دارد. داوران این جایزه پس از بررسی تمامی داستان‌های کوتاهی که در نشریات آمریکایی چاپ شده‌‌اند، فارغ از نژاد و ملیت نویسندگان، بهترین آن‌ها را انتخاب کرده و در قالب مجموعه کتاب‌های جایزه‌ی اُ. هنری به چاپ می‌رسانند. کتاب‌های «آینه قدی»، «ویرایش یازدهم»، «طاووس‌ها» و... کتاب‌های دیگری از این مجموعه هستند که به زبان فارسی ترجمه شده و به چاپ رسیده‌اند.

کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای مخاطبان و علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه مناسب است. همچنین اگر به دیدگاه فراملیتی و جهانی در داستان علاقه دارید، این کتاب انتخاب بسیار خوبی خواهد بود.

با ویلیام آبراهامز بیشتر آشنا شویم

ویلیام آبراهامز، زاده‌‌ی 1685، شاعر و ویراستار آمریکایی است که تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد گذرانده است. او به مدت سه دهه یعنی از سال 1967 تا 1996 سرپرستی و سرداوری جایزه‌‌ی اُ. هنری را به عهده داشته است. ویلیام آبراهامز همچنین داستان‌های برگزیده‌ی جایزه‌ی اُ. هنری را در قالب چندین مجموعه‌ی داستان کوتاه فراهم آورده و به چاپ رسانده است. این شاعر و منتقد برجسته سرانجام در سال 1763، در 78سالگی درگذشت.

در بخشی از کتاب تا آنگاه که مرگ جدایمان کند می‌خوانیم

فکر وحشتناکی به سرم زد. فکر کردم این همان زنبوری است که برادرم را کشته. می‌دانستم که اشتباه می‌کنم چون زنبورهای عسل بیشتر از یک‌سال عمر نمی‌کنند؛ غیر از ملکه‌ها که مطمئن نبودم چند سال عمر دارند و تازه زنبورها وقتی نیش می‌زنند می‌میرند. این را در همان نه سالگی هم می‌دانستم. نیش آن‌ها خار دارد و وقتی بعد از نیش زدن می‌خواهند فرار کنند خودشان را پاره می‌کنند. با این همه هنوز فکر می‌کردم آن زنبور همان زنبور است. آن یک زنبور خاص بود، یک زنبور شیطانی که آمده بود کار این یکی پسرِ پدر و مادرم را هم تمام کند.

یک چیز دیگر هم بود: قبل از آن زنبورها مرا نیش زده بودند و گرچه جای نیش‌ها بیش از حد معمول باد می‌کردند، البته مطمئن نیستم، ولی خب هیچ وقت نَمردم. این برادرم بود که بر اثر نیش زنبور مُرد و من از آن دام جسته بودم. ولی همان وقت که با چشمان چپ‌شده به زنبور زُل زده بودم، منطق از میان رفته بود. آن زنبور همان بود، همان که برادرم را کشته بود، طوری ظالمانه کشته بود که پدرم با پیراهن‌اش صورت بادکرده و ناجورش را پوشانده بود. در اوج غم این کار را کرده بود تا زنش چهره‌ی فرزند ارشدش را آن طوری نبیند. حالا برگشته بود تا مرا بکشد. من در آن ساحل مثل ماهی‌های قزل‌آلا تشنج می‌کردم و می‌مُردم.

همان‌طور که ترسان و لرزان آنجا نشسته بودم منتظر اینکه هر لحظه بیفتم و بمیرم، صدایی از پشت سرم شنیدم. تیز و ناگهانی بود مثل صدای شلیک اسلحه ولی می‌دانستم شلیک اسلحه نیست. یک نفر محکم دست زده بود. همان لحظه زنبور از دماغم بلند شد و روی پایم افتاد. همان‌طور منگ در هوا روی شلوارم ماند. مُرده بود، همان وقت چوب ماهیگیری تکان دیگری خورد و من دوباره نتوانستم کاری بکنم.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
مرد سیاه‌پوش: استیون کینگ
سنگ‌ها: ویلیام هافمن
نشان شیطان: جویس کارول اُتس
دعوت: آلیسون بیکر
شهروند: لوسی هانیگ
گرنت: الن داگلاس
تا آنگاه که مرگ جدایمان کند: بکی هاجسنون
مترسک‌ها: جولی شوماخر
چیزی می‌گویید، موسیو الیوت؟: تام پین