معرفی و دانلود کتاب این خانه مال من است!

معرفی کتاب این خانه مال من است!

این خانه مال من است رمانی به قلم آن تایلر نویسنده امریکایی و همسر تقی مدرسی نویسنده مشهور ایرانی است که شبنم سمیعیان آن را به فارسی برگردانده است. این رمان نامزد نهایی جایزه معتبر من بوکر سال 2015 شده و پرفروش‌ترین‌ کتاب نیویورک تایمز است.

کتاب این خانه مال من است (A Spool Of Blue Thread) آبی نوشته‌ی آن تایلر (Anne Tyler) یک رمان حساس و عاطفی است که داستان خانواده‌ی ویتشنک (the Whitshank family) را روایت می‌کند. تایلر می‌داند که اعضای خانواده علی‌رغم میل باطنی همیشه همدیگر را وارد جریاناتی می‌کنند که خانواده‌ی ویتشنک نیز از این قضیه مستثنی نیست.

آن تایلر زاده ۲۵ اکتبر ۱۹۴۱، نویسنده آمریکایی برنده جایزه پولیتزر و نویسنده رمان، داستان کوتاه و همچنین منتقد ادبی است. از او تا کنون ۱۹ رمان منتشر شده است که معروف‌ترین آن‌ها "شام در رستوران غربت‌زدگان" (۱۹۸۳)، "توریست اتفاقی" (۱۹۸۵)، و "درس‌های تنفس" (۱۹۸۸) است.

او همسر تقی مدرسی، روان‌پزشک و نویسنده‌ی فقید ایرانی است. او از چهره‌های جدی ادبیات داستانی امروز آمریکا محسوب می‌شود. اکثر داستان‌هایش در میان اقشار متوسط جامعه می‌گذرد و رازها، جاه‌طلبی‌ها، رویاها و بحران‌هایشان را به‌تصویر می‌کشد. او تاکنون بارها نامزد جوایز معتبر متعددی از قبیل پولیتزر، پن فاکنر، اورنج و ... شده و در تازه‌ترین مورد در سال 2015 برای رمان این خانه مال من است!، نامزد جایزه‌ی معتبر بوکر شده است.

در بخشی از این کتاب می‌‌‌خوانیم:

آن روز، یک صبح زیبای خنک و زرد و سبز، در ژوئیه 1959 بود. اَبی دالتون پشت پنجره‌ی جلویی خانه‌اش ایستاده بود تا ماشین دنبالش بیاید. او می‌خواست قبل از بوق‌زدن آن پسر از خانه بیرون بدود. قانون مادر اَبی این بود که اگر پسری با اَبی آشنا شده و قصد معاشرت با او را دارد، باید زنگ در خانه را بزند، داخل بیاید و قبل از اینکه همراه اَبی از خانه خارج شود، یک گفت‌وگوی مؤدبانه با آن‌ها داشته باشد تا اجازه دهند اَبی را با خودش ببرد. اَبی سعی کرده بود این موضوع را به دین کویین بگوید؛ اما دین اهل گفت‌وگوهای کوتاه نبود!

این‌طوری اگر بعداً مادر اَبی گله می‌کرد، اَبی می‌گفت: «اوه، مگر نشنیدید که زنگ در را زد؟» مادرش حرف او را باور نمی‌کرد، اما سرسری از کنارش رد می‌شد.

فهرست مطالب کتاب

بخش اول: تا وقتی سگ‌ها زنده‌اند، نمی‌توانم اینجا را ترک کنم.
بخش دوم: چه دنیایی! چه دنیایی!
بخش سوم: سطلی پر از رنگ آبی
بخش چهارم: قرقره‌ی نخ آبی