معرفی و دانلود کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده

معرفی کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده

لیزا گراف در کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده ادامه‌ی ماجراهای کمپ جادویی آتروپُس را تعریف می‌کند. بچه‌های با استعدادهای عجیب‌وغریب دور هم جمع شده‌اند تا از تابستان‌شان لذت ببرند، اما وقتی دختربچه‌ای یک بطری با نقطه‌های درخشان را در دریاچه‌ی کمپ می‌اندازد همه‌چیز بهم می‌ریزد. در این داستان نیز بسیاری از شخصیت‌های کتاب موفق کلاف پرگره حضور دارند و اتفاقات طنز و جادویی زیادی رخ می‌دهد.

درباره‌ی کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده

لیلیانا وِرا مثل هر بچه‌ی دیگری در اردوگاه آتروپُس استعداد خاصی دارد، او می‌تواند اشیا را با ذهنش جابجا کند. بچه‌های دیگر هم توانایی‌های عجیبی دارند: یکی می‌تواند با دستانش وسایل را ذوب کند، دیگری می‌تواند بگوید دقیقاً کی دارد دروغ می‌بافد، و بچه‌ی دیگری هست که این توانایی را دارد که خاطرات یک نفر را عیناً به نفر دیگر انتقال دهد. اوضاع خوب و همه‌چیز مطابق برنامه است: بچه‌ها استراحت می‌کنند، در دریاچه‌ی اردوگاه شنا می‌کنند و حتی برنامه‌ی نمایش استعداد هم دارند. اما قرار نیست اردو تا آخر خوب پیش برود. لی‌لی و دوستانش می‌فهمند که کسی هست که می‌خواهد استعدادشان را بدزدد.

کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده (A Clatter of Jars) ادامه‌ی داستان پرفروش کلاف پرگره است و در همان اردوگاه تابستانی معروف آتروپُس اتفاق می‌افتد. کمپ آتروپُس تفریح‌گاهی برای بچه‌های با استعدادهای ویژه و عجیب است. بچه‌ها معمولاً تابستان‌ها به این اردوگاه می‌روند تا استراحت کنند و خوش بگذارنند و استعدادهایشان را به رخ هم بکشند. اما علیرغم ظاهر آرام و عادی کمپ، آن‌جا همیشه اتفاقات غریبی می‌افتد و بچه‌ها را وادار می‌کند از استعدادشان استفاده کنند تا نجات یابند. لیزا گراف (Lisa Graff) پس از موفقیت کتاب اولش که نامزد جایزه‌ی کتاب ملی هم شد، بار دیگر به آتروپس باز می‌گردد و باز هم ماجرایی رمزآلود و جادویی و در عین حال کمدی را روایت می‌کند.

داستان اردوگاه بطری‌های گمشده را نشر پیدایش با ترجمه‌ی فریده خرمی منتشر کرده است.

درباره‌ی مجموعه‌ی کلاف پرگره

داستان‌های این مجموعه در یک اردوگاه تابستانی به نام آتروپُس در نیویورک اتفاق می‌افتند. این اردوگاه ظاهراً هیچ تفاوتی با کمپ‌های دیگر ندارد اما بچه‌هایی که واردش می‌شوند با دیگران دیگر فرق دارند: این بچه‌ها استعدادهای جادویی و عجیب و غریب دارند. هر بار اتفاق مرموزی برای بچه‌ها رخ می‌دهد و آن‌ها با توانایی‌هایشان باید بر آن غلبه کنند. از این مجموعه تا کنون دو کتاب «کلاف پرگره» و «اردوگاه بطری‌های گمشده» منتشر شده.

نکوداشت‌های کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده

• فراموش‌نشدنی... رمانی که می‌ارزد دو بار - یا حتی سه بار- خوانده شود. (Kirkus Reviews)
• نویسندگی گراف همیشه عالی بوده، و او یک‌بار دیگر استادانه شخصیت‌های داستان را کنار هم قرار می‌دهد. (بوک‌پیج)
• گراف استاد ژانر رئالیسم جادویی است، و این کتاب ارزش این را دارد که در کتابخانه‌ی هر بچه‌ای باشد. (مجله‌ی اسکول لایبرری ژورنال)

کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب برای کودکان 8 تا 12 سال مناسب است. بچه‌هایی که به داستان‌های فانتزی و کمدی علاقه دارند، احتمالاً از خواندن این داستان لذت ببرند.

با لیزا گراف بیشتر آشنا شویم

لیزا کالین گراف (متولد 1981) نویسنده‌ی آمریکایی داستان‌های کودک و نوجوان است که عموماً با کتاب‌های «کلاف پرگره» و «گمشده در آفتاب» شناخته می‌شود. گراف گاهی با نام مستعار آیلا نیل هم داستان می‌نویسد. او از دانشگاه نیواسکول نیویورک در رشته‌ی نویسندگی خلاق برای کودکان فارغ‌التحصیل شده. چند سالی در انتشارات فرار، اشتراوس و ژیرو ویراستار بود و پس از آن به نویسندگی روی آورد. گراف تا کنون بیش از 15 کتاب کودک، نوجوان و مصور منتشر کرده که خیلی از آن‌ها در لیست پرفروش‌ترین کتاب‌های سال قرار گرفته‌اند. کتاب‌های او نامزد ده‌ها جایزه شده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نامزدی جایزه‌ی کتاب ملی برای کتاب کلاف پرگره اشاره کرد.

در بخشی از کتاب اردوگاه بطری‌های گمشده می‌خوانیم

مطالعه‌ی استعدادهای منحصر به فرد، کلاس مورد علاقه‌ی لی‌لی در سال گذشته بود. معلمش آن‌چنان از گزارش او درباره‌ی دست‌کج‌ها و ناقل‌ها ذوق‌زده شده بود که از لی‌لی خواست آن را در مراسم افتتاحیه‌ی جشنواره‌ی استعداد بخواند. «ارویم باز رو می‌شناسی؟» مایلز بدون معطلی جواب داد: «ارویم بیبر باز، تولد 1576، وفات 1602. استعداد: نقالی. توانایی انتقال استعداد از یک شخص به شخص دیگر و برگرداندن دوباره‌ی آن. حتی انتقال استعدادها به اشیای بی‌جان برای ساختن کاردستی. حقیقت خنده‌دار: کتابخانه‌ی استعداد‌های منحصر به فرد در مونیخِ آلمان، هشت تا از کاردستی‌های ارویم باز را به نمایش گذاشته. یکی از این آثار قوری است که به هر چیزی که در آن بجوشد طعم عدسی می‌دهد.»

لی‌لی که قدم‌های تند برمی‌داشت تا از مایلز عقب نماند، گفت: «می‌دونستی که ارویم باز بعدها گفته که کاش هیچ‌وقت کاردستی درست نکرده بود؟» برعکس دست‌کج‌ها که فقط می‌توانستند استعدادها را کش بروند، ناقل‌ها می‌توانستند استعداد را به اشخاص دیگر یا حتی به اشیا منتقل کنند. «چون وقتی کاردستی درست می‌کنی، دیگه نمی‌تونی استعداد رو ازش بیرون بکشی. ارویم باز یه بار سعی کرد این کارو با یه قیچی بکنه. به اون قیچی استعداد اصلاح ریش داده بود و تصادفاٌ اصلاح ریش رو با استعدادِ نقشه‌کشی برادرش عوض کرده بود. بعد از اون برادر ارویم دیگه هیچ‌وقت باهاش حرف نزد.» لی‌لی همیشه علاقه‌ی خاصی به کاردستی و آدم‌هایی داشت که آن‌ها را درست می‌کردند.

مایلز قبل از اینکه به از بر خوانی‌اش ادامه بدهد، حتی نگاهی هم به لی‌لی نینداخت. «ماویس ماریان مارولس. شصت و هفت ساله طبق آخرین جشن تولدش. استعداد: کپی‌برداری. توانایی تکثیرِ استعدادِ هر کسی که در ارتباط با او قرار داشت، در حدودِ یک سال.»