گفتگوی درونی عادتی است که همه انسانها آن را بهمقدار زیاد انجام میدهند. همانطور که نمیتوانیم خوردن و آشامیدن را ترک کنیم، عادت صحبت کردن با خود را نیز نمیتوانیم کنار بگذاریم. همه کاری که میتوانیم بکنیم، کنترل ماهیت و جهت این گفتگوی درونی است. بیشتر ما نمیدانیم که همین گفتگوی درونی عامل ایجاد شرایط زندگیمان است.
گفتگوی درونی انسان، زندگیاش را جذب میکند. تا مادامیکه تغییری در صحبت درونیاش ایجاد نشود، زندگی شخصیاش همانند گذشته باقی خواهد ماند. هرگونه تلاش برای تغییر دنیای اطراف، قبل از اینکه صحبت درونی خود را تغییر داده باشیم یک کشمکش برضد ماهیت این جهان است. انسان میتواند در یک چرخه بینهایت از ناامیدی و بدشانسی گرفتار شود و نفهمد که علت آن، گفتگوی درونی منفی خود اوست و گمان کند که علتاش دیگران هستند. این ممکن است بعید بهنظر برسد ولی یک موضوع مناسب برای تحقیق و آزمایش است. فرمول این علم که میگوید: “کلمات لباس واقعیت به تن میکنند. ” مثل فرمولهای علم شیمی قایل اثبات است.
گفتگوهای درونی ما از جهات متعددی معرف جهانی هستند که در آن زندگی میکنیم. جهان تکتک ما خودآشکارسازی گفتار درونی ماست. به ما گفته شده: “هر کلمه بیهودهای که بگوییم یک روز باید درمورد آن توضیح دهیم. براساس حرفهایمان ممکن است تبرئه شویم و بهوسیله آنها ممکن است محکوم شویم. ” ما خودمان را با گفتگوی درونی منفی تنها میگذاریم و درعینحال انتظار داریم فرماندهی زندگی را در دست بگیریم. گفتگوهای ذهنی حال حاضر ما به سمت گذشته پسروی نمیکنند. بلکه آنها به آینده پیشروی میکنند تا در آنجا با ما روبرو شوند. و یا بهصورت کلمات بیهوده و یا بهصورت سرمایه با ما روبرو میشوند.
گفتگوی درونی انسان، زندگیاش را جذب میکند. تا مادامیکه تغییری در صحبت درونیاش ایجاد نشود، زندگی شخصیاش همانند گذشته باقی خواهد ماند. هرگونه تلاش برای تغییر دنیای اطراف، قبل از اینکه صحبت درونی خود را تغییر داده باشیم یک کشمکش برضد ماهیت این جهان است. انسان میتواند در یک چرخه بینهایت از ناامیدی و بدشانسی گرفتار شود و نفهمد که علت آن، گفتگوی درونی منفی خود اوست و گمان کند که علتاش دیگران هستند. این ممکن است بعید بهنظر برسد ولی یک موضوع مناسب برای تحقیق و آزمایش است. فرمول این علم که میگوید: “کلمات لباس واقعیت به تن میکنند. ” مثل فرمولهای علم شیمی قایل اثبات است.
گفتگوهای درونی ما از جهات متعددی معرف جهانی هستند که در آن زندگی میکنیم. جهان تکتک ما خودآشکارسازی گفتار درونی ماست. به ما گفته شده: “هر کلمه بیهودهای که بگوییم یک روز باید درمورد آن توضیح دهیم. براساس حرفهایمان ممکن است تبرئه شویم و بهوسیله آنها ممکن است محکوم شویم. ” ما خودمان را با گفتگوی درونی منفی تنها میگذاریم و درعینحال انتظار داریم فرماندهی زندگی را در دست بگیریم. گفتگوهای ذهنی حال حاضر ما به سمت گذشته پسروی نمیکنند. بلکه آنها به آینده پیشروی میکنند تا در آنجا با ما روبرو شوند. و یا بهصورت کلمات بیهوده و یا بهصورت سرمایه با ما روبرو میشوند.