نظر چوپان برای کتاب صوتی دانش گفتگو با خود

سلام و عرض ادب
اگر اشتباه نکنم تو ادبیات به گفتگویی که آدم با خودش می‌کنه میگن "حدیث نَفْس". این کتابم در مورد همینه از یه ابعادی جالب و قابل استفاده بود اینکه آدم یه وقتایی تو حدیث نفسش یعنی تو حرفهایی که به خودش می‌زنه خیلی بدجور می‌زنیم خودمونو تخریب می‌کنیم! که واقعا آثار بدی بجا می‌ذاره و اعتماد به نفس و حتی ممکنه عزت نفسمونم بگیره. این کتاب برای این مواقع هم یه راهکارهایی میده حتی یه جاش نقل به مضمون گفته بود وقتی یه موفقیتی بدست میاری و به دوستات می‌گی بعضی از دوستات واکنش عجیب غریب نشون میدن مثلاً موفقیتتو کمرنگ و بی‌اهمیت جلوه میدن و میگن اینکه چیزی نیست! که این نشون دهنده حسادتشونه و ما باید حواسمون به اینجور دوستا! باشه؛ تو قرآن تو آیات ۱۱۹و۱۲۰ سوره آل‌عمران هم در مورد اون کسایی که وانمود می‌کنند دوستن ولی در حقیقت دشمنن، شاخص شناختن دوست از دشمن بهمون داده شده که این ثابت می‌کنه این کتاب، کتاب خوبی هست.
فقط کاش این کتاب که روی موضوع به این خوبی کار کرده، بر اساس دین هم می‌بود چون آدم نمی‌دونه تا چقدرش واقعا درست و قابل اعتماد هست.
در اسلام ما نفس لَوامه یعنی نفس ملامت کننده وسرزنشگر داریم که یعنی نفسی که صاحب خودش رو به خاطر گناهی که مرتکب شده و برای منافع حقیقی، کمالات انسانی ودرجات اخروی که از دست داده، ملامت می‌کنه.
ظاهراً نفس لوامه همون وجدان بیدار درونمون هست که وجودش ضروریه وخوبه ونباشه تبدیل میشیم به یه بی‌وجدان!
من نمی‌دونم بین این دوتا فرقی هست یا نه؟ دوست داشتم در مورد این بدونم.
چون اینکه ما خودمونو یه جوری تخریب بکنیم که تمام امیدمون رو هم از دست بدیم فکر کنم یه چیز دیگه باشه و این کار ابلیسه که آدما رو کلا از رحمت خدا ناامید می‌کنه.
کاش یکی در این مور