معرفی و دانلود کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده

معرفی کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده

عنوان هر کتابی، حرف‌های مگویی را در دل خود دارد. کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده به قلم کامران سپهران، عنوانی استعاری دارد که نوعی مانیفست برای نگاه این نویسنده به جهان محسوب می‌شود. موجود پیاده‌رونده، به وضعیت خاص و مهجور کنش پیاده‌روی در فضای شهری اشاره دارد و از طرفی، وضعیت اجتماعی و ذهنی مردمی را شرح می‌دهد که با دغدغه‌های فردی و اجتماعی، در شهری مانند تهران قدم می‌زنند.

درباره‌ی کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده

کامران سپهران با بهره‌گیری از زبان دقیق، چندلایه و استعاری، توانسته است مفاهیم انتزاعی را به شیوه‌ی ملموسی برای خوانندگان شرح دهد. او به نوعی محتویات ذهن پرکار و کنجکاوش را در ظرف کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده ریخته و تجربه‌ی زیستی را با تخیل و کتاب‌هایی که خوانده است تلفیق می‌کند. این شکل از ترکیب روایت شخصی با تحلیل نظری، در مقالات و جستارهای ایرانی تازه است و این تازگی، جذابیت کتاب را دوچندان می‌کند.

در کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده‌رونده، مرز میان خاطره و تحلیل، نوستالژی و نقد فرهنگی از میان برداشته شده و هر جمله سفری است به ذهن پر تب‌و‌تاب نویسنده. در این کتاب، روایت شخصی، صرفاً ابزاری برای خودنمایی نیست، بلکه بستری برای شکل‌گیری گفت‌‌و‌گو با خواننده است. برای مثال می‌توانیم به یکی از جستارهای کتاب اشاره کنیم که در آن گونه‌ای خیالی از شهروند تهرانی، تحت عنوان هوموتهرانیکوس و زیرگونه‌اش هوموجردنیکوس معرفی می‌شود. کامران سپهران با رویکردی انسان‌شناسانه و طنز فلسفی، نشان می‌دهد که صعود اجتماعی در تهران، مفهومی عمودی دارد؛ سفر از جنوب به شمال شهر و از پایین به بالای کوه توچال، از نگاه سپهران، چیزی شبیه به صعود تکاملی انسان نخستین برای دستیابی به منابع بهتر است.

پیاده‌روی در تهران و دور زدن قطعیت‌ها با کامران سپهران

در این فضای نوآورانه، کامران سپهران توانسته است پیوندی عمیق میان حافظه‌ی فردی و حافظه‌ی جمعی برقرار کنند. خواننده با مطالعه‌ی هر جستار، خود را در فرآیند فهم و بازاندیشی پیدا کرده و به یک راهپیمایی ذهنی از کوچه‌پس‌کوچه‌های تجربه تا بزرگراه‌های نظریه کشانده می‌شود؛ بی‌آنکه در تله‌ی قطعیت گیر بیفتد. هر جستار از کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده، ایستگاهی است که در آن مفاهیم انتزاعی، چهره‌ای زیسته و محسوس پیدا می‌کنند و هر پاراگراف، پلی است میان خیال و دانش، رهایی و تأمل.

بله همان‌طور که گفتیم، کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده‌رونده، خواننده را به عبور از قطعیت‌ها دعوت کرده و او را به در هم شکستن چارچوب‌های خشک ادبی دعوت می‌کند. ترکیب نقد ژورنالیستی و آکادمیک درمورد موضوعاتی مانند فوتبال، هنر و فرهنگ، اثر کامران سپهران را برجسته ساخته و لحن طنز این نویسنده، خواندن کتاب را لذت‌بخش کرده است. او با استفاده از یک گزارش واقعی فوتبال از سعید نفیسی، چهره‌های آکادمیک را به هواداران شورمند تبدیل می‌کند. این جستار، هم نقد فرهنگی است و هم بازآفرینی ادبی.

جستار، قصه، تماشا؛ پرسه در معنا با کفش‌های کتانی

در ادامه‌ی رویکرد چندلایه‌ای که کامران سپهران در کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده ارائه داده است، خواننده به وادی جدیدی وارد می‌شود که در آن مرز میان واقعیت و خیال، سند و اسطوره، تحلیل و روایت، قابل تشخیص نیست. گزارش سعید نفیسی می‌توانست یک متن روزنامه‌ای تخت باقی بماند؛ اما سپهران با آن چه کار کرد؟ توانست از دل آن وضعیت اجتماعی موجود را به نقد بکشد و به موضوعاتی مانند بحران شخصیت روشنفکر ایرانی، شور جمعی و حافظه‌ی جمعی بپردازد. این نویسنده‌ی خوش‌ذوق، مفاهیم بزرگ‌تری مانند مشارکت، هویت و تماشاگری را با بازیگوشی تمام، از دل یک گزارش فوتبال ساده بیرون کشانده و از این طریق تصویری را ایجاد کرده است که در آن، نویسنده نه یک راوی صرف، بلکه بازیگری در صحنه‌ی ادبیات است.

کامران سپهران در جستار خورخه ماکی، با الهام از داستان «با کمال تأسف» بهرام صادقی، شخصیت «آقای مستقیم» را به دنیای هنر مفهومی می‌کشاند. تخیل و قصه‌پردازی سپهران در این جستار تا جایی می‌رسد که کتاب «برج» از خورخه ماکی را با آگهی‌های ترحیم داستان بهرام صادقی پیوند زده و با استفاده از آن، مرز میان نقد آکادمیک و روایت ادبی را محو می‌کند. قیقاج رفتن‌های فرمی، قصه‌گویی و طنز فلسفی، چاشنی‌های خوش‌طعم قلم کامران سپهران هستند. او با بهره‌گیری از هوش و نبوغ ذاتی خود، توانسته است قالبی ادبی و چندلایه را بازآفرینی کند که خواندن آن بسیار لذت‌بخش است.

کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده، توسط نشر گیلگمش چاپ و منتشر شده است.

کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده برای شما مناسب است اگر

• به جستارنویسی، کتاب‌های تحلیلی و نقد ادبی علاقه‌مند هستید و می‌خواهید یک اثر جستاری ساختارشکنانه را در دست بگیرید.
• در رشته‌های ادبیات، هنر، فلسفه و علوم انسانی مشغول به تحصیل هستید و یا پژوهش در این حوزه‌ها برای شما جذاب است.
• همواره با نگاهی انتقادی و تحلیلی، به مسائل روزمره می‌نگرید و دوست‌دار واکاوی، بحث و تحلیل مفاهیم انتزاعی هستید.

در بخشی از کتاب گذرهای جستاری موجود پیاده رونده می‌خوانیم

چرا راه دور برویم. با «چارپایی بر او کتابی چند» سعدی خودمان هم آشنایم، ولی چه فایده؟ حتی این را هم می‌دانم که اگر می‌خواهم آدم فکوری باشم نباید این‌قدر به کتاب بچسبم. مدام چسبیدن به کتاب باعث می‌شود به جای این‌که با سختیِ اندیشیدن دست‌وپنجه نرم کنم، خیلی راحت لم بدهم و والاترین اندیشه‌ها را بخوانم؛ آن هم ناخواسته در این خیال خام که این افکار از آنِ خود من هستند.

بدبختی این است که آرام هم نمی‌گیرم و مدام بر کوه کتاب‌هایم اضافه می‌کنم. با این‌که سال‌ها پیش یک آقای فاضلی یادم داد که «بازخوانی بهتر از بسیارخوانی‌» است، بازخوانی که پیشکش، بی‌اعتنا به حجم عظیم نخوانده‌های معطل‌مانده در خانه، کتاب‌های تازه به‌ بازار آمده را هم اضافه می‌کنم. ولی فاجعه عمیق‌تر از این حرف‌هاست. در کمال خجالت باید بگویم که درست است که به کتاب‌ چسبیده‌ام اما چندان هم کتاب نمی‌خوانم یا بهتر بگویم، کتاب‌های زیادی نیستند که از سر تا ته و کامل بخوانم. این‌جوری به من نگاه نکنید. من که تنها نیستم، مثلاً بورخس هم… نویسنده‌ی آرژانتینی که کور بود… ای بابا! بیخود اصلاً گفتم، همه‌ی عمر که کور نبود. به‌هرحال بگذارید از کتاب آخرین گفت‌وگوهای او با اسوالدو فراری نقل کنم که در آن‌جا بورخس می‌گوید:

حالا که با شما تنها هستم، می‌توانم اعتراف کنم هیچ کتابی را، به‌جز چند رمان و تاریخ فلسفه‌ی غرب از برتراند راسل، از صفحه‌ی اول تا صفحه‌ی آخر آن نخوانده‌ام، همیشه دوست داشته‌ام تورق کنم.

حالا این بورخس داستان‌هایش آن‌قدر عالمانگی دارد که بین داستان‌نویس‌ها آخرین کسی است که همچین فکری درباره‌اش می‌کنی.

فهرست مطالب کتاب

پیش‌گفتار
چهره‌نگاری برق‌آسا
اشیل و سوفوکل: یک تقابل ارسطویی
ویلیام شکسپیر: چهار توصیه‌ی سرپایی به علاقه‌مندان نمایش‌نامه‌هایم
آنتون چخوف: زامبی
آرشیل گورکی و فون اشتروهایم: دروغ‌های مهاجرت
سعید نفیسی: گزارش فوتبال
خورخه ماکی: با کمال تأسف فوت مرحوم آقای خورخه...
ارنست تولر و واتسلاف هاول: نمایش‌نامه رئیس‌جمهورها
آنتونیو نگری: و سوپرمارکت اندیشه‌ها در ایران
تک‌نگاری‌ برق‌آسا
آلمان: «مسیر خاص آلمان»، «زوندروگ» ایران
نامه: و گلایه‌های آن
سبک و ژانر: آن‌گاه که سبک بیش‌تر از ژانر دل ما را می‌رباید
کَنُن: در باب مسئله‌ی معتبرها در عالم هنر
داوری فوتبال: و سنگینی تحمل‌پذیر آن در دهه‌ی 1380
خیابان جردن: هوموجردنیکوس
زندگی‌نگاره
اسکیزموجنسیسمتن یکی از سخنرانی‌های انجمن معتادان به خرید
من موجودی پیاده‌رونده هستم
یادداشت‌ها
نمایه