معرفی و دانلود کتاب گاوهای برنزی

معرفی کتاب گاوهای برنزی

محمدآصف سلطان‌ زاده، کتاب گاوهای برنزی را با استفاده از تکنیک رئالیسم جادویی نوشته است. این اثر جذاب و خواندنی داستان شهری را روایت می‌کند که به تصرف دشمنان درآمده... ناگهان در یک روز، گاوی به این شهر حمله می‌کند و همه‌چیز دستخوش تغییر می‌شود.

درباره‌ی کتاب گاوهای برنزی

در کتاب گاوهای برنزی، محمدآصف سلطان‌ زاده از اشغالگرانی می‌گوید که به مردم یک شهر به‌شدت ظلم می‌کنند. سلطان‌زاده با استفاده از تکنیک رئالیسم جادویی داستان را جذاب و پرکشش کرده است. در ابتدای داستان به‌شکلی غیرمنتظره، یک گاو به شهر حمله می‌کند و در روزهای بعد، تعداد گاوها افزایش می‌یابد. این گاوها رفتاری متفاوت با آنچه در ذهن مخاطب است از خود به نمایش می‌گذارند.

در بخشی از کتاب گاوهای برنزی خواننده از نگاه یک زن، داستان را دنبال می‌کند. پس از حادثه‌ی حمله‌ی گاو به شهر و ناپدید شدن همسرش، زن هر روز به‌دنبال شوهر می‌گردد و از افزایش گاوهای شهر نیز متعجب نمی‌شود. از سوی دیگر اشغالگران شهر، ظلم‌های بسیاری به مردم می‌کنند و مردم به‌ناچار این ظلم را می‌پذیرند. اما گویی در این داستان گاوها نمایان‌گر خشم انسان‌ها شده‌اند.

در واقع، در کتاب گاوهای برنزی از نمادها برای بیان مضمون داستان استفاده شده است. تعلیق کتاب زیاد است و برای همه‌ی کسانی که به داستان علاقه‌مندند، تجربه‌ی ادبی لذت‌بخشی را رقم خواهد زد. محمدآصف سلطان‌زاده در این اثر دو لایه را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. لایه‌ی اول همان داستانی است که روایت می‌شود و لایه‌ی دوم درک وقایعی است که پس از اشغال یک شهر بر سر مردم آن می‌آید.

کتاب گاوهای برنزی برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب گاوهای برنزی برای تمامی علاقه‌مندان به داستان‌های اجتماعی مناسب است.

با محمدآصف سلطان‌ زاده بیشتر آشنا شویم

محمدآصف سلطان‌زاده (Asef Soltanzadeh)، نویسنده‌ی افغان، در سال 1343 چشم به جهان گشود. این نویسنده به علت جنگ‌ کشور افغانستان به ایران مهاجرت کرد. سلطان‌زاده در مدتی که در ایران حضور داشت کتاب‌های زیادی به چاپ رساند و جوایز ادبی بسیاری نیز دریافت کرد.

شهرت محمدآصف سلطان‌زاده از چاپ اولین اثرش به نام «در گریز گم می‌شویم» آغاز شده بود. وی در سال 1379 برای این مجموعه‌‌داستان برنده‌ی جایزه‌ی هوشنگ گلشیری شد. همچنین در سال‌های 1383 و 1386 به ترتیب برای تک‌داستان برگزیده‌ی «نوروز فقط در کابل باصفاست» و مجموعه‌‌داستان‌ «عسگر گریز» توانست این جایزه را دریافت کند. سلطان‌زاده پس از دریافت جوایز متعدد تا سال‌ها اثری منتشر نکرد و پس از آن کتاب گاوهای برنزی را به چاپ رساند. او مدتی بعد به اروپا مهاجرت کرد. از جمله‌ آثار این نویسنده‌ی خلاق می‌توان به رمان‌های «سفر خروج»، «دوزخ عدن»، «سینماگر شهر نقره» و «دریغا ملا عمر» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب گاوهای برنزی می‌خوانیم

مرد به زن چوکی تعارف کرد؛ «بفرمایید، من نزدیک‌ترین همکار شوهرتان هستم.»

زن با لحن غمگینی گفت «می‌دانید، شبِ پیش شوهرم به خانه برنگشته.»

مرد به همکار دیگرش که پشت میز بزرگ‌تری نشسته بود و لابد در مراتب اداری بالادست‌تر بود نگاه کرد؛ «متأسفم.»

نگاهش ترس‌خورده می‌نمود. همکارش از همان پشت میزش پرسید «به خانه هم برنگشته؟»

به جای زن مرد جواب داد «برنگشته که او آمده این‌جا.»

زن فقط سر تکان داد. مرد گیلاسی قهوه برای زن ریخت و به دستش داد. زن تشکر کرد. مرد گفت «این‌جا فقط دیروز بعد از چاشت را نیامده.»

«اول صبح بود؟»

«کمی دیرتر آمد، پس از آن‌که...»

نگاه مرد به مافوقش افتاد و اندکی آرام‌تر گفت «این‌جا آمده بود تا نزدیک ظهر.»

میز شوهر زن در گوشه‌ی دیگر اتاق قرار داشت و هنوز کس دیگری آن را اشغال نکرده بود. یعنی هنوز ممکن بود او برگردد و سر کار خودش بنشیند؟ شاید معنی این را هم می‌داد که این‌ها هنوز نمی‌دانستند که او کجا شده. یعنی از این‌جا نباید به جایی برده باشندش.