معرفی و دانلود کتاب کوتوله را بیاورید

معرفی کتاب کوتوله را بیاورید

کتاب کوتوله را بیاورید نوشته‌ی المور لئونارد، داستان نزول‌خوار خرده‌پایی است که اتفاقی مسیرش به هالیوود می‌افتد، به آن‌جا علاقه‌مند ‌می‌شود و تصمیم می‌گیرد بماند و فیلم بسازد. این کمدی مافیایی هیجان‌انگیز به خاطر شخصیت‌ها، دیالوگ‌ها و خط داستانی جذابش از سوی منتقدین مورد تحسین‌ قرار گرفته و چند فیلم و سریال از آن اقتباس شده است.

درباره‌ی کتاب کوتوله را بیاورید

چیلی پالمر نزول‌خوری است که در میامی زندگی می‌کند؛ جایی که از همیشه آن نفرت داشته است. او به دنبال گنگستری که پول مشتریانش را بالا کشیده و به لاس‌وگاس فرار کرده، به این شهر می‌آید. بعد از اینکه او را می‌یابد و پولش را پس می‌گیرد، به کازینو می‌رود و همه‌ی آن چند هزار دلار پول را در قمار می‌بازد. در این حین او متوجه می‌شود که کازینو مشغول جمع‌آوری پول برای یک تهیه‌کننده‌ی فیلم‌های ترسناک هالیوودی به اسم هری زیم است. چیلی که از سینما خوشش می‌آید و از بچگی آرزو داشته فیلم ترسناک بسازد، تصمیم می‌گیرد به هالیوود برود و این تهیه‌کننده را پیدا کند. او نیمه‌شب وارد خانه‌ی هری می‌شود، اول تهدیدش می‌کند که باید پولی که در قمار باخته را به او پس بدهد، ولی بعد می‌گوید ایده‌ای برای ساخت فیلم دارد. تهیه‌کننده از چیلی و ایده‌ی فیلم او خوشش می‌آید. این دو تصمیم می‌گیرند با هم همکاری کنند و فیلم بسازند...

رمان کوتوله را بیاورید (Get Shorty) یکی از درخشان‌ترین کتاب‌های المور لئونارد (Elmore Leonard) و از بهترین آثار ژانر تریلر و نوآر است. داستان گنگستری که وارد هالیوود می‌شود، از فضای آنجا خوشش می‌آید و آن‌جا را بی‌ارتباط با کسب‌وکار خودش نمی‌بیند. داستان ضرباهنگی تند و دیالوگ‌هایی درخشان دارد. شخصیت‌ها، به‌ویژه چیلی بسیار جذاب از کار درآمده‌اند و خیلی از منتقدین چیلی را از بهترین کاراکترهایی این ژانر می‌دانند. تیپ‌های داستان برای مخاطب آشنا هستند اما کلیشه‌ای نیستند. لئونارد که جنایی‌نویس چیره‌دست و خبره‌ای بود، همیشه با هالیوود ارتباط خوبی داشته و خیلی از آثارش مورد اقتباس قرارگرفته. او شناختی که طی سال‌ها از سیستم هالیوود بدست آورده را با سبک تریلر موردعلاقه‌اش ترکیب و رمانی تأثیرگذار خلق می‌کند.

رمان کوتوله را بیاورید را نشر چشمه با ترجمه‌ی محمدرضا شکاری منتشر کرده است.

اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی از کتاب کوتوله را بیاورید

در سال 1995 فیلم سینمایی‌ای با همین نام از روی رمان اقتباس شد که بسیار موفق بود. این فیلم کمدی را بری سننفیلد ساخت و در آن جان تراولتا، جن هاکمن، رنه روسو، دنی دِویتو و جیمز گاندولفینی باز می‌کردند. فیلم هم در گیشه موفق بود و هم از سوی منتقدین مورد استقبال قرار گرفت. جان تراولتا به خاطر بازی در این فیلم برنده‌ی جایزه‌ی گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم‌های کمدی شد. فیلم «خونسرد باش» که در سال 2005 ساخته شد دنباله‌ی ماجراهای فیلم اول بود. این فیلم که در آن جان تراولتا، دوین جانسون و اما تورمن حضور داشتند فروشی نزدیک به صد میلیون دلار داشت.

سال 2017 شبکه اِپیکس با اقتباس از رمان کوتوله را بیاورید، سریالی سه فصلی با همین عنوان ساخت. خالق این سریال 27 قسمتی، دَوی هولمز بود و در آن کریس ادوود و ری رومانو نقش‌آفرینی می‌کردند. این سریال هم در هنگام پخش موردتوجه بینندگان قرار گرفته بود.

نکوداشت‌های کتاب کوتوله را بیاورید

• فوق‌العاده... شگفت‌انگیز! (نیویورک‌ تایمز)
• المور لئونارد استادی به‌تمام‌معناست. (دیترویت نیوز)
• لئونارد بزرگترین جنایی‌نویس عصر ما، شاید هم همه‌ی اعصار است. (نیویورک‌ تایمز بوک ریویو)

کتاب کوتوله را بیاورید برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های گنگستری، تریلر، نوآر و البته کمدی علاقه دارید، این رمان هرگز ناامیدتان نمی‌کند.

با المور لئونارد بیشتر آشنا شویم

المور جان لئونارد جونیور (1925-2013) داستان، رمان و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی است که عموماً با تریلرهای تعلیقی و داستان‌های جنایی شناخته می‌شود. لئونارد از دهه‌ی 1950 به شکل حرفه‌ای نوشتن را آغاز کرد و داستان‌هایش را منتشر ساخت. او در نوشتن بسیار تحت‌تأثیر ارنست همینگوی بود ولی سعی می‌کرد از لحن جدی او فاصله بگیرد. المور لئونارد در هالیوود چهره‌ی محبوبی بود و خیلی از رمان ها و داستان‌های کوتاهش مورد اقتباس قرار گرفتند. فیلم‌هایی مثل جکی براون و قطار 3:10 دقیقه به یوما از آثار او اقتباس ‌شده‌اند. او برنده‌ی جایزه‌ی کتاب ملی، ادگار و جایزه‌ی ادبی فیتزجرالد شده بود. کتاب‌های «مرد ناشناس» و «انفجار» از جمله آثار او هستند.

در بخشی از کتاب کوتوله را بیاورید می‌خوانیم

بونز به سیاه‌پوست نگاه کرد که ببیند از حرفش خوشش آمده است یا نه، اما آن مرد سرگرم تماشای قوطی‌های رنگ مو و آت‌وآشغال‌های روی پیشخان بود. چیلی هم دیگر جوابش را نداد. به این فکر می‌کرد که اگر رِی بونز بیاید جلو، می‌تواند بزند به فلان جایش. بعد بلند شود و به‌اش مشت بزند. البته اگر سیاه‌پوست هیکلی می‌رفت بیرون.

چیلی گفت «اون تو هواپیمای ترنس‌امریکا که تو اِوِرگلیدْز سقوط کرد کشته شد.»

«کی به‌ت گفت؟»

چیلی از روی صندلی بلند شد، رفت تو دفترِ پشتی و با یک کپه روزنامه‌ی میامی هرالد برگشت. آن‌ها را گذاشت زمین، جلوِ بونز و دوباره رفت روی صندلی نشست.

«خودت نگاه کن. اسمش رو توی فهرست قربانی‌ها می‌بینی، لئو دیوو. مالک خشک‌شویی پاریس، تو بزرگراه فدرال، خیابون صد و بیست و چهارم.»

بونز با نوک کفش‌های سوراخ‌سوراخ کِرِم‌رنگش، که با شلوار و پیراهن اسپرتش هماهنگ بود، ضربه‌ای به کپه‌ی روزنامه‌ها زد. روی صفحه‌ی اول روزنامه‌ای که رو بود نوشته شده بود «صد و هفده نفر کشته در سقوط هواپیمای ترنس‌امریکا». چیلی به پای بونز نگاه می‌کرد که روزنامه‌هایی را زیرورو می‌کرد که تیترهای‌شان این‌ها بود: «بررسی تأثیر باد در سقوط هواپیما»… «در مورد تغییرات باد هشدار داده شده بود»… «کابوسی که درست بعد از خداحافظی آغاز شد»… و به صفحه‌ای با عکس‌های کوچک رسید؛ عکس‌ پرتره‌ی آدم‌ها و جمله‌ای که نوشته بود: «گزارش ویژه: ضایعه‌ی غم‌بار».

چیلی گفت «زنش به‌م گفت تو هواپیما بوده. اون‌قدر پرس‌وجو کردم که فهمیدم آره، بوده.»

«عکسش این تو هست؟»

«اون پایین‌مایین‌ها. باید صفحه رو ورق بزنی.»