زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های ادیت وارتون

زندگینامه ادیت وارتون

ادیت وارتون (Edith Wharton) با نام اصلی ادیت نیوبولد جونز، بیست‌وچهارمین روز از ژانویه‌ی سال 1862 میلادی به‌عنوان تنها دختر خانواده‌ای برجسته، در شهر نیویورک پا به این دنیا گذاشت. جورج فردریک و لوکرتیا جونز، پدر و مادر او از نوادگان مستعمره‌نشینان انگلیسی بودند که از طریق کشتی‌رانی، بانکداری و معامله‌ی املاک به ثروت رسیده بودند. ادیت وارتون در چهارسالگی به همراه خانواده، اقامتی شش‌ساله را در اروپا و اغلب در فرانسه، آلمان و ایتالیا تجربه کرد و در ده‌سالگی به نیویورک و زندگی در منهتن بازگشت. او به مدرسه نرفت و با آموزش‌های معلم‌های خصوصی، تدریس یک فرماندار و مطالعه‌ی سیری‌ناپذیرش در کتابخانه‌ی پدر رشد کرد. چنان‌که خودش هم می‌گوید: «هیچ دوستی به‌اندازه‌ی صداهایی که از دل کتاب‌ها برمی‌آمدند و با من صحبت می‌کردند، به من نزدیک نبود. هرگاه سعی می‌کنم کودکی‌ام را به یاد بیاورم، خودم را در کتابخانه‌ی پدرم می‌بینم.»

ادیث وارتون از همان کودکی بسیاری باهوش و خلاق بود، حتی پیش از اینکه بتواند بخواند، داستان‌سرایی می‌کرد و در نوجوانی داستان و شعر می‌نوشت. او حتی در پانزده‌سالگی نگارش یک رمان را هم به اتمام رساند. سال 1885، در سن بیست‌وسه‌سالگی با مردی به نام ادوارد رابینر وارتون که پیشینه‌ی اجتماعی مشابهی داشت ازدواج کرد؛ البته این مرد از نظر فکری هیچ شباهتی با ادیت نداشت و به همین دلیل این پیوند به ارتباطی ناخوشایند بدل گشت.

اگرچه ایدیت وارتون در شانزده‌سالگی کتاب شعرش را به‌شکل خصوصی و محدود به چاپ رسانده بود، پس از ازدواج به‌طور جدی‌تری به نویسندگی فکر کرد. ادیت وارتن با وجود موانع اجتماعی بسیار، بیش از چهل سال از زندگی خود را بی‌وقفه صرف نوشتن کرد و در مجموع بیش از پنجاه عنوان کتاب را در قالب‌های مختلف داستان، رمان، سفرنامه و نقد منتشر کرد. او از سال 1907 فرانسه را برای زندگی انتخاب کرد. هفت سال بعد از همسرش جدا شد و تا پایان عمر دوستی نزدیکی با هنری جیمز داشت. تا اینکه در نهایت، روز یازدهم اوت سال 1937 در سن هفتادو‌پنج‌سالگی، در حومه‌ی پاریس از دنیا رفت.

سیر انتشار آثار ادیت وارتون در مسیر نویسندگی

در دهه‌ی 1890 تعدادی از آثار ادیت وارتون در قالب شعر و داستان‌، در مجلاتی مانند هارپر و اسکریبنر به چاپ رسیدند و در سال 1899، مجموعه‌داستان «میل بیشتر (The Greater Inclination)» و دو سال بعد، مجموعه‌داستان دیگری تحت عنوان «موارد حیاتی (Crucial Instances)» از او منتشر شدند. کتاب «دره تصمیم (The Valley of Decision)» اولین رمان ادیث وارتون بود که در سال 1902 منتشر شد. در سال 1905 رمان دیگری با نام «خانه شادی» را در باب طبقه‌ای که در آن رشد کرده بود به نگارش درآورد که نظر مخاطبان و منتقدان بسیاری را به خود جلب کرد.

در طی دو دهه‌ی بعدی، وارتن به‌موازات نویسندگی برای مجلات زنان، رمان‌های متعددی نظیر «صخره (The Reef)»، «رسم کشور (The Custom of the Country)»، «تابستان» و «عصر بی‌گناهی» را به نگارش درآورد. داستان بلند «ایتان فروم»، نمونه‌ی دیگری از معروف‌ترین آثار ادیت وارتون است که آن را در سال 1911 منتشر کرد. در سال 1925 یک کتاب راهنمای نویسندگی به نام «نوشتن داستان (The Writing of Fiction)» را به رشته‌ی تحریر درآورد و طی سال‌های بعدی، به‌مرور رمان‌های دیگری مثل «خواب گرگ و میش (Twilight Sleep)» و « ارواح (Ghosts)» را منتشر کرد که از آخرین آثار ادیت وارتون به‌شمار می‌آیند.

بهترین کتاب‌های ادیت وارتون

کتاب عصر بی‌گناهی (The Age of Innocence): این رمان از ایدیت وارتن که با عنوان «عصر معصومیت» نیز به فارسی ترجمه شده است، از خیانت، رسوایی و دوراهی میان عقل و دل، سخن به میان می‌آورد و در خلال شرح دل‌باختگی و تردیدهای نیولد آرچی، نیویورکِ پرزرق‌وبرقِ اواخر قرن نوزدهم را به تصویر می‌کشد.

کتاب ایتان فروم (Ethan Frome): این رمان عاشقانه و مشهور، روایتی‌ست از تجربه‌های مردی میانسال به اسم ایتان فروم که در جوانی گرفتار عشقی ممنوع می‌شود و سرانجامِ آن، زندگی‌اش را دگرگون می‌کند. وارتون در این اثر کلاسیک تلاش دارد که از زاویه‌ای متفاوت به مسئله‌ی خیانت نگاه کند و البته در طی روایت داستان، از پرداختن به وضعیت جامعه‌ی آمریکا غافل نمی‌ماند. شما می‌توانید این رمان را که یکی از بهترین آثار ادیت وارتون محسوب می‌شود، در قالب کتاب الکترونیک و صوتی ایتان فروم از وب‌سایت و اپلیکیشن کتابراه دریافت کنید.

کتاب تابستان (Summer): ادیت وارتون در رمان تابستان، به شرح و وصف شور عشق جوانی در رابطه‌ی دختر و پسری می‌پردازد که هر یک، از فرهنگ و طبقه‌ای متفاوت هستد. دختری اهل روستا با زندگی ساده و بی‌آلایش، در مقابل پسری شهری و تحصیل‌کرده؛ موضوعی که باعث تردیدهای دختر برای ادامه‌ی رابطه می‌شود.

کتاب خانه شادی (The House of Mirth): لی‌لی بارت، شخصیت اصلی این رمان، همچون سایر زنان رمان‌های ادیت وارتون زنی طغیان‌گر است که به شیوه‌ی خودش علیه کلیشه‌های جامعه می‌شورد و برای دست‌یابی به استقلال مالی تلاش می‌کند. وارتون از مسیر این روایت، راه نقد فرهنگ مادی‌گرای جامعه‌اش را پیش می‌گیرد تا رسالت همیشگی خود برای تحقق انسانیت را انجام دهد.

سبک نگارش و دیدگاه‌های ادیت وارتون

ادیت وارتون در طول عمر نویسندگی‌اش، سبک مهمی از زیست آمریکایی را در آثارش به تصویر کشید. رمان‌های او به سبب برخورداری از فضاسازی زنده و پویا، سبک کنایه‌آمیز و وجود عناصر طنز و شوخ‌طبعی، همواره مورد تحسین قرار گرفته‌اند. الگوی نویسندگی وارتن، هنری جیمز بود و این تأثیرپذیری را می‌توان در فرم هنری آثار وی و پرداختش به مسائل اخلاقی مشاهده کرد. حتی خود ادیت وارتون نیز در کتاب راهنمای نویسندگی‌اش به این الگوبرداری اقرار کرده است.

شخصیت‌های داستانی او مانند الن اولنسکا در عصر بی‌گناهی، ایتان فروم و لیلی بارتِ خانه‌ی شادی، همچنان از ماندگارترین شخصیت‌های داستانی ادبیات آمریکا هستند که اغلب قربانی قوانین ظالمانه‌ی اجتماعی در زمان خود شده‌اند. در واقع می‌توان گفت این کاراکترها نمودی از زندگی شخصی خود ایدیت وارتون بودند؛ زیرا در زمانه‌ای که از نظر جامعه ازدواج بزرگ‌ترین دستاورد یک زن بود، وارتون این کلیشه‌ها را درهم شکست و به یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آمریکا بدل شد.

جوایز و افتخارات ادیت وارتون

• در سال 1916 ادیت وارتون برای خدمات خود در جنگ، از سوی دولت فرانسه نشان افتخار لژیون را دریافت کرد.
• در سال 1920 به‌عنوان اولین زن برنده‌ی پولیتزر، این جایزه برای رمان عصر بی‌گناهی به ادیت وارتون اهدا شد.
• دانشگاه ییل در سال 1923، به ادیت وارتون مدرک دکترای افتخاری تقدیم کرد.
• او همچنین افتخار عضویت رسمی در آکادمی هنر و ادبیات آمریکا را داشت.

اقتباس‌های سینمایی از آثار ادیت وارتون

• در سال 1993 مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese)، کارگردان آمریکایی با اقتباس از رمان عصر بی‌گناهی یا عصر معصومیت به قلم ادیت وارتون، فیلمی با همین نام (The Age of Innocence) را روی پرده‌ی سینما برد.
• جان مدن (John Madden)، فیلم‌ساز بریتانیایی نیز در سال 1993، با الهام از رمان ایتان فروم، کارگردانیِ فیلمی اقتباسی با این اسم (Ethan Frome) را بر عهده گرفت.

حقایقی جالب درباره‌ی ادیت وارتون

• اولین کتاب ادیت وارتون یک اثر غیرداستانی در حوزه‌ی معماری و طراحی دکوراسیون بود که آن را به‌طور مشترک با دوست معمارش نوشت و با نام «طراحی خانه‌ها (The Decoration of Houses)»، در سال 1897 به انتشار رسید. او در این کتاب دکوراسیون تجملاتی ویکتوریایی را تقبیح کرد و به ستایش طراحی ساده و کلاسیک پرداخت. در واقع ادیت وارتون در تاریخ هنر آمریکا، به‌عنوان یک طراح نیز شناخته می‌شود.
• او تا مدت‌ها در مورد خودش این عقیده را داشت که معمار و طراح بهتری است تا یک رمان‌نویس، و اینکه خودش را به‌عنوان نویسنده به جامعه معرفی کند، برایش بسیار دشوار بود. به‌همین دلیل مجموعه‌داستانش را تا قبل از سی‌وشش‌سالگی منتشر نکرد.
• تعارض میان نقش پذیرفته‌شده‌ی یک زن در جامعه و نقش یک نویسنده‌ی حرفه‌ای، اضطراب زیادی برای ایدیت وارتون به همراه داشت که به افسردگی‌ای که از دهه‌ی 1980 برای درمان آن اقدام کرده بود، دامن زد.
• در طول جنگ جهانی اول، وارتون طرف‌دار آرمان متفقین شد و با رهبری انجمن امدادرسانی به پناهندگان شمال شرقی فرانسه و بلژیک، به ساخت خوابگاه‌ها و مدارس کمک کرد.
• ادیت وارتون از معدود نویسندگان و روزنامه‌نگارانی بود که به خط مقدم جنگ رفت و مشاهداتش را به ثبت رساند و از این طریق از دولت آمریکا درخواست کرد تا در این تلاش‌‌ها او را یاری کند.