معرفی و دانلود کتاب پارتیزان و کبوترها: مجموعه مقالات انتقادی در باب زندگی و آثار ساموئل بکت

معرفی کتاب پارتیزان و کبوترها: مجموعه مقالات انتقادی در باب زندگی و آثار ساموئل بکت

ساموئل بکت از نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان مشهوری است که با سبک آوانگارد و منحصر‌به‌فرد خود موافقان و مخالفان بسیاری دارد. در کتاب پارتیزان و کبوترها، مقالاتی از دیوید پتی، ژان ژاک مایو، لویی اوپنهایم و جان پیلینگ درباره‌ی وی جمع‌آوری شده است که به شناخت بهتر این نویسنده‌ی تأثیرگذار کمک خواهد کرد. این کتاب با نگاهی انتقادی، دید عمیق و جامعی درباره‌ی زندگی، اندیشه‌ها و آثار این نویسنده‌ی ایرلندی در اختیار می‌گذارد.

درباره‌ی کتاب پارتیزان و کبوترها

ساموئل بکت (Samuel Beckett) رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و شاعر معاصر ایرلندی است که از نویسندگان برجسته‌ی تئاتر ابسورد یا تئاتر پوچی به حساب می‌آید. او در جنگ جهانی دوم یکی از پارتیزان‌های نهضت مقاومت فرانسه بود و از طرف دیگر علاقه‌‌ی ویژه‌ای به کبوترها و دانه‌ دادن به آن‌ها داشت. بهروز حاجی محمدی این دو عنصر را وجه تسمیه‌ی کتابی درباره‌ی بکت قرار داده و در کتاب پارتیزان و کبوترها، نه مقاله را از پژوهشگرانی که به مطالعه در آثار بکت ‌پرداخته‌اند، گردآوری و ترجمه کرده است تا راه شناخت این نویسنده‌ی سرشناس را هموار سازد.

در کتاب پارتیزان و کبوترها، دو مقاله با عنوان‌های «زندگی و زمینه‎‌ها» و «بکت دکارتی» از دیوید پتی (David Patti) برگزیده شده‌اند. نویسنده در مقاله‌ی اول به معرفی زندگی شخصی و حرفه‌ای ساموئل بکت می‌پردازد و از کودکی و رابطه‌ی او با پدر و مادر و تحصیلاتش در ایرلند تا مهاجرت به پاریس و ارتباطاتش با نویسندگان و هنرمندان معروف می‌نویسد. دیوید پتی به ارتباط بکت با جویس و تأثیر عمیقی که جویس بر او گذاشت، اشاره می‌کند، از آثار و نوشته‌های بکت نام می‌برد و ‌تأثیرات زندگی شخصی بکت بر آثارش را به همراه ویژگی‌های برجسته‌ی نویسندگی او می‌کاود. پتی در مقاله‌ی بکت دکارتی به ارتباط آثار بکت با فلسفه می‌پردازد. وی به نقدهایی اشاره می‌کند که بر آثار بکت انجام گرفته و مشخص می‌کند که بکت نه تنها از اگزیستانسیالیسم، بلکه از شوپنهاور، کی‌یرکگور، ویتگنشتاین و بیش از همه از دکارت تأثیر پذیرفته است. سپس تأثیرپذیری وی را از این فیلسوفان در آثار مختلفش نشان می‌دهد.

در مقالات «ساموئل بکت» نوشته‌ی ژان ژاک مایو (Jean-Jacques Mayoux)، «ریشه‌های تاریخی، متنی و زندگینامه‌ای» و «سرچشمه‌هاى جاذبه در تئاتر بکت» از مجموعه‌مقالات کتاب لویى اوپنهایم (Lois Oppenheim)، «سه رمان و چهار نوول»، «صحنه‌های هویت» و «سرهای مردگان» از کتاب جان پیلینگ (John Pilling)، نوشته‌های بکت، نحوه‌ی شخصیت‌پردازی‌های، سبک نوشتاری و تکنیک‌های نمایشنامه‌نویسی او مطالعه و تحلیل می‌شوند. نوول‌ها، سه‌گانه‌ی «مولوی، مالون می‌میرد و نام‌‌ناپذیر»، «در انتظار گودو»، «آخر بازی» و نمایشنامک‌های وی مهم‌ترین آثاری هستند که نویسندگان در این مقالات به نقد آن‌ها می‌پردازند.

«سرچشمه‌های جاذبه در تئاتر بکت» یکی دیگر از مقالات کتاب پارتیزان و کبوترهاست که بیشتر روی آثار نمایشی بکت مطالعه می‌کند‌. نویسنده در این مقاله به حیرت‌انگیزی تئاتر بکت برای گروهی از افراد اشاره می‌کند و قصد دارد به این پرسش پاسخ دهد که این گونه از تئاتر چه جاذبه‌هایی دارد و برای چه کسانی جذاب و گیراست.

«بکت و کتاب‌شناسی او» آخرین مقاله از کتاب پارتیزان و کبوتر‌ها است. نویسنده در این مقاله تنها به نام بردن از کتاب‌ها و نوشته‌هایی درباره‌ی بکت، بسنده نمی‌کند؛ بلکه نگاهی توصیفی-تحلیلی به این آثار می‌اندازد و به محتوا و یافته‌های این پژوهش‌ها اشاره می‌کند.

در کل می‌توان گفت کتاب پارتیزان و کبوترها شامل مقالاتی توصیفی، تحلیلی و انتقادی درباره‌ی ساموئل بکت و مهم‌ترین متن‌های به‌جامانده از وی می‌‌شود که چشم‌انداز روشنی در جهت شناخت بکت در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد. این کتاب را انتشارات ققنوس با ترجمه‌ی بهروز حاجی محمدی منتشر کرده است.

کتاب پارتیزان و کبوترها برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای دانشجویان، استادان و پژوهشگران هنرهای نمایشی و حوزه‌ی سینما و تئاتر یا کسانی که به مطالعه و شناخت آثار ساموئل بکت علاقه‌مند هستند، مناسب خواهد بود.

در بخشی از کتاب پارتیزان و کبوترها: مجموعه مقالات انتقادی در باب زندگی و آثار ساموئل بکت می‌خوانیم

در آثار بکت از بدن‌هایى چنین سالم و زیبا نشانى نیست. هر کس که متن‌هاى او را بخواند یا اجراى نمایشنامه‌هایش را بر صحنه ببیند به‌ناگاه تحت تأثیر شخصیت‌هاى علیل و ناتوانى قرار مى‌گیرد که به توصیف خود بکت «در حال فروپاشى» ‌اند (Shenker 1979, 148). در آثار بکت، هیچ تلاشى براى زیباسازى بدن یا ارائه تصویرى آرمانى از آن صورت نمى‌گیرد و نواقص هم حذف نمى‌شود؛ برعکس، مردان و زنان بکت با تمام نواقص جسمانى خود عرضه مى‌شوند. معدودى از آن‌ها جوانند و اکثراً از کار افتاده؛ تقریباً همگى نیز در فرایند زوال فیزیکى به تصویر کشیده مى‌شوند و در داستان‌ها و آثار نمایشى به شکلى گرافیکى به بازى درمى‌آیند و حرکت مى‌کنند. این زوالْ درونمایه‌اى محورى است که بکت مکرراً به آن برمى‌گردد. در اکثر موارد، نشانه‌هایى از نوعى درد یا بیمارى جسمى هست. وات به بیمارى پوستى مبتلاست؛ کامیه کیست دارد و مرسیه فیستولِ مقعدى؛ بلاکا، مولوى، موران، و همه‌جور شخصیت‌هاى بى‌نام به گرفتگى عضلات، درد مفاصل، میخچه، و لنگى پا مبتلا هستند. بنابراین، راه رفتن که عذاب مشترک آن‌هاست رنج ویژه‌اى دارد. شخصیت‌ها حتى براى یک حرکت معمولاً به مجموعه‌حرکات پیچیده‌اى روى مى‌آورند تا از آن طریق به‌زحمت جلو بروند، حرکت‌هایى چون پاهاى یک‌ورى و تنه خمیده یا کج براى تحمل تکان ناشى از پاهاى چوب‌شده، یا استفاده از عصا و صندلى چرخدار. در داستان‌هاى بعدى بکت، بدن‌هاى محصور در فضاهاى بسته به‌وفور دیده مى‌شوند، بدن‌هایى همچنان خشک، خمیده از پیرى که حتى از شکل و وضعیت خود هم بى‌خبرند. در متن‌هاى نمایشى، به واسطه بدن بازیگرِ زنده، نمایشِ درهم‌شکستگى و خمیدگى از بُعد بصرى هم تکرار مى‌شود و، به گفته پیئر شابر، ناتوانى شخصیت‌ها به «فقدان» یا محدودیتى بدل مى‌شود «که موجودیت بدن، نیروى دراماتیک و واقعیت آن را به عنوان مصالحى کارآمد براى صحنه در اختیار بدن مى‌گذارد»، زیرا بدن «انسان» هنگام تحمل رنج به شکل قوى‌ترى موجودیت مى‌یابد (Chabert 1982, 24). در این نمایش‌ها انبوهى از رنج هست.

فهرست مطالب کتاب

سالشمار زندگى ساموئل بکت
اختصارات
پیشگفتار مترجم
بکت: زندگى و زمینه‌ها
ساموئل بکت
ریشه‌هاى تاریخى، متنى، و زندگینامه‌اى
بکت دکارتى 1959 1969
سه رمان و چهار نوول: تسلیم نهایى روح به زاده شدن
صحنه‌هاى هویت: از آخرین نوار کراپ تا نمایش
سرهاى مردگان: روایت عذاب دوزخ در «نمایشنامک‌ها»
سرچشمه‌هاى جاذبه در تئاتر بکت
بکت و کتاب‌شناسى او