معرفی و دانلود کتاب هفت داستان

معرفی کتاب هفت داستان

در کتاب هفت داستان اثر رضا قیصریه، که برنده جایزه‌ی قلم زرین مجله گردون هم شده است، چیزی تمام نمی‌شود و چیزی هم شروع نمی‌شود. در این داستان‌ها فقط لحظه‌ای از زندگی مانند یک پرانتز کوچک یا یک تکه شعر در برابر چشمان شما به نمایش در می‌آید. نویسنده در این کتاب نه به دنبال پند اخلاقی است و نه به دنبال بازگو کردن عشق و قهرمان‌سازی؛ او در این کتاب با زبانی ساده از روزمرگی‌های انسان سخن می‌گوید.

درباره‌ی کتاب هفت داستان

در کتاب هفت داستان نوشته‌ی رضا قیصریه شما شاهد 7 داستان هستید که نه طرح‌های پیچیده‌ای دارند و نه با گره‌گشایی به پایان می‌رسند. آنچه پررنگ است، لحظه و گفت‌وگوست و در پس این گفت‌وگوها تبادل اندیشه‌های افرادی مانند خود ماست که در مکان‌هایی آشنا شکل می‌گیرد؛ در مکان‌هایی میانه‌ی مبدأ و مقصد زندگی انسان‌ها. پشت پرده اکثر داستان‌های این مجموعه، مفهوم مهاجرت نه برای بررسی آن و نه برای برشمردن مزایا و معایب، بلکه فقط در پس زمینه وجود دارد. پرداخت داستانی در پس پرده‌ی مهاجرت شاید به دلیل مهاجرت رضا قیصریه در سال‌های دور و داشتن همین دغدغه و آشنایی با آن است.

بخش بزرگی از این داستان‌ها بر اساس دیالوگ بین شخصیت‌ها شکل گرفته است؛ گفت‌وگوهایی ساده که بسته به نگاه خواننده می‌توان از آن‌ها مفاهیم متفاوتی برداشت کرد. شاید این داستان‌ها برای افرادی، ساده و پیش‌پاافتاده به نظر برسند و برای عده‌ای دیگر که نگاه متفاوت‌تری دارند داستان‌هایی عمیق باشند که ارزش خواندن و فکر کردن داشته باشد.

همان‌طور که گفته شد، هر داستان مانند یک پرانتز کوچک است که در آن شخصیت‌ها می‌آیند با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند و می‌روند. شما بعد از هر داستان از سرنوشت شخصیت اطلاعی نخواهید داشت. پرانتز بسته شده و گفت‌وگو به پایان رسیده است. شکل گرفتن سؤال یا برداشت شما از این داستان بسته به نگاه شما متفاوت خواهد بود.

گفت‌وگوهایی که بین شخصیت‌ها شکل می‌گیرد هم گفتگوهای پیچیده و ناآشنایی نیست. سیاست، وطن، برنده‌شدن لاتاری، آینده، انتخاب رشته در دانشگاه و غیره همگی موضوعات این گفتگوها هستند. آنچه ظاهراً اهمیت دارد نه ختم شدن گفتگوها به جایی مشخص و گرفتن نتیجه‌ای معین، بلکه خود روند صحبت کردن است.

در یکی از داستان‌های مجموعه، رضا قیصریه مستقیماً به داستان «در جلوی قانون» از کافکا اشاره می‌کند. بعید است این ارجاع نویسنده تنها نقل قولی ادبی باشد و احتمالاً این ارجاع بازتابی است از وضعیت کلی انسان در این داستان‌ها، ایستاده در آستانه، در انتظار چیزی که هرگز نخواهد آمد. آدم‌هایی که نه می‌روند و نه بازمی‌گردند؛ تنها نظاره می‌کنند و تنها حرف می‌زنند. خواندن این کتاب مانند نگاه کردن به دو نفر در کافه‌ای کنار خیابان است. یک صحبت معمولی بین دو انسان معمولی در یک مکان معمولی که قرار نیست از آن نتیجه‌ای غیر معمول برداشت شود.

در نهایت شاید بتوان کتاب هفت داستان را که انتشارات ققنوس آن را منتشر کرده، یک تصویر از زندگی در میانه‌ها دانست؛ میانه‌ی وطن و غربت، میانه‌ی معنا و پوچی، میانه‌ی امید و رخوت. این داستان‌ها کسانی را روایت می‌کند که نه در پی حادثه هستند و نه در انتظار پایان. این داستان برای افرادی است که مکث کرده، گوش خواهند کرد و در دل سکوت، معنای زندگی را جست‌وجو می‌کنند.

کتاب هفت داستان برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کسانی مناسب است که به داستان‌های مینیمال، دیالوگ‌محور و تأمل‌برانگیز علاقه‌مندند؛ کسانی که در پی حادثه یا پایان نیستند، بلکه لذت شنیدن گفت‌وگو و دیدن لحظه‌های گذرا را جست‌وجو می‌کنند.

در بخشی از کتاب هفت داستان می‌خوانیم

جواد باقرى گفت: «که زیاد فرقى با دزد سر گردنه نداره.»

فروشان گفت: «باشه. قبول دارم. ولى این حاجى را بگو که از ایران با خودش چرتکه آورده. لابد فکر کرده بساط نزول‌خورى را توى دانشکده طب وین برقرار کنه.» بعد رو به مجتبا اکرامى کرد و ادامه داد: «مجتبا، نظر تو در باره دانشجوى نزول‌خور چرتکه‌اندازى که از بیکارى طب هم مى‌خونه بگو.»

حسین روشن‌ضمیر گفت: «مجتبا، اگر خواستى نظرت را بگى، بهتره که موضع طبقاتى این آقایان را هم بگى. چون اگر یادت باشه، خودت مى‌گفتى هر کس هر کثافتکارى که بکنه از موضع طبقاتیش حرکت مى‌کنه.»

مجتبا اکرامى پک محکمى به سیگارش زد و با پوزخند گفت: «حسین‌جان، فردا ساعت نه و نیم صبح بیا جلوى کلیساى اشتفان تا من ببرمت به اداره ثبت ابداعات اتریش و تئورى آروغت را به اسم خودت به ثبت برسانم.»

کامبیز بهروان گفت: «مجتبا، براى این که وقتت را هدر ندهى با تاکسى ببرش، پول تاکسیش را من مى‌دهم.»

پرویز فروشان گفت: «من، برعکس، معتقدم که تئورى آروغ حسین باید فعلاً ناشناخته باقى بماند و از این جمع خارج نشود، چون سرویس‌هاى جاسوسى آمریکا و شوروى دنبال مغز مى‌گردند و این ممکن است براى حسین گران تمام بشود.»

داورپناه جواب داد: «دنبال مغز مى‌گردند، دنبال مغز خر که نمى‌گردند.»

فهرست مطالب کتاب

ناریلا
لاتارى
کافکایى
ایستگاه زوریخ
خانم منیر آفاق
شى‌ء مشکوک
پوزخند