معرفی و دانلود کتاب من هستم گیلگمش

معرفی کتاب من هستم گیلگمش

در کتاب من هستم گیلگمش مخاطب هفت نمایشنامه‌ی کوتاه از سعید تشکری، نویسنده‌ی فقید ایرانی، خواهید بود. اغلبِ نمایشنامه‌های گردآمده در مجموعه‌ی پیش رو حال‌وهوایی تاریخی - اساطیری دارند.

درباره کتاب من هستم گیلگمش

علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی ایران، بی‌گمان با نام سعید تشکری آشنا هستند؛ نمایشنامه‌نویس و کارگردانِ مطرح تئاتری که با آثار گوناگون خویش، بر غنای درام‌نویسی فارسی افزود و برای سالیان سال، تئاتردوستان ایرانی را از آبشخور هنری ناب و اصیل، سیراب ساخت. در کتاب من هستم گیلگمش مخاطب هفت نمایشنامه‌ی کوتاهِ خواندنی از سعید تشکری خواهید بود؛ آثاری که جملگی به واپسین دوره از فعالیت‌های ادبی - هنریِ نویسنده تعلق دارند.

آنچه بیش از همه در نمایشنامه‌های کتاب من هستم گیلگمش، و به طور کلی، در مجموعه‌ی آثار سعید تشکری جلب نظر می‌کند، گرایش این نویسنده به کاربردِ زبان فاخری‌ست که سرچشمه‌های آن را باید در ادبیات حوزه‌ی خراسان جُست؛ زبانی سنگین و وزین که توأمان نثر بیهقی و شعر فردوسی را به یاد می‌آورد. استفاده از این زبان کلاسیک، ضمن این‌که به خودی خود عاملی مهم در شیوایی و اثرگذاری آثار تشکری به شمار می‌رود، به سبب همخوانی‌ و قرابتش با موضوعاتِ اغلبْ اساطیری و تاریخیِ این آثار، دوچندان بر ارزندگیِ آن‌ها می‌افزاید.

عنوان هفت نمایشنامه‌ی حاضر در کتاب من هستم گیلگمش به ترتیب از این قرار است: «بیهقی و عوفی هر دو تو را نوشته‌اند»، «من کاتبم، شاهزاده مرده است»، «بانی بنوک»، «روزی محرری»، «من نوغانی‌ام»، «حجره‌ی خورشید» و سرانجام، «من هستم، گیلگمش».

نیازی به گفتن ندارد که هر یک از عناوین نامبرده، در نوع خود آثاری ممتاز و خواندنی به شمار می‌روند. با این حال اگر بخواهیم از میان این هفت نمایشنامه، تنها مطالعه‌ی یک عنوان را توصیه کنیم، آن یک عنوان بی‌شک نمایشنامه‌ی «بیهقی و عوفی هر دو تو را نوشته‌اند» خواهد بود. اثری درخشان که در آن دو شخصیت برجسته‌ی تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین، یعنی محمد عوفی و بیهقیِ دبیر، در درامی سحرآلود و خیال‌انگیز به ایفای نقش پرداخته‌اند.

کتاب من هستم گیلگمش در سال 1400، از سوی انتشارات کتاب نیستان در اختیار علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی قرار گرفت.

کتاب من هستم گیلگمش مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی بیش از سایر مخاطبین از مطالعه‌ی کتاب من هستم گیلگمش از سعید تشکری لذت خواهند برد.

با سعید تشکری بیشتر آشنا شویم

سعید تشکری (Saeid Tashakkori) داستان‌نویس، کارگردان و نمایشنامه‌نویس مطرح ایرانی بود. او به سال 1341 در قوچان (واقع در استان خراسان رضوی) دیده به جهان گشود و در 9 بهمن سال 1400 بر اثر ابتلا به بیماری کرونا، دار فانی را وداع گفت. عمده‌ی شهرت سعید تشکری مرهون نگارش نمایشنامه‌های ارزنده‌ای است که اغلب، با کارگردانی خود او به روی صحنه رفته‌اند. با این حال کارنامه‌ی وی به عنوان رمان‌نویس، منتقد ادبی و فیلمنامه‌نویس نیز، شایان توجه است.

سعید تشکری هنرمند پرکاری بود. آنچه در ادامه آمده، گزیده‌ای از کتاب‌شناسی وی، به تفکیک حوزه‌های کاری اوست:

آثار نمایشی:
«آینه‌ی چشمان»، «اینک هاویه»، «آه و ماه»، «وقت کوچ است»، «آواز پر جبرئیل»، «وصل هزار مجنون»، «برفابه‌های بهاری»، «یوسف می‌آید»، «بشارت».

آثار روایی:
«غریب، قریب»، «هندوی شیدا»، «مفتون و فیروزه»، «آرتیست»، «سیمیا»، «دورگه»، «پریزاد»، «یک هزار و سیصد و پنجاه و هفت».

جوایز و افتخارات سعید تشکری

- برگزیده‌ی مسابقه‌ی نمایشنامه‌نویسی کودکان و نوجوانان یونسکو
- برگزیده‌ی جایزه‌ی بیست سال نمایشنامه‌نویسی دفاع مقدس
- برگزیده‌ی سیزدهمین دوره‌ی جشنواره‌ی ادبی قلم زرین
- برگزیده‌ی مسابقه‌ی نمایشنامه‌نویسی محراب قلم
- برگزیده‌ی ششمین جشنواره‌ی تئاتر رضوی
- برگزیده‌ی مسابقه‌ی داستان‌نویسی رضوی
- برگزیده‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی امام رضا
و...

در بخشی از کتاب من هستم گیلگمش می‌خوانیم

عوفی تنها در بلم نشسته است. ساحره با خشم سنگی بر او می‌زند. یک آفتاب‌گیر سیار بدوی را می‌بینم. ساحره سوار بر آفتاب‌گیر است. با بادبزنی اعیانی خود را باد می‌زند. غلام او را می‌کشاند.

ساحره: دریا، همیشه دریا را دوست داشته‌ام. این عریانی کنار دریا هم دیدنی است. آدم را به شوق ماه‌وانه می‌آورد. ماهی شوی و چون اسب روی. ماه‌وانه همین است. ماهی وصف زن خوارزمشاهی‌ست. مغول‌ها بر ما می‌تازند. شما کاتبان خفته‌اید. بیدار شوید و جان زن سلطان را نجات بخشید. می‌بینی سلطانم؟

عوفی: این هم روزگار من بیهقی!
بیهقی: خون ما چه غارت می‌شود!

ساحره: او را بکش!
غلام با شمشیر آخته به سوی بیهقی می‌رود.

ساحره: نادان او صد سال پیش مرده است.
غلام بیهقی را رها می‌کند. به سراغ عوفی می‌رود. او چالاک سر عوفی را به تخته سنگ می‌گذارد.

عوفی: بیدارم. چونان بیدار که بهترین وقت کتابت است. از جور سلطان خوارزمشاه که وقت کنار مردمان بودن، گریخته است. مردان آن‌ها را فرقی با زنان خوارزمی نیست.

فهرست مطالب کتاب

1: بیهقی و عوفی هر دو تو را نوشته‌اند!
2: من کاتبم، شاهزاده مرده است!
3: بانی بنوک
4: روزی مُحرری!
5: من نوغانی‌ام!
6: حُجره خورشید
7: من هستم، گیلگمش!